Είναι έτσι, όμως; Μπορεί ένας σκύλος να γελάει και να γαργαλιέται;
Είναι γεγονός ότι ο άνθρωπος, αρκετές φορές, όπως αναφέρει η πιστοποιημένη θετική εκπαιδεύτρια σκύλων, Βιβή Τσούγκα, έχει την τάση να αποδίδει στον σκύλο ανθρώπινα χαρακτηριστικά. Μάλιστα, θεωρεί ως δεδομένο ότι ο σκύλος του αντιδρά ακριβώς με τον ίδιο τρόπο με αυτόν σε διάφορα ερεθίσματα.
Μπορεί ένας σκύλος να γελάσει… μέχρι δακρύων;
Ναι, μπορεί να γελάει ένας σκύλος, σύμφωνα με την εκπαιδεύτρια, αλλά με τον δικό του, σκυλίσιο τρόπο.
Ο σκύλος, μπορούμε να πούμε πως χαμογελάει, γιατί τα ελαφρώς ανοιχτά σαγόνια, που εμφανίζουν τη γλώσσα, και η κεκλιμένη γωνία του στόματος, η οποία εκτείνεται από αυτί σε αυτί, δίνουν μια ακόμη ισχυρότερη εντύπωση πως ο σκύλος γελάει.
Η κα Τσούγκα ενημερώνει ότι η ερευνήτρια Patricia Simone ηχογράφησε, με ένα παραβολικό μικρόφωνο, σκύλους που έπαιζαν σε πάρκα. Και ανακάλυψε τον ήχο που δηλώνει πως οι σκύλοι γελούν.
Ο ήχος αυτός είναι ένα αναπνευστικό λαχάνιασμα με αναγκαστική εκπνοή.
Το περιέγραψε ως σκυλο-γέλιο, επειδή οι σκύλοι το κάνουν μόνον όταν παίζουν, και διαφέρει από τον κανονικό ήχο λαχανιάσματος.
Ο σκύλος μπορεί να αισθανθεί το γαργαλητό όπως ο άνθρωπος;
Είναι σημαντικό να αναφερθεί, σύμφωνα με την κα Τσούγκα, ότι το γαργαλητό χωρίζεται σε δύο φυσικά αντανακλαστικά νευρολογικής διέγερσης.
Το «knismesis» είναι το πρώτο αντανακλαστικό. Είναι, δηλαδή, ένα ελαφρύ γαργαλητό, το οποίο δεν σε κάνει να ξεσπάς σε γέλια, αλλά νιώθεις ότι κάτι σε ενοχλεί στο δέρμα σου.
Το «knismesis» είναι ευρέως διαδεδομένο στα θηλαστικά.
Το «gargalesis» είναι το δεύτερο αντανακλαστικό. Το γαργαλητό, που, πολλές φορές, προκαλεί και δυσφορία.
Στο σημείο αυτό η εκπαιδεύτρια αναφέρει ότι για τους ανθρώπους αυτή η αίσθηση είναι η απάντηση σε κάτι που συμβαίνει στο μυαλό τους: ένα αστείο, ή ένα χαρούμενο γεγονός.
Αυτός είναι και ο λόγος που οι σκύλοι δεν βιώνουν το «gargalesis».
Η κα Τσούγκα ενημερώνει ότι, σύμφωνα με έρευνες, το «gargalesis» μπορούν να το αισθανθούν οι πίθηκοι και οι γορίλες. Αλλά και οι αρουραίοι – για τους τελευταίους γίνονται πειράματα, μη αποδεδειγμένα ακόμη.
Πώς αντιδρά ο σκύλος όταν νιώσει ότι κάποιος τον ξύνει
Ο σκύλος όταν αισθανθεί ότι κάποιος τον ξύνει, πολλές φορές, όπως λέει η κα Τσούγκα, τινάζει τα πίσω πόδια του ή ξύνεται.
Όταν ο άνθρωπος ξύσει τον σκύλο, ενεργοποιεί τις νευρικές οδούς κάτω από το δέρμα. Οι οποίες στέλνουν μήνυμα στο νωτιαίο μυελό και αναγκάζουν τα πίσω πόδια να κλωτσήσουν.
Είναι αρκετοί οι κτηνίατροι που χρησιμοποιούν αυτό το ξύσιμο για να ελέγξουν αν το νευρικό σύστημα του σκύλου είναι υγιές.
«Επίσης, η ίδια κίνηση στα πίσω πόδια των σκύλων παρατηρείται, όταν κάτι τους ενοχλεί, ή όταν κάποιο ζωύφιο περπατάει στο δέρμα τους.
Ακριβώς για τον ίδιο λόγο, και σε αυτήν την περίπτωση, νιώθουν ενόχληση. Επομένως, ενεργοποιούν το αυτόματο αντανακλαστικό για να ξυθούν, ακόμα και όταν ο κηδεμόνας τούς χαϊδεύει.
Αυτήν την κίνηση οι σκύλοι την κάνουν σε πολλά μέρη τους σώματος τους: στον λαιμό, στην κοιλιά, στα πόδια, στα αυτιά, στην πλάτη κ.ά.
Άρα, ο σκύλος γαργαλιέται;
Όπως ξεκάθαρα λέει η κα Τσούγκα, οι σκύλοι μας δεν βιώνουν το «gargalesis», αλλά το «knismesis».
Αυτό που νιώθουν, είναι μια ελαφριά ενόχληση, ή ένα ήπιο ξύσιμο, στο οποίο ενεργοποιείται το «μηδέν» ως φυσικό αντανακλαστικό και αντιδρά σε ένα ερέθισμα.
Φανταστείτε τη δική σας αίσθηση στο δέρμα, ενώ περπατάει κάποιο έντομο.
Όταν ξύνουμε τον σκύλο το ευχαριστιέται ή αγχώνεται;
«Κάθε σκύλος νιώθει το «knismesis» διαφορετικά, γιατί κάθε σκύλος είναι διαφορετικός.
Από τη «γλώσσα του σώματος», όμως, μπορούμε να κατανοήσουμε αν ο σκύλος μας «στρεσάρεται», ή νιώθει άβολα.
Τα πιο συνηθισμένα σημάδια που δείχνουν ότι αισθάνεται άβολα, είναι όταν θέλει να φύγει, σηκώνει το τρίχωμά του, λαχανιάζει. Και, πολλές φορές, όταν έχει σιελόρροια (αυξημένη παραγωγή σάλιου).
Όταν, όμως, ο σκύλος πραγματικά το ευχαριστιέται, τεντώνει όλο του το σώμα, λέγοντάς μας «θέλω κι άλλο»», διευκρινίζει η κα Τσούγκα.
Όπως γίνεται κατανοητό, σύμφωνα με την εκπαιδεύτρια, οι σκύλοι μας έχουν τον δικό τους μοναδικό τρόπο να γαργαλιούνται και να γελούν ή να χαμογελούν.
Η αγάπη της για τα ζώα την ώθησε να ασχοληθεί επαγγελματικά με την εκπαίδευση των σκύλων και, όπως υποστηρίζει, «είναι σκόπιμο να διδάσκεται σε όλους τους κηδεμόνες η «γλώσσα του σώματος» του σκύλου. Για να κατανοήσουν πραγματικά τον σκύλο τους και να επικοινωνήσουν μαζί του, έτσι ώστε να έχουν μία αρμονική συμβίωση».
