Με το έργο, τη δράση και την εν γένει προσφορά του, ο στρατηγός Γιαννόπουλος αναδείχτηκε σε έναν εκ των κορυφαίων παραγόντων των υπηρεσιών πληροφοριών της χώρας μας, ενώ διακρίθηκε επίσης και στον πολιτικό στίβο, υπηρετώντας επί δύο δημαρχιακές θητείες τον τόπο γενέσεώς του…
Γεννήθηκε στις 10 Ιουνίου του 1946 στο ακριτικό Κάτω Νευροκόπι, του νομού Δράμας· εκεί, σε απόσταση αναπνοής από τα ελληνοβουλγαρικά σύνορα, σε άγριες εποχές για τον ελληνισμό (λίγο πριν είχε τελειώσει ο Β΄ παγκόσμιος πόλεμος, ενώ μόλις άρχιζε ο αδελφοκτόνος εμφύλιος…), είδε το φως της ζωής ο Βασίλειος Γιαννόπουλος, από γονείς πρόσφυγες της Μικρασίας. Σ’ αυτό τον τόπο έζησε έως το έτος 1965, οπότε και κατόρθωσε να εισέλθει στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων των Αθηνών. Τέσσερα χρόνια αργότερα, δηλ. το 1969, αποφοίτησε με τον βαθμό του ανθυπολοχαγού Μηχανικού, όπως αναφέρει ο Ησαΐας Κωνσταντινίδης στο infognomonpolitics.gr/ proinos-typos.gr
Έκτοτε, η καριέρα του ακολούθησε συνεχώς ανοδική πορεία. Αποφοίτησε, επίσης, από τη Σχολή Πολιτικών Μηχανικών του Ελληνικού Στρατού, καθώς και από την Ανώτερη Σχολή Πολέμου και τη Σχολή Εθνικής Άμυνας. Άριστος γνώστης της τουρκικής γλώσσας και της Τουρκίας εν γένει, από νωρίς εξειδικεύτηκε στα ελληνοτουρκικά θέματα. Μεταξύ άλλων, υπηρέτησε ως Διοικητής Μηχανικού στην Κύπρο, μερικά χρόνια μετά την εθνική τραγωδία του 1974, αλλά και στα νησιά του Αιγαίου.
Εκεί όμως που ο στρατηγός Γιαννόπουλος απέκτησε τις διαστάσεις ζωντανού θρύλου, ήταν όταν αποσπάστηκε στην ΕΥΠ, αναλαμβάνοντας μάλιστα και κορυφαία θέση (διευθυντής ανάλυσης πληροφοριών της Υπηρεσίας). Λόγω της μοναδικής του εξειδίκευσης στα ελληνοτουρκικά ζητήματα, έζησε επί σειρά ετών (1987 – 1991) στην Τουρκία, καλυπτόμενος πίσω από διάφορες ιδιότητες και “ξεχνώντας” ότι είναι Έλληνας αξιωματικός. Π.χ. για μια μεγάλη περίοδο παρίστανε τον Τούρκο ιχθέμπορο, κάτι για τον οποίο τον βοηθούσε τόσο η εξωτερική του εμφάνιση (του προσδόθηκε ο χαρακτηρισμός “ο μελαχρινός άγγελος με το μουστάκι”) όσο και η άρτια γνώση και προφορά της τουρκικής γλώσσας.
Γνωστό το γιγάντιο έργο του, το σχετικό με την υπόθεση των αγνοουμένων της Κύπρου! Το κατέγραψε άλλωστε και ο εξαιρετικός δημοσιογράφος Πέτρος Κασιμάτης στο κλασικό πλέον έργο του «Δεκατρία περιστέρια»… Ο στρατηγός Γιαννόπουλος, έπειτα από ασύλληπτες περιπέτειες και με διαδικασίες θρίλερ, κατόρθωσε κάποτε και μπήκε μέσα στο μεγάλο τουρκικό στρατιωτικό συγκρότημα του Μπολού! Εκεί όπου ζούσαν αιχμάλωτοι 13 από τους αγνοουμένους της Κυπριακής τραγωδίας του 1974… Ο Γιαννόπουλος εντόπισε τους ανθρώπους αυτούς και μάλιστα κατάφερε να δει και να μιλήσει με τρεις εξ αυτών! Η συζήτησή τους έγινε μέσα σε κλίμα έντονης αγωνίας και συγκίνησης, που ο δημοσιογράφος Κασιμάτης απέδωσε με μοναδικό λογοτεχνικό τόνο στο προαναφερθέν έργο του…
