Το ExoMars Trace Gas Orbiter του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) κατέγραψε μια εντυπωσιακή εναπόθεση αλατιού στον Άρη σε σχήμα «χαμογελαστού προσώπου», προκαλώντας την περιέργεια και την έκπληξη των διαδικτυακών παρατηρητών.
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι αυτή η εναπόθεση αλατιού μπορεί να κρύβει στοιχεία για την πιθανότητα ύπαρξης αρχαίας ζωής στον Άρη. Πριν από δισεκατομμύρια χρόνια, ο Κόκκινος Πλανήτης φιλοξενούσε τεράστιες λίμνες και ποτάμια, τα οποία εξαφανίστηκαν κατά τη διάρκεια μιας κατάψυξης του πλανήτη.
Οι ερευνητές υποθέτουν ότι η εναπόθεση αλατιού σε σχήμα χαμογελαστού προσώπου μπορεί να διατηρεί ανθεκτικά μικρόβια που επιβίωσαν σε αυτές τις σκληρές συνθήκες.
Η εικόνα αυτή καταγράφηκε από το ExoMars Trace Gas Orbiter της ESA, έναν δορυφόρο αφιερωμένο στην εξερεύνηση του Άρη προς αναζήτηση ενδείξεων ζωής.
Το όχημα έχει καταγράψει εκπληκτικές εικόνες των αποθέσεων χλωριούχων αλάτων που βρίσκονται διάσπαρτες στην ξηρή επιφάνεια του Άρη. Αυτοί οι σχηματισμοί άλατος θα μπορούσαν να παρέχουν πολύτιμες πληροφορίες για το κλίμα, τη γεωλογία και την πιθανή κατοικησιμότητα του πλανήτη στο παρελθόν.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Άρης: Πού πήγε όλο το νερό που έχασε ο Κόκκινος Πλανήτης; - Το εύρημα που απαντά στο μεγάλο ερώτημα
Μια ανάρτηση που κοινοποιήθηκε από την ESA περιγράφει τη σημασία της ανακάλυψης: «Κάποτε ένας κόσμος με ποτάμια, λίμνες και πιθανώς ωκεανούς, ο Άρης αποκαλύπτει τώρα τα μυστικά του μέσω των αποθέσεων χλωριούχων αλάτων που βρήκε το ExoMars Trace Gas Orbiter. Αυτές οι αποθέσεις, απομεινάρια αρχαίων υδάτινων σωμάτων, θα μπορούσαν να υποδεικνύουν κατοικήσιμες ζώνες από δισεκατομμύρια χρόνια πριν.Η ανακάλυψη σχεδόν χιλίων πιθανών περιοχών προσφέρει νέες γνώσεις για το κλίμα του Άρη και τις δυνατότητες ζωής στο παρελθόν».
Ο Valentin Bickel, πλανητικός επιστήμονας στο Πανεπιστήμιο της Βέρνης στην Ελβετία, έριξε περισσότερο φως σε αυτές τις αποθέσεις αλατιού.
Εξήγησε ότι αφού ο Άρης έχασε το μαγνητικό του πεδίο, ο πλανήτης δεν μπορούσε πλέον να συγκρατήσει την ατμόσφαιρά του, με αποτέλεσμα το νερό είτε να εξατμίζεται, είτε να παγώνει, είτε να παγιδεύεται κάτω από την επιφάνεια. Καθώς το νερό εξαφανιζόταν, άφηνε πίσω του μεταλλικά ίχνη.
Σύμφωνα με τον Bickel, τα πολύ αλμυρά νερά θα μπορούσαν να έχουν αποτελέσει καταφύγιο για τη ζωή, καθώς το αλάτι επιτρέπει στο νερό να παραμένει υγρό ακόμη και σε θερμοκρασίες έως και μείον 40 βαθμούς Κελσίου, προσφέροντας πιθανά οικοσυστήματα για την αρχαία ζωή στον Άρη.
