Η κρίση στις σχέσεις της Τουρκίας με τις ΗΠΑ βαθαίνει, και παίρνει στην ουσία ιστορικές διαστάσεις. Αυτό που επιδιώκει η Τουρκία δεν είναι η έκδοση του Γκιουλέν, ούτε μόνο η διακοπή των σχέσεων των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων με τους Κούρδους της Συρίας.
Όχι. Αυτά είναι οι προφάσεις. Αυτό που ζητεί η Τουρκία του Ερντογάν από τις ΗΠΑ, είναι να αναστραφεί ο ρους της Ιστορίας.
Τι εννοούμε:
Με τη Συνθήκη της Λοζάνης, το 1923, όλες οι δυνάμεις της Δύσης, πλην ΗΠΑ, αλλά και η Ρωσία, συμφώνησαν στην ουσία στη δημιουργία του τουρκικού κράτους, τα σύνορα του οποίου οριστικοποιήθηκαν το 1926, με τη συμφωνία Άγκυρας-Λονδίνου για το καθεστώς του Κιρκούκ και της Μοσούλης, που παρέμειναν υπό ιρακινή διοίκηση.
Μπορεί η Συνθήκη της Λοζάνης να ήταν η συμβολαιογραφική πράξη γέννησης του νέου τουρκικού κράτους, ήταν όμως ταυτόχρονα η συμβολαιογραφική πράξη θανάτου των Ελλήνων, των Αρμενίων, των Ασσυρίων και των Κούρδων που κατοικούσαν στην επικράτεια του νεοπαγούς κράτους.
Όλα αυτά τα χρόνια, μέχρι τα τέλη του 20ού αιώνα, η Δύση και η Σοβιετική Ένωση έκαναν τα στραβά μάτια στις πολιτικές της εθνοκάθαρσης θανάτου των Ελλήνων, των Αρμενίων, των Ασσυρίων της Τουρκίας και της βίαιης αφομοίωσης, στην ουσία της πολιτισμικής γενοκτονίας των Κούρδων που κατοικούσαν στα τουρκοκρατούμενα εδάφη του Κουρδιστάν.
Όμως η αρχιτεκτονική της περιοχής, μετά την εισβολή του Σαντάμ Χουσεΐν στο Κουβέιτ και την επιχείρηση «Καταιγίδα της Ερήμου» εναντίον του Ιράκ, άρχισε να μεταβάλλεται και ήδη είναι σε φάση οριστικοποίησης οι νέες ισορροπίες και τα νέα σύνορα στην περιοχή.
Τι σημαίνει αυτό;
Ότι η ένοχη ανοχή της Δύσης και της Ρωσίας στο στυγνό καθεστώς της Άγκυρας, κεμαλικό και ερντογανικό, έχει τελειώσει και η ιστορία ακολουθεί το δρόμο της νομοτέλειας...
Αυτό που θέλει λοιπόν η Τουρκία από τις ΗΠΑ, είναι να συνεχίσει η Ουάσινγκτον την πολιτική της συνενοχής και να συμπαραταχθεί με την Τουρκία στην αναστροφή του ρου της ιστορίας.
Ενώ λοιπόν η Τουρκία τεντώνει επικίνδυνα το σχοινί με τις ΗΠΑ, εκτοξεύοντας προσβλητικές δηλώσεις ακόμα και απειλές με τα πιο επίσημα χείλη, η Ουάσινγκτον έρχεται να απαντήσει στις προσβολές και τις απειλές ή για την ακρίβεια να στείλει μηνύματα στην Άγκυρα, μέσω των New York Times και του CNN!
Με βάση σχετικά δημοσιεύματα στα δύο αυτά μέσα, οι ΗΠΑ δεν φαίνονται διατεθειμένες να παραδώσουν τον Γκιουλέν στην Τουρκία, τον οποίον μάλιστα χαρακτηρίζουν θρησκευτικό ηγέτη εν εξορία!
Μάλιστα, στο κύριο άρθρο των New York Times με τίτλο «Νέο κύμα αντιαμερικανισμού στην Τουρκία», γίνεται αναφορά στις μαζικές διώξεις κρατικών στελεχών και πολιτών που κάνει η τουρκική κυβέρνηση και στο κυνήγι μαγισσών και φανταστικών εχθρών, μια κατάσταση που «μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τις σχέσεις της Τουρκίας με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, αλλά και τη σταθερότητα στη χώρα αυτή σε βάθος χρόνου».
Στη συνέχεια ο αρθρογράφος, αφού σημειώνει ότι «Οι Τούρκοι παίζουν ένα υποκριτικό και ψεύτικο παιχνίδι», σημειώνει ότι ο Ερντογάν, που κατηγορεί τη Δύση ότι δεν καταγγέλλει με έντονο τρόπο το πραξικόπημα, το χρησιμοποιεί για να κάνει μαζικές εκκαθαρίσεις, να κλείσει σχολεία, να πετάξει από τις δουλειές τους περί τους 66.000 ανθρώπους, και όλα αυτά με συνοπτικές διαδικασίες.
Τα καλά ο αρθρογράφος τα αφήνει, ως συνήθως, για το τέλος.
Αφού αναφέρει ότι έχουν αρχίσει ήδη διεργασίες στις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ για το πώς θα χειριστούν στρατηγικά έναν σύμμαχο που απομακρύνεται από τους δημοκρατικούς θεσμούς, αφήνει να εννοηθεί ότι ίσως άρχισαν οι διαδικασίες αποβολής από το ΝΑΤΟ της Τουρκίας, αφού η χώρα αυτή δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως ένας έμπιστος σύμμαχος.
Κλείνοντας, δε, διαπιστώνει: «Είναι πολύ δύσκολο να δει κανείς πώς θα εξασφαλίσει η χώρα αυτή την ανάπτυξη και την ασφάλειά της, χωρίς τη στήριξη του ΝΑΤΟ»!
Καλό είναι να ετοιμαστούμε για σκληρά ματς το επόμενο διάστημα, αφού η Τουρκία ετοιμάζεται να τα παίξει όλα για όλα.
Έχουμε αποδείξεις γι’ αυτό, και θα τις δημοσιεύσουμε σύντομα.
Εφημερίδα "δημοκρατία"