Ο Τούρκος πρόεδρος, μεταξύ άλλων ανέφερε:
«Πάντα υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματά μας στο Αιγαίο. Ακόμη και στο Κυπριακό θέλουμε μια λύση μια για πάντα με μόνιμο και βιώσιμο τρόπο και συνεργαζόμαστε πάντα με την 'τουρκική δημοκρατία της βόρειας Κύπρου».
«Σε αυτό το νησί υπάρχουν δύο κράτη και δύο διαφορετικά έθνη. Και αυτό πρέπει να γίνει αποδεκτό από όλους. Είναι το κλειδί για τη λύση των προβλημάτων στο νησί της Κύπρου να αποδεχθεί ότι η Τουρκία έχει ίσα δικαιώματα», υποστήριξε σε πλήρη αντίθεση με τα ψηφίσματα του ΟΗΕ για λύση του Κυπριακού όπως τονίζει ο κος Χαραλαμπίδης
Θυμίζουμε Πολλά τα ψηφίσματα του ΟΗΕ για το Κυπριακό, πχ το Ψήφισμα 37/253 (1983)
H Γενική Συνέλευση του OHE υιοθέτησε στις 13 Mαΐου 1983 το ψήφισμα 37/253 για την Kύπρο με 103 ψήφους υπέρ, 5 εναντίον και 20 αποχές. Oι χώρες που ψήφισαν εναντίον ήταν: Mπαγκλαντές, Mαλαισία, Πακιστάν, Σομαλία και Tουρκία.
H Γενική Συνέλευση, αφού μελέτησε το πρόβλημα της Kύπρου.
Yπενθυμίζοντας το ψήφισμα 3212 (XXIX) της 1ης Nοεμβρίου 1974 και τα επακόλουθα του ψηφίσματα για το κυπριακό ζήτημα.
Yπενθυμίζοντας τις υψηλού επιπέδου συμφωνίες στις 12 Φεβρουαρίου 1977 και στις 19 Mαΐου 1979.
1. Eπαναλαμβάνει την πλήρη υποστήριξή της προς την κυριαρχία, την ανεξαρτησία, την εδαφική ακεραιότητα, την ενότητα και το αδέσμευτο της Kυπριακής Δημοκρατίας και ζητά για ακόμη μια φορά τον τερματισμό κάθε ξένης επέμβασης στις υποθέσεις της.
2. Eπιβεβαιώνει το δικαίωμα της Kυπριακής Δημοκρατίας και του λαού της για πλήρη και αποτελεσματική κυριαρχία και έλεγχο στο σύνολο του κυπριακού εδάφους και των φυσικών και άλλων πόρων και καλεί όλα τα κράτη να υποστηρίξουν και να βοηθήσουν την κυβέρνηση της Kυπριακής Δημοκρατίας να ασκεί αυτά τα δικαιώματα.
3. Kαταδικάζει κάθε ενέργεια που τείνει να υπονομεύσει την πλήρη και αποτελεσματική άσκηση των πιο πάνω αναφερθέντων δικαιωμάτων, περιλαμβανομένης και της παράνομης έκδοσης τίτλων ιδιοκτησίας.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Τούρκοι χάκαραν με απειλητικό μήνυμα την ιστοσελίδα του Προμηθέα Πατρών- «Δείτε τι συνέβη σε εκείνους που εξεγέρθηκαν στον Τούρκο»
.... Αυτή η ανοχή λοιπόν στην Τουρκική εισβολή και την συνεχιζόμενη ρητορική απειλών του κατοχικού ηγέτη ρίχνει νερό στο μύλο του Ρώσου Προέδρου Πούτιν. Ο ΟΗΕ, μέσω του γενικού του Γραμματέα συνομιλεί εμ τον "ηγέτη" του ψευδοκράτους στην Κύπρο, πώς περιμένουμε λοιπόν να μην διεκδικήσει ο Πούτιν το ίδιο για τις αυτοανακηρυχθείς δημοκρατίες Λουγκάνσκ και Ντονέτσκ.
Η παρέμβαση του ΝΑΤΟ στο Κόσοβο, χωρίς ψήφισμα και "άδεια" από το συμβούλιο του ΟΗΕ, ώστε να εξασφαλιστεί η αυτοδιάθεση των αλβανικών πληθυσμών του Κοσόβου, πόσο διαφορετική είναι από την αυτοδιάθεση των Ρωσικών πληθυσμών της Ουκρανίας; Είμαστε σαν Δύση με την αυτοδιάθεση ή με το Status Quo.
(Το Κόσοβο ή Κοσσυφοπέδιο είναι αμφισβητούμενη περιοχή και μερικώς αναγνωρισμένο κράτος στα Βαλκάνια. Ανακήρυξε την ανεξαρτησία του από τη Σερβία τον Φεβρουάριο του 2008, με το όνομα Δημοκρατία του Κοσόβου. Η πλειονότητα των κατοίκων είναι Αλβανοί και η χώρα από το 1999 βρισκόταν υπό την προσωρινή διοίκηση του ΟΗΕ και τη στρατιωτική προστασία του ΝΑΤΟ.
Την 17η Φεβρουαρίου 2008, η Βουλή του Κοσόβου ανακοίνωσε, μονομερώς, την ανεξαρτησία του από τη Σερβία, η οποία όμως δεν αποδέχθηκε την απόσχισή του, θεωρεί το Κοσσυφοπέδιο αυτόνομη επαρχία της Σερβίας και προσέφυγε στον ΟΗΕ. Το ανεξάρτητο Κόσοβο αναγνωρίσθηκε άμεσα από κάποιες χώρες, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ, του Ηνωμένου Βασιλείου και των τριών μεγάλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ιταλία, Γερμανία, Γαλλία) μεταξύ άλλων, ενώ κάποιες άλλες όπως η Ρωσία και η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, θεωρούν την απόσχισή του παράνομη. Η Ελλάδα δεν αναγνωρίζει επίσης το Κόσοβο ως ανεξάρτητο κράτος. Επί του παρόντος, 98 κράτη μέλη του ΟΗΕ αναγνωρίζουν, ενώ 94 κράτη δεν την αναγνωρίζουν και 5 δεν έχουν σαφή θέση.)
Είναι λάθος η Ρωσική εισβολή όπως ήταν λάθος και η εισβολή στην Κύπρο ή η παρέμβαση του ΝΑΤΟ στο Κόσοβο και το κακό είναι ότι με τις κινήσεις που κάνει η Δύση, με τις επιλεκτικές παρεμβάσεις που κάνει δίνει το δικαίωμα στους διάφορους αναθεωρητές ανά τον κόσμο να ξανασκέφτονται θέματα που έχουν επιλυθεί.
Μπορεί το συμβούλιο ασφαλείας του ΟΗΕ, αφού οι μεγάλοι γεωπολιτικοί παίκτες διαφωνούν τελικά να επιτελέσει κάποιο ρόλο ή να επιβάλει μια απόφαση όπως οι εκκρεμείς αποφάσεις για την αποχώρηση των Τουρκικών στρατευμάτων από την Κύπρο; ή μήπως τελικά είχε δίκιο ο Θουκυδίδης.
