Ο κ.Παναγιωτόπουλος στάθηκε με έμφαση στην αναβάθμιση του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης, που όπως είπε, μετατρέπεται πλέον σε κομβικό γεωστρατηγικό άξονα και εξέφρασε την απογοήτευση του γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και η “Ελληνική Λύση” μαζί με το ΚΚΕ και το κόμμα Βαρουφάκη, δεν ψήφισαν την συμφωνία. «Είμαι απογοητευμένος σήμερα, όχι γιατί η επένδυση θα κυρωθεί, αλλά γιατί δεν θα κυρωθεί με ευρεία πλειοψηφία. Οι Αμερικάνοι θα εκπλαγούν δυσάρεστα. Θα απογοητευτούν ενδεχομένως. Είναι όμως δεδομένο ότι θα απογοητευτούν από τη στάση αυτή και οι άνθρωποι στον Έβρο. Η επένδυση που γίνεται αυτήν τη στιγμή στην Αλεξανδρούπολη, είναι μία πραγματική κοσμογονία για την κάποτε περιοχή της εσχατιάς. Και δεν καταλαβαίνω γιατί υπάρχουν παρατάξεις εντός του Ελληνικού Κοινοβουλίου, που δεν το στηρίζουν», ανέφερε, συμφωνα με το evros-news.gr.
“Θα ήταν πραγματικά ωφέλιμη μία επίσκεψη στην Αλεξανδρούπολη για να δούμε την κοσμογονία που συντελείται εκεί. Ξεκίνησε όταν με αμερικανική χρηματοδότηση ανελκύστηκε μία βυθισμένη βυθοκόρος από τον λιμένα της Αλεξανδρούπολης που μέχρι τότε, με τη βυθοκόρο βυθισμένη, δεν μπορούσε να υποδεχθεί ούτε ψαροκάικο, για να το πω πολύ απλά. Σήμερα υποδέχεται μεγαθήρια τα οποία είναι κομμάτι μιας τεράστιας επιχείρησης logistics μεταφοράς στρατιωτικού και αμυντικού υλικού και στοιχείων των αμερικανικών Ενόπλων Δυνάμεων βεβαίως, όμως η ωφέλεια για τον λιμένα είναι συνολική.
Πως αναβαθμίστηκε το λιμάνι λόγω Αμερικανών και τι ισχύει για το στρατόπεδο “Γιαννούλη”
Σύμφωνα με το πρώτο πρωτόκολλο της αναθεωρημένης MDCA παραχωρείται προς μερική χρήση ο λιμένας της Αλεξανδρούπολης. Επομένως οι εργασίες διευθέτησης των προβλημάτων, όπως η ανέλκυση βυθοκόρου του λιμένα Αλεξανδρούπολης θα είναι επωφελής και για τη συνολική του χρήση από οποιοδήποτε πλοίο καταπλέει στο λιμάνι αυτό, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την εμπορική λειτουργικότητα του λιμένα, για τη συνολική χρήση του από κάθε είδους πλοίο, όχι μόνο αμερικανικά μεταγωγικά στοιχείων των Ενόπλων Δυνάμεων.
Τεχνικές διευθετήσεις θα συνεχίσουν να γίνονται και μετά την ένταξή τους στην MDCA, απλά η συμπερίληψή τους στη Συμφωνία όπως σας είπα δίνει αυτό το χρονικό βάθος και τη δυνατότητα επενδύσεων.
Στο Στρατόπεδο «Γεωργούλα» στο Βόλο φιλοξενούνται τα τελευταία τέσσερα χρόνια, για ένα εξάμηνο περίπου κατ’ έτος, στελέχη των αμερικανικών μονάδων της, ας πούμε, Αεροπορίας Στρατού, πληρωμάτων ελικοπτέρων που αναπτύσσονται στο πλαίσιο χειμερινής πτητικής εκπαίδευσης αυτών. Χρησιμοποιούν κοιτώνες που δεν χρησιμοποιούνται από τις ημέτερες Ένοπλες Δυνάμεις. Αυτοί έχουν ανακαινισθεί με έξοδα της αμερικανικής πλευράς καθώς και στο πλαίσιο συνθηκών βελτίωσης διαμονής των στελεχών υλοποιούνται κι άλλα έργα αναβάθμισης των υποδομών.
