Η νεανική ορμή είναι ανίκητη.
Εξουδετερώνει την λογική, τονώνει τον εγωισμό, μειώνει την αίσθηση του κινδύνου, αφαιρεί την κρίση της υπακοής και τελικά οι όποιες συνέπειες περνούν στο περιθώριο.
Υπάρχει μια αληθινή ιστορία, την οποία έγραψαν δυο νεαροί πιλότοι της Πολεμικής Αεροπορίας, που συζητείται ακόμα στα αεροδρόμια και τα γραφεία των ιπταμένων που αν και διαδραματίστηκε πριν από 34 χρόνια, έγινε γνωστή πολύ αργότερα.
Πρωταγωνιστές δυο ορμητικοί χειριστές Phantom, που παρακούοντας αυστηρές διαταγές, κανόνες ασφαλείας, εθνικά συμφέροντα και διεθνή διπλωματία, πέρασαν τα σύνορα και πέταξαν χαμηλά πάνω από το στρατιωτικό αεροδρόμιο της Σμύρνης, προκαλώντας αναταραχή και τρόμο στους γείτονες μας.
Η είσοδος και η διέλευση κράτησε ελάχιστα δευτερόλεπτα.
Αρκούσαν όμως, να στείλουν ένα ηχηρό και ξεκάθαρο μήνυμα!
Η πράξη τους, θα μπορούσε να έχει σοβαρές συνέπειες και για τους ίδιους, αλλά γενικότερα.
Η Πολεμική μας Αεροπορία ουδέποτε διανοήθηκε να παραβιάσει τον εθνικό εναέριο χώρο άλλου κράτους.
Η νεανική ορμή όμως είναι ανίκητη και η… «τρέλα» των αεροπόρων γνωστή…
Σαράντα αεροπλάνα ήταν έτοιμα για απογείωση, προκειμένου να κάνουν αναχαίτιση η εμπλοκή
Η κρίση του 1987
Ήταν η πρώτη εβδομάδα του Απριλίου το 1987, λίγες ημέρες μετά την κρίση του «Πίρι Ρέις», με το οποίο η Τουρκία απειλούσε να κάνει έρευνα για πετρέλαια στο Αιγαίο.
Η κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου είχε αποφασίσει να κάνει επίδειξη στρατιωτικής ισχύος και έκανε προετοιμασίες για πόλεμο. Ολόκληρος ο Στόλος είχε αναπτυχθεί στο Αιγαίο, ενώ και οι πιλότοι της Πολεμικής Αεροπορίας είχαν λάβει εντολές βομβαρδισμού του ερευνητικού σκάφους.
Ο ένας από τους δυο πιλότους αρκετό καιρό αργότερα, αφηγήθηκε τα άγνωστα περιστατικά εκείνης της εποχής.
« Είχε αποφασιστεί ότι θα βυθίζαμε τον στολίσκο των πλοίων αν μας παραβίαζαν.
Tο KYΣEA το είχε εγκρίνει.
Σαράντα αεροπλάνα ήταν έτοιμα για απογείωση, προκειμένου να κάνουν αναχαίτιση η εμπλοκή.
Για εμάς ήταν πόλεμος, το είχαμε πάρει απόφαση.
Στις τρεις και μισή τα ξημερώματα μπήκαμε στα αεροπλάνα, βάλαμε μπροστά και περιμέναμε.
Ήμασταν δεμένοι στο κόκπιτ και δεν μιλούσαμε.
Δεν είχαμε καρδιοχτύπι, απλά δεν μιλούσαμε.
Ήμασταν πολύ ήρεμοι.
Λέγαμε, επιτέλους, ας γίνει.
Tα αεροπλάνα θα συναντιόνταν σε συγκεκριμένο σημείο και ύστερα… όποιον πάρει ο χάρος.
Σε 2,5 λεπτά θα τελείωναν όλα.
Aν απογειωνόμασταν, δεν υπήρχε επιστροφή.
Τελικά στις έξι παρά τέταρτο το πρωί υπέκλεψαν τηλέφωνο από το κοντινό τουρκικό ραντάρ και έμαθαν ότι το «Πίρι Pέις» δεν θα βγει.
Στις έξι και τέταρτο μας είπαν ότι όλα είχαν τελειώσει».
Ο πιλότος ήταν ο Μ.Σ.
Υπηρετούσε στα Fhantom (F-4) στην Ανδραβίδα.
