Αφότου οι Ηνωμένες Πολιτείες αποφάσισαν να επικεντρωθούν στους ανταγωνισμούς των μεγάλων δυνάμεων, οι όροι όπως ο παράτυπος πόλεμος, η αντιεξέγερση και οι μικροί πόλεμοι έχασαν τη μόδα τους.
Ωστόσο, ενώ οι στρατιωτικοί θεωρητικοί θα ήθελαν να επιστρέψουν σε μια πιο συμβατική νοοτροπία και είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι μια νέα εποχή "βρώμικων πολέμων" βρίσκεται στον ορίζοντα. Αυτό είναι σχετικά διαισθητικό για όσους κατανοούν τις αιτίες της αναταραχής που οδηγεί στην αστάθεια και την εξέγερση, αλλά δεν είναι σαφές ότι οι γεωπολιτικοί ή στρατιωτικοί στρατηγοί που θα μπορούσαν να κάνουν τη διαφορά το βλέπουν αυτό που έρχεται, όπως αναφέρει το nationalinterest.org.
Η πλειονότητα των εξεγέρσεων κατά τον περασμένο αιώνα είχε τις ρίζες της στην κοινωνική διχόνοια σε χώρες που δεν μπόρεσαν να εξελιχθούν αποτελεσματικά από την αγροτική στην βιομηχανική εποχή. Η επόμενες εξεγέρσεις βρίσκονται σε εξέλιξη με πολύ ταχύτερο ρυθμό από τις προηγούμενες.
Το metaverse, το Blockchain, η τεχνητή νοημοσύνη (AI), η κβαντική πληροφορική, η μηχανική μάθηση, η επαυξημένη/εικονική πραγματικότητα και η κβαντική, η υπολογιστική νέφους, η υπολογιστική ακμών και η χωρική πληροφορική αποτελούν θεμελιώδη στοιχεία της αναδυόμενης παγκόσμιας τάξης πραγμάτων.
Οι δυνατότητες είναι απεριόριστες, αλλά δεν είναι όλες θετικές.
Με το ένα πόδι στη βιομηχανική εποχή και το άλλο στην εικονική εποχή, οι κίνδυνοι είναι τρομακτικοί. Υπάρχει μεγάλη συζήτηση σχετικά με τους κινδύνους που ενέχουν τεχνολογίες όπως η τεχνητή νοημοσύνη που τελικά θα ξεπεράσουν τον άνθρωπο, αλλά ο κίνδυνος που εξετάζεται εδώ είναι περισσότερο συγκρίσιμος με τις ανησυχίες κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου ότι τα πυρηνικά όπλα θα έφερναν τον κόσμο πίσω στα "πέτρινα χρόνια".
Η τεχνολογία αλλάζει (σχεδόν) τα πάντα.
Οι παραδοσιακοί περιορισμοί της ανθρώπινης εργασίας δεν αποτελούν πλέον περιοριστικό παράγοντα στην παγκόσμια αγορά. Οι επιχειρήσεις και οι κυβερνήσεις είναι οι ευεργετημένοι από τις καινοτομίες που μειώνουν το κόστος και την εργασία. Η ταχεία τεχνολογική πρόοδος θα συνεχίσει να μειώνει τη ζήτηση για θέσεις εργασίας. Χιλιάδες άνθρωποι χάνουν τις δουλειές τους κάθε εβδομάδα -όχι επειδή απέτυχαν να αποδώσουν- αλλά επειδή οι δεξιότητες που ανέπτυξαν μέσω της εκπαίδευσης, της κατάρτισης και της εμπειρίας δεν είναι πλέον σχετικές. Οι εργατικές στατιστικές δεν είναι απλώς αριθμοί - είναι "καρδιές και μυαλά".
Αυτή η δυναμική θα αναγκάσει ακόμη και τους "ειδικευμένους" εργαζόμενους να κατέβουν την οικονομική κλίμακα και θα επηρεάσει δυσανάλογα τις αγορές εργασίας στο κατώτερο άκρο του φάσματος των δεξιοτήτων (και των οικονομικών). Με αυτή την τάση προς την ανεργία μεγάλης κλίμακας έρχεται η αύξηση της οικονομικής ανισότητας. Όπως έχουμε δει σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας, όταν το χάσμα μεταξύ των (σχετικά λίγων) "εχόντων" και των (σχετικά πολλών) "μη εχόντων" βρίσκεται σε μια διαρκή κατάσταση αύξησης, αναπόφευκτα φτάνουμε σε ένα σημείο ρήξης.
Ίσως το πιο ανησυχητικό είναι ότι τέτοια χάσματα αναπτύσσονται σήμερα, ταυτόχρονα εντός των εθνικών κοινωνιών και σε παγκόσμια βάση με τα έθνη-κράτη να προσγειώνονται και στα δύο άκρα του φάσματος. Αυτό είναι ένα ζήτημα εθνικής ασφάλειας σε εθνικό και παγκόσμιο επίπεδο.
Οι πρόσφατες περιπέτειες των Ηνωμένων Πολιτειών στο Ιράκ έδειξαν πώς ένας λαός που στερείται την οικονομική του ευημερία και την κοινωνική του ταυτότητα θα πάρει στοιχειώδη όπλα εναντίον της πιο τεχνολογικά προηγμένης στρατιωτικής δύναμης στον κόσμο. Και ενώ πρόκειται περισσότερο για την περίπτωση ενός έθνους που επέβαλε τη θέλησή του σε ένα άλλο, κατέδειξε πώς αντιδρούν οι άνθρωποι όταν μένουν πίσω. Όπως ήταν η εμπειρία μετά τη μετάβαση των "εχόντων" στη βιομηχανική εποχή, η μετάβαση στην εικονική εποχή είναι πιθανό να αφήσει πίσω τους πολλούς άπορους στον κόσμο.
Η μυθοπλασία γίνεται πραγματικότητα.
Καθώς ο κόσμος ωθείται όλο και πιο γρήγορα στην εικονική εποχή, αυτοί που θα μείνουν πίσω τελικά θα "ξεσηκωθούν ενάντια στις μηχανές". Τότε θα δούμε πώς θα τα πάει ο σχετικά μικρός αριθμός των "εχόντων" με τα πληκτρολόγια και τα ακουστικά εικονικής πραγματικότητας ως οπλικά συστήματα, όταν οι μάζες των "μη εχόντων" οπλιστούν με τα όπλα της εποχής τους - τα μόνα που γνώρισαν ποτέ.