Το ίδιο περίπου και στο Στρατόπεδο «Γιαννούλη» της Αλεξανδρούπολης. Εκεί φιλοξενούνται στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων των ΗΠΑ που είναι επιφορτισμένα με την υποστήριξη της Διοικητικής Μέριμνας των Αμερικανικών Δυνάμεων που διέρχονται από την Ελλάδα μέσω του λιμένα της Αλεξανδρούπολης, όπως έχω αναφέρει, στο πλαίσιο συμμετοχής τους σε ασκήσεις, επιχειρήσεις στην Ευρώπη, στην ευρύτερη περιοχή.
Οι Ένοπλες Δυνάμεις των ΗΠΑ σχεδιάζουν να επενδύσουν άμεσα στην ανάπτυξη των υποδομών στρατοπέδου, για παράδειγμα δημιουργία αποθηκών και χώρων ενδιαίτησης ή γραφείων ακόμα και γυμναστηρίου, προκειμένου να δημιουργηθεί η λεγόμενα “Life Support Area”, δηλαδή περιοχή υποστήριξης για τις αμερικανικές δυνάμεις που αναπτύσσονται εκεί.
Ήδη έχουν ξεκινήσει τα έργα, ήδη όπως σας είπα γίνονται πολλά στην Αλεξανδρούπολη και η τοπική κοινωνία επιχαίρει και δεν αισθάνεται περισσότερο ανασφαλής, αλλά περισσότερο ασφαλής. Για να μην πω για το ευρύτερο όφελος στην τοπική οικονομία, στην περιφερειακή οικονομία.
Η Αλεξανδρούπολη από εσχατιά γίνεται επίκεντρο και έπονται κι άλλα. Και στην αποστροφή του κ. Βίτσα ότι «κατέστη και στόχος», νομίζω ότι στο πλαίσιο -αν θέλετε- των διαφορών μας με την Τουρκία δεν είναι μόνο η Αλεξανδρούπολη στόχος. Αλλά ο «στόχος» αυτός κύριε Βίτσα, επιτρέψτε μου να πω ότι είναι ένας στόχος που θα δημιουργούσε πολλές περισσότερες δεύτερες σκέψεις σε κάποιον ο οποίος ενδεχομένως θα σκεφτόταν αν θα πρέπει να προχωρήσει…
Η κύρια επιχειρηματολογία όσον αφορά στο αν θα πρέπει να στηρίξουμε ή όχι ή να στηρίξετε ή όχι, αυτή τη συμφωνία δεν έχει να κάνει τόσο με τη Ρωσία, όσο ότι δεν μας προσπορίζει κανένα όφελος αναφορικά με τις διαφορές μας ή με τη θωράκιση ή με τις εγγυήσεις των Αμερικανών απέναντι στην απειλή εξ Ανατολών. Τώρα πρώτη φορά άκουσα για τη Ρωσία!
Μας λέτε ότι είναι «άχρηστη περίπου η Συμφωνία, δεν θωρακιζόμαστε έναντι της Τουρκίας έτι περαιτέρω». Μην με αναγκάζετε να πω αυτό που είπα προ ημερών και στον κοινοβουλευτικό της Ελληνικής Λύσης ότι μην προσθέτετε την δική σας, να το πω έτσι, δυσαρέσκεια μαζί μ’ αυτούς που έχουν ήδη εκφράσει δυσαρέσκεια για την Αλεξανδρούπολη, διεθνείς δρώντες, γιατί ξέρω ότι δεν είναι έτσι. Ασφαλώς και οι Αμερικανοί χρησιμοποιούν τις ευχέρειες του λιμένα Αλεξανδρούπολης για να προωθήσουν στρατεύματα στην ευρύτερη περιοχή στο πλαίσιο της ανάφλεξης και της γεωπολιτικής αστάθειας που έχει παρατηρηθεί.
Η εκμετάλλευση του λιμένα της Αλεξανδρούπολης γίνεται και στη βάση αυτού του σχεδίου, αλλά από εκεί και πέρα κοιτάξτε, το «και μαζί και χώρια» είχαμε την πολυτέλεια να επιχειρηματολογούμε για πάρα πολλές δεκαετίες. Ο κόσμος όμως έχει αλλάξει πολύ δραματικά τώρα τελευταία. Θεωρώ ότι είναι η ώρα λίγο να μετριάσουμε αυτό το «και μαζί και χώρια» γιατί δεν θα μας οδηγήσει κάπου καλύτερα. Ακόμα κι αν αυτό φαίνεται προς τα έξω ως συμπεριφορά «δεδομένου». Δεν είναι κακό να είσαι δεδομένος, δεν είναι κακό να είσαι προβλέψιμος, αλλά και αξιόπιστος.