Άλλοτε, ο Βασίλης Γιαννόπουλος κατάφερε να εισβάλλει στο υπαίθριο στρατηγείο της περιβόητης “Στρατιάς του Αιγαίου” των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων (πρόκειται για την 4η Στρατιά, που συχνά λαμβάνει επιθετική διάταξη έναντι της Ελλάδας). Αυτό συνέβη κατά τη διάρκεια άσκησης των Τούρκων, στην οποία σκόπευαν να δοκιμάσουν την εφαρμογή πραγματικών επιθετικών σχεδίων ενάντια στην Ελλάδα. Κύριος στόχος τους σε μια ελληνοτουρκική πολεμική σύρραξη ήταν τα μεγάλα νησιά του Αιγαίου (Λέσβος, Χίος κτλ.). Ο Γιαννόπουλος, ντυμένος ως ρακοσυλλέκτης (ή ως Τούρκος στρατιωτικός, κατά μια άλλη εκδοχή), διέσχισε μόνος του τον κόλπο του Ντογάν και αποβιβάστηκε στην περιοχή του Ντογάνμπεη. Μέσα από σκηνές και υπαίθρια καταλύματα, έφτασε τελικά στο αντίπαλο στρατηγείο. Φεύγοντας, πήρε μαζί του πολύτιμους χάρτες, επιχειρησιακά σχέδια και απόρρητα έγγραφα, αλλά και φωτογραφίες Τούρκων στρατηγών που μπόρεσε να τραβήξει ο ίδιος! Λίγες μέρες αργότερα, όλα τα συνταρακτικά αυτά στοιχεία βρίσκονταν ασφαλή στα κεντρικά της ΕΥΠ, επί της λεωφόρου Κατεχάκη των Αθηνών…
Επί σειρά ετών ο Γιαννόπουλος υπήρξε Διευθυντής της Υπηρεσίας Στρατιωτικών Πληροφοριών του ΓΕΕΘΑ (του περίφημου “Α2”), έχοντας πλέον τον βαθμό του Υποστρατήγου. Κορυφαία στιγμή στην καριέρα του υπήρξε η ανάληψη από τον ίδιο της θέσης του υπευθύνου του κλάδου ασφαλείας των Ολυμπιακών Αγώνων των Αθηνών (2004), όπου και συνεργάστηκε άψογα με τους αρμόδιους υπουργούς δημόσιας τάξης (Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, Γιώργο Φλωρίδη και Γιώργο Βουλγαράκη), καθώς και με τη Γιάννα Αγγελοπούλου-Δασκαλάκη, πρόεδρο της Οργανωτικής Επιτροπής της Ολυμπιάδας “Αθήνα 2004”. Αποστρατεύτηκε το 2005, με τον βαθμό του Αντιστρατήγου, τον οποίο κατείχε από το 2002.
Τιμήθηκε με τις εξής διακρίσεις: α) Ταξιάρχης του Τάγματος της Τιμής· β) Ανώτερος Ταξιάρχης του Τάγματος του Φοίνικος· γ) Μετάλλιο στρατιωτικής Αξίας Α’ Τάξεως· δ) Διαμνημόνευση Αξίας και Τιμής· ε) Διαμνημόνευση Ευδοκίμου Διοικήσεως Α’ Τάξεως· στ) Διαμνημόνευση Υπηρεσιών Αξιωματικού Επιτελούς Α’ Τάξεως. Συνέγραψε δύο σημαντικές έρευνες στους τομείς της εθνικής άμυνας και της εξωτερικής πολιτικής: «Γεωγραφική-Ιστορική-Νομική Κατάσταση των Νήσων-Νησίδων και Βραχονησίδων του Αιγαίου και η ακολουθούμενη πολιτική» (Αύγουστος 1997) και «Ιδιοκτησιακό καθεστώς Νήσων – Το θεμελιώδες πρόβλημα στο Αιγαίο (Τουρκικές θέσεις)» (Μάιος 1998).
Μετά την αποστράτευσή του, αποφάσισε να αφοσιωθεί στην πολιτική και στην υπηρεσία του τόπου καταγωγής του. Έτσι, στις δημοτικές εκλογές του 2006 έθεσε υποψηφιότητα και εξελέγη δήμαρχος Κάτω Νευροκοπίου. Έχασε τις εκλογές του 2010, αλλά παρέμεινε για μία τετραετία επικεφαλής της αντιπολίτευσης του Δήμου. Στις εκλογές του 2014 επανεξελέγη δήμαρχος Κάτω Νευροκοπίου, μετά δε την ολοκλήρωση της δεύτερης αυτής δημαρχιακής θητείας του εγκατέλειψε οριστικά την πολιτική δράση.
Ο στρατηγός Βασίλης Γιαννόπουλος είναι πλέον ένας θρύλος. Ίσως μαζί με τον καθηγητή Δημήτρη Κιτσίκη, και μερικούς ακόμη, υπήρξε στη σύγχρονη εποχή ο πλέον αρμόδιος για τα ελληνοτουρκικά θέματα. Ο Βασίλης Γιαννόπουλος τίμησε όσο ελάχιστοι στους καιρούς μας την πατρίδα. Ο ατρόμητος στρατηγός επέτυχε πολλά! Με μεγάλη συμβολή στην ελληνική εξωτερική πολιτική και την εθνική άμυνα, απετέλεσε το φόβητρο της Τουρκίας επί σειρά πολλών ετών. Και είναι βέβαιο ότι εάν υπήρχαν περισσότεροι Άνδρες σαν τον Βασίλη Γιαννόπουλο η κατάσταση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και ισορροπίες θα ήταν πολύ διαφορετική, και υπέρ των ελληνικών συμφερόντων. Διότι ο Γιαννόπουλος ήταν από εκείνους που έμπρακτα και αθόρυβα λειτούργησαν προς όφελος των ελληνικών συμφερόντων και την ισχυροποίηση του ελληνισμού σε Ελλάδα και Κύπρο…
