Όταν επανήλθε η απειλή για την κυπριακή οικονομία, την περασμένη εβδομάδα, με αφορμή την άνευ προηγουμένου διαφθορά στη Συνεργατική Τράπεζα του νησιού, τι έκανε νομίζετε ο ευρισκόμενος στο Παρίσι Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, κ. Νίκος Αναστασιάδης;
Μα το αυτονόητο…
Μπροστά στον κίνδυνο να εισέλθει ξανά η Κύπρος στη δίνη μίας δεύτερης οικονομικής κρίσης που θα την οδηγούσε σε νέο Μνημόνιο, τηλεφώνησε στον αντίπαλο του, τον πρόεδρο του ΔΗΚΟ, Νικόλα Παπαδόπουλο και του ζήτησε να συναντηθούν το πρωί της περασμένης Δευτέρας. Ο κ. Αναστασιάδης του ζήτησε τη συνεργασία και τη βοήθειά του, για να ξεπεραστεί η νέα κρίση. Και ο κ. Παπαδόπουλος, ορθά σκεπτόμενος και ορθά πράττοντας του πρόσφερε την υποστήριξή του. Και ομιλούμε για δύο ηγέτες που είναι πολιτικοί «εχθροί». Όπως, …κακή ώρα, ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Αλέξης Τσίπρας με τον πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας, Κυριάκο Μητσοτάκη.
Δυστυχώς η σκηνή που είδαμε στην Κύπρο, δύο ηγετών-αντιπάλων που συναντήθηκαν για να αντιμετωπίσουν από κοινού μία δυσάρεστη κατάσταση, είναι ξένη για τα ελληνικά κομματικά πράγματα. Διότι απουσιάζει εντελώς ο «πολιτικός πολιτισμός».
Αντί να ενώσουν τις δυνάμεις τους, τώρα που η χώρα έστω και «κουτσά» εξέρχεται των σκληρών Προγραμμάτων που τις επέβαλαν οι εταίροι της εκμεταλλευόμενοι βεβαίως τα ανομήματα των διεφθαρμένων πολιτικών, δημιούργησαν μία «πολεμική ατμόσφαιρα», η οποία επηρεάζει και τους πολίτες. Η χώρα έχει χωριστεί στα δύο, στην πιο κρίσιμη στιγμή στη νεότερη ελληνική ιστορία, και ενώ καραδοκούν οι εχθροί της. Φτάσαμε στο σημείο να μας περιπαίζει ο Ζόραν Ζάεφ, ηγέτης επίσης μίας διεφθαρμένης και διαλυμένης χώρας…
Εκμεταλλευόμενος τις ασάφειες της «Συμφωνίας των Πρεσπών» ξεσάλωσε με τον άκρατο «μακεδονισμό» που προωθεί, φέροντας σε δύσκολη θέση τον πρωθυπουργό και τον υπουργό Εξωτερικών της Ελλάδας. Οι κ. Τσίπρας και Κοτζιάς πρέπει να αντιδράσουν και να διορθώσουν τη δυσάρεστη κατάσταση που δημιούργησαν οι δηλώσεις του πρωθυπουργού των Σκοπίων, ο οποίος είναι υποχείριο του Τζόρτζ Σόρος και ενός περίεργου νέου εθνικισμού, που αναπτύσσεται στους κόλπους του κυβερνώντος κόμματος. Ναι, πρέπει να επιλυθεί η διαφορά για την ονομασία των Σκοπίων. Αλλά όχι εις βάρος των ελληνικών εθνικών συμφερόντων και στο όνομα ενός καταστροφικού παράλογου «διεθνισμού», που κυριαρχεί το 3% του ΣΥΡΙΖΑ…
Επιστρέφοντας, όμως, στο θέμα μας, διαπιστώνουμε ότι οι εθνικά σκεπτόμενοι Έλληνες πολίτες, βλέπουν με θλίψη τον άνευ προηγουμένου πόλεμο μεταξύ των πολιτικών, οι οποίοι δείχνουν να μην αγαπούν την Πατρίδα. Διότι αν την αγαπούσαν θα συμπεριφέρονταν πολύ διαφορετικά. Στο σημείο που έχει βρεθεί η Ελλάδα, αποδεικνύεται εκ των γεγονότων ότι ένα κόμμα μόνο του δεν μπορεί να λύσει τα προβλήματα της χώρας. Απαιτείται συναίνεση και να σταματήσει αυτή η πολεμική, η οποία μόλυνε και τις ψυχές των ανθρώπων.
Αν μελετήσει κανείς τα μηνύματα και τις αναρτήσεις στα κοινωνικά δίκτυα θα κυριαρχηθεί από απέραντη θλίψη. Διεξάγεται ένας άτυπος «εμφύλιος» πόλεμος στον οποίο συμμετέχουν οι πάντες. Και μέσα από την πλειοψηφία των μηνυμάτων πηγάζει ένα απύθμενο μίσος για τους αντίπαλους. Αλλά ξεχνούν ότι όλοι Έλληνες είμαστε και ζούμε σε μία περιοχή της γης όπου μας περιτριγυρίζουν οι εχθροί.
Στο σημείο που έχουν φτάσει τα πράγματα, θα αντιμετωπίσει η χώρα πολεμική επίθεση και οι πολιτικοί της, αντί να ενωθούν για να σώσουν την Πατρίδα θα «σκοτώνονται» για το ποιος φταίει για την απειλή εναντίον της χώρας, αντί να μονοιάσουν και να αντιμετωπίσουν τον εχθρό.
Δυστυχώς αυτή είναι η πικρή και συνάμα σκληρή πραγματικότητα…
Πηγή: hellasjournal.com
