Είναι οι μέρες της Ελληνικής σημαίας, μέρες σαν αυτές της 25ης Μαρτίου Οι μέρες που «γαλανόλευκες» κυματίζουν σε ιστούς δημοσίων κτηρίων, σε κοντούς μπαλκονιών, σε βουνά και κάμπους, σε ακριτικά νησιά και βραχονησίδες, απ’ το Ορμένιο μέχρι τη Γαύδο!
200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση και οι Έλληνες των καιρών μας τιμούν την επέτειο με το τρόπο του ο καθένας, όμως όλοι με ένα σύμβολο: την ελληνική σημαία!
Εδώ και λίγες μέρες σημαία -τέσσερις φορές πιο μεγάλη από αυτήν που είχε τοποθετηθεί την 28η Οκτωβρίου- κυματίζει στο πιο ψηλό σημείο του Υμηττού. Είναι κατασκευασμένη με ειδικό γαιόπανο από κάτω, ώστε να προστατεύεται και να παραμείνει όσο το δυνατόν μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Είναι ορατή από μεγάλη απόσταση και το βράδυ φωτίζεται. «Η ελληνική σημαία θα κυματίζει πάντοτε ψηλά. Για να θυμίζει ότι χάρη στον αγώνα και στις θυσίες των Ηρώων του ’21 η πατρίδα μας είναι ελεύθερη και ανεξάρτητη», τονίζει ο δήμαρχος Γλυφάδας Γιώργος Παπανικολάου. Επίσης με την βοήθεια της τεχνολογίας και την χρήση συστημάτων λέιζερ αποτυπώθηκαν στην πλαγιά του Υμηττού οι αξίες του αγώνα των Ελλήνων ηρώων που έδωσαν πριν από 200 χρόνια.
Σημαία για το βιβλίο «Γκίνες» στη Σαντορίνη
Γαλανόλευκη μεγέθους 1.500 τετραγωνικών μέτρων κατασκευάστηκε με πρωτοβουλία ομάδας από τη Σαντορίνη, με στόχο την αναγνώρισής και καταχώρησή της στα ρεκόρ «Γκίνες». Σύμφωνα με την ιστοσελίδα neasantorinis.gr στόχος είναι η ανάρτηση της ελληνικής σημαίας σε ιστό την 25η Μαρτίου, πιθανότατα σε περιοχή της καλντέρας. Η γιγαντιαία σημαία θα αναρτηθεί την 25η Μαρτίου στο νησί προς τιμή της επετείου των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση. Το κόστος της σημαίας ανήλθε στα 7.000 ευρώ. Κι ενώ υψώνονται Ελληνικές σημαίες σε ολόκληρο τον κόσμο και όχι μόνο στην ελληνική επικράτεια, αξίζει να θυμηθούμε την ιστορία της Γαλανόλευκης.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ελλάδα 2021: Η Ελληνική Σημαία στην όπερα του Σίδνεϋ
Η ιστορία της ελληνικής σημαίας
Στη διάρκεια της οθωμανικής κυριαρχίας, πολλές περιοχές - ακόμη και οικογένειες - στην Ελλάδα πέταξαν τις δικές τους σημαίες (μπαϊράκι) και όταν η χώρα κήρυξε ανεξαρτησία το 1821 και αναγνωρίστηκε επίσημα το 1830, το νέο κράτος χρειαζόταν μια κοινή σημαία για να ενώσει τον λαό της. Αν και εκδόσεις της τρέχουσας σημαίας, που ονομάζεται « Η Γαλανόλευκη» ή «το γαλάζιο και το λευκό», έχουν βρεθεί στη χώρα από την Επανάσταση το 1821, πολλά άλλα πανό και σημαίες έχουν εκπροσωπήσει το ελληνικό κράτος από τη γέννησή του μέχρι σήμερα.
Η σημερινή σημαία της Ελλάδας απεικονίζει την αντίθεση μεταξύ του μπλε και του λευκού, που συμβολίζουν τον ουρανό και τη θάλασσα. Στην επάνω αριστερή γωνία, η σημαία, φέρει λευκό σταυρό σε μπλε φόντο, που αντιπροσωπεύει την Ελληνική Ορθοδοξία. Εννέα οριζόντιες ρίγες της σημαίας, πέντε μπλε και τέσσερις λευκές, λέγεται ότι αντιπροσωπεύουν τις εννέα συλλαβές της φράσης «Ελευθερία ή Θάνατος». Ωστόσο, ορισμένοι λένε ότι οι εννέα ρίγες αντιπροσωπεύουν απλώς τα εννέα γράμματα της Ελευθερίας ή ελευθερίας. Άλλοι έχουν υποστηρίξει ότι οι εννέα ρίγες αντιπροσωπεύουν τις εννέα μούσες, από την αρχαία ιστορία της χώρας. Ωστόσο, αυτός ο ισχυρισμός αμφισβητείται.