Τα ελληνικά και τα τουρκικά αεροσκάφη συναντήθηκαν στην εναέρια περιοχή της Χίου και των Οινουσσών και ενεπλάκησαν αρκετή ώρα σε αερομαχία
Η εμπλοκή και η παράτολμη πτήση
Την επόμενη εβδομάδα, ο συγκεκριμένος χειριστής, με τον εκπαιδευτή του Γ.Π (που έφτασε αργότερα σε ανώτατο βαθμό), είχαν εμπλακεί σε μια αερομαχία στο Αιγαίο. Τουρκικά αεροσκάφη F-104 προερχόμενα από το αεροδρόμιο Badirma έκαναν παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου.
Όπως θυμάται ο απόστρατος πτέραρχος,, απογειώθηκαν δυο Fhantom από τη Σκύρο, για να κάνουν την αναχαίτιση.
Τα ελληνικά και τα τουρκικά αεροσκάφη συναντήθηκαν στην εναέρια περιοχή της Χίου και των Οινουσσών και ενεπλάκησαν αρκετή ώρα σε αερομαχία.
Τόσο πολύ που άρχισαν να ξεμένουν από καύσιμα.
Τα τουρκικά αεροσκάφη γι αυτό το λόγο, στράφηκαν για προσγείωση στο κοντινό αεροδρόμιο της Σμύρνης, το ÇiğlΙ το οποίο χρησιμοποιείτο για εκπαιδευτικούς σκοπούς. Ένα από τα δυο ελληνικά F-4 έφυγε για προσγείωση, έχοντας ακριβώς το ίδιο πρόβλημα.
Ωστόσο, οι δυο νεαροί πιλότοι, ο Γ.Π και ο Μ.Σ, με τον ενθουσιασμό που διακρίνει τα νιάτα, πήραν μια παράτολμη απόφαση. Ακολούθησαν τα τουρκικά αεροσκάφη στις τουρκικές ακτές.
Πέταξαν πάνω από το αεροδρόμιο της Σμύρνης!
«Πετάξαμε πολύ χαμηλά, στα 200 περίπου πόδια», θυμούνται.
Οι Τούρκοι δεν πρόφτασαν να αντιδράσουν. Ο αιφνιδιασμός ήταν μεγάλος.
Το ελληνικό αεροσκάφος είχε χαθεί από τα ελληνικά ραντάρ που είχαν αναστατωθεί και το έψαχναν.
Το ραντάρ της Λήμνου έκανε προσπάθειες να επικοινωνήσει μαζί τους.
Ίσως εκείνη την ώρα να γνώριζαν ότι θα έχουν συνέπειες εάν το παράτολμο σχέδιό τους γινόταν γνωστό, αλλά δεν τις υπολόγιζαν.
O M. είχε αφηγηθεί το περιστατικό ως εξής: «Περάσαμε χαμηλά από τον πύργο ελέγχου του τουρκικού αεροδρομίου και σηκώθηκε όλη η αεροπορία τους να μας κυνηγήσει.
Tο ραντάρ της Mυκόνου φώναζε σαν τρελό. Μας έψαχναν.
Ήταν ο Θ. που κατάλαβε τι έγινε.
Tότε πετάξαμε υπερηχητικά πάνω από όλα τα χωριά τους.
Πετούσαμε πολύ μα πολύ χαμηλά κάπου στα 100 μέτρα και… ισιώσαμε όλα τα τζάμια».
Όλα αυτά διήρκεσαν ελάχιστα λεπτά.
Αμέσως μετά το Fhantom εμφανίστηκε στα ραντάρ και η καρδιά όλων που το αναζητούσαν, ήρθε στη θέση της.
Η επικίνδυνη ενέργεια των δύο νεαρών τότε πιλότων, θα μπορούσε να εξελιχθεί σε τραγωδία και ενδεχομένως σε πολεμική σύρραξη με απρόβλεπτες συνέπειες.
Ωστόσο οι δύο αεροπόροι, αποφάσισαν να μην αναφέρουν το σοβαρό περιστατικό στους ανωτέρους τους, διότι γνώριζαν ότι θα τιμωρούνταν παραδειγματικά καθώς η ενέργειά τους πιθανόν να έπαιρνε άλλη τροπή.
Οι δύο χειριστές πολλά χρόνια αργότερα, πήραν θέσεις ευθύνης στην Πολεμική Αεροπορία και αποκάλυψαν το περιστατικό ως απόστρατοι πλέον.
