«Οι πλημμύρες σκοτώνουν περισσότερους ανθρώπους από τους σεισμούς και είναι κάτι που πρέπει να το κοιτάξουμε γιατί το φαινόμενο θα χειροτερεύει. Δεν πρέπει να περιμένουμε ότι η φύση θα μας προστατέψει, χρειαζόμαστε νέες μελέτες» τόνισε μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα 91,6 και 105,8 και την εκπομπή «Το GPS της Επικαιρότητας» με τον Θάνο Σιαφάκα, καθηγητής Φυσικών Καταστροφών στο Πολυτεχνείο Κρήτης, Κώστας Συνολάκης.
Τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε ότι αυτά που πιστεύαμε ως ακραία φαινόμενα, συμβαίνουν πολύ συχνότερα, άρα δεν είναι ακραία, σημείωσε. «Ακραίο φαινόμενο ήταν αυτό που θα ζούσε κανείς μια φορά στην ζωή του, άρα κάτι που θα παρατηρούσε μέσα σε 50, 70 ή 100 χρόνια, ανάλογα με το προσδόκιμο ζωής, σίγουρα όμως δεν ήταν κάτι που θα επαναλαμβανόταν κάθε μερικά χρόνια».
Συμπλήρωσε πως, όλες οι υποδομές που έχουν σχεδιαστεί 100 χρόνια πριν, δεν έγιναν με την προοπτική της κλιματικής αλλαγής, αλλά ούτε και της έντασης και της διάρκειας των ακραίων φαινομένων που βλέπουμε. «Υπό αυτή την έννοια δεν είμαστε προετοιμασμένοι, γιατί οι υποδομές μας, ανάλογα με την ένταση του φαινομένου δεν αντέχουν. Αν προσθέσουμε και τα κτισμένα μέσα σε χειμάρρους και ρέματα, έχουμε ένα εκρηκτικό μείγμα που θα το βρούμε μπροστά μας και οποιεσδήποτε εκτιμήσεις δεν είναι εύκολες».
Σύμφωνα με τον κ. Συνολάκη, χρειάζονται ριζικές παρεμβάσεις με νέες υδρολογικές μελέτες, καθώς οι υπάρχουσες έχουν γίνει πριν από δεκαετίες και δεν ισχύουν πια. Δεν υπάρχει πια το στοιχείο της έκπληξης και δεν πρέπει να αφήσουμε τους εαυτούς μας να είναι έρμαια αυτών των φαινομένων, τόνισε ο καθηγητής. Αυτό θα αποφευχθεί με την εκπαίδευσή μας από τα σχολικά χρόνια και με τις συντονισμένες μελέτες από το κράτος.
«Όταν παραβαίνουμε τους πολεοδομικούς κανονισμούς, νομίζουμε ότι κάτι κερδίζουμε, όπως ένα ακόμα δωμάτιο ή χτίζοντας στα ρέματα γιατί δεν έχουμε κάπου αλλού να χτίσουμε. Όταν κατασκευάζεται ένα αποχετευτικό δίκτυο για παράδειγμα, έχει ορισμένα όρια ανάλογα με τους κατοίκους και τα μπάνια, τις κουζίνες της περιοχής. Όταν υπερβαίνουμε τα όρια χωρίς συγχρόνως να κάνουμε αναβαθμίσεις του δικτύου, τότε έχουμε πρόβλημα. Όταν προσθέτουμε στο σπίτι μας ένα μπάνιο αυθαίρετα, δεν ξέρουμε αν το δίκτυο μπορεί να το αντέξει. Δεν μπορούμε να κάνουμε αυθαίρετες προσθήκες και να περιμένουμε ότι το σύστημα έτσι όπως έχει σχεδιαστεί μπορεί να το αντέξει», είπε χαρακτηριστικά.
Αναφορικά με την σεισμική δραστηριότητα που παρατηρείται εντονότερα στην Κρήτη, ο κ. Συνολάκης υπενθύμισε ότι το 365 π.Χ. και το 1303 μ.Χ. έγιναν σεισμοί πάνω από 8,5 ρίχτερ. Το θέμα είναι αν υπάρχει η προετοιμασία. Και επανερχόμαστε στο θέμα της εφαρμογής των πολεοδομικών κανονισμών ότι κανένας δεν επιτρέπει να χτίζει σε μπάζα. «Καταλαβαίνετε λοιπόν τι θα γίνει αν γίνει ξανά ένας τέτοιος σεισμός. Υπάρχει αυτό το ενδεχόμενο, καθώς σεισμοί τέτοιοι γίνονται κάθε 700-800 χρόνια. Είμαστε κοντά, κανένας δεν ξέρει, αν θα είναι σε δεκαετίες, θα είναι σε 100 χρόνια. Έχουμε μπει σε μια εκατονταετηρίδα τηρουμένων των αναλογιών και από ό,τι ξέρουμε από τις σεισμικές ζώνες και πώς συμπεριφέρονται. Αυτό δεν σημαίνει πώς θα γίνει σε 700 χρόνια ακριβώς, αλλά είναι ένας μέσος όρος στο ελληνικό τόξο», τόνισε ο καθηγητής.
Σχετικά με την πιθανότητα να γίνει ένας μεγαλύτερος σεισμός στην Κρήτη, είπε χαρακτηριστικά ότι «σε πολλά συνέδρια γεωλόγων, ξένοι επιστήμονες λένε ότι το ελληνικό τόξο που δίνει μεγάλους σεισμούς, είναι αναρχικό σαν τους έλληνες. Δεν καταλαβαίνει ότι πρέπει να ακολουθήσει τους παγκόσμιους κανόνες της γεωλογίας και έπρεπε ήδη να έχει κάνει τον μεγάλο σεισμό, αλλά δεν τον έχει κάνει ακόμα. Οπότε είμαστε τυχεροί από αυτή την πλευρά. Μακάρι το ελληνικό τόξο να έχει την αίσθηση ότι κάνει ό,τι θέλει, όπως πολλές φορές κάνουμε στην Ελλάδα».