Ο σχεδιασμός της σημερινής σημαίας ορίστηκε επίσημα ως ναυτική σημαία της Ελλάδας το 1830, αν και είχε χρησιμοποιηθεί ανεπίσημα σε όλη τη χώρα από την αρχή της Επανάστασης το 1821. Η πρώτη επανάληψη αυτής της εμβληματικής σημαίας παρουσίασε ένα οικόσημο και στέμμα από τη Βαυαρία, την πατρίδα του πρώτου βασιλιά της Ελλάδας, Όθωνα, στη μέση του σταυρού. Οι ρίγες του είναι επίσης ανοιχτό μπλε, σχεδόν τιρκουάζ χρώμα. Οι γαλάζιες λωρίδες χρησίμευαν ως ένα άλλο νεύμα στο βαυαρικό υπόβαθρο του βασιλιά, καθώς το χρώμα χρησιμοποιήθηκε ευρέως σε όλη την περιοχή.
Αν και χρησιμοποιήθηκε ως πολιτική σημαία, που υψώθηκε στη ξηρά και όχι στη θάλασσα, κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής δικτατορίας της χώρας από το 1967 έως το 1974, η σημαία, όπως γνωρίζουμε σήμερα, έγινε το μοναδικό επίσημο έμβλημα της χώρας τόσο στη ξηρά όσο και στη θάλασσα το 1978. Μετά την πτώση της χούντας, το μπλε στη σημαία άλλαξε από μια πολύ βαθιά σκιά σε μια ελαφρύτερη απόχρωση που είναι σήμερα.
Η πρώτη επίσημη σημαία της Ελλάδας
Η πρώτη επίσημη σημαία της χώρας που κυμάτιζε στην ελληνική γη, όχι στη θάλασσα, ήταν ένας έντονος λευκός σταυρός πάνω σε ένα βαθύ μπλε φόντο. Η σημαία υιοθετήθηκε ως επίσημη της Ελλάδας στην Πρώτη Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου, όπου οι Έλληνες επαναστάτες συναντήθηκαν για πρώτη φορά τον Ιανουάριο του 1821. Επέλεξαν το σχέδιο της σημαίας, που αντιπροσωπεύει τον Ορθόδοξο Χριστιανισμό με τον σταυρό, και τον ουρανό και τη θάλασσα του έθνους με τα χρώματα του μπλε και του λευκού, επειδή ενσωματώνει τις αξίες του έθνους και ήταν ήδη δημοφιλής σε όλη την Ελλάδα. Παραδοσιακά, ωστόσο, ο σχεδιασμός περιείχε έναν μπλε σταυρό σε ένα απλό λευκό πεδίο. Στην πραγματικότητα, αυτό το σχέδιο ήταν πιο δημοφιλές από το αντίστροφο, το οποίο έγινε η πρώτη σημαία του έθνους.
Η πρώτη εκδοχή της σημαίας δημιουργήθηκε από μοναχούς στη Μονή Ευαγγελίστριας στο νησί της Σκιάθου το 1807. Το μοναστήρι διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην ελληνική ιστορία, καθώς μερικοί από τους πιο σημαντικούς ήρωες της Ελληνικής Επανάστασης , όπως ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης και ο Ανδρέας Μιαούλης, προσκύνησαν στον ιερό χώρο. Εκεί είδαν τη σημαία και αργότερα πρότειναν τον όμορφο, απλό σχεδιασμό του ως το τέλειο πανό για να ενώσει τη χώρα στην Εθνοσυνέλευση. Αυτή η σημαία, στη βασική της μορφή, παρέμεινε το επίσημο έμβλημα του έθνους για σχεδόν δύο αιώνες, μέχρι τη δεκαετία του 1960, όταν ο σχεδιασμός της σημερινής ελληνικής σημαίας επιλέχθηκε για να εκπροσωπήσει τη χώρα.
