«Υπερηχητικό μαχητικό» λένε όμως και γενικότερα αυτό το είδος των πουλιών, καθώς έχει αεροδυναμικό σχήμα που το βοηθά σε τέτοιους άθλους.
Το παρατήρησαν λοιπόν να καλύπτει 12.854 χιλιόμετρα (12.200 συνυπολογίζοντας τα λάθη καταγραφής), φτάνοντας χωρίς στάση από την Αλάσκα στη Νέα Ζηλανδία. Πετούσε για 224 ώρες, καταρρίπτοντας το προηγούμενο ρεκόρ του 2007, όταν εκείνο το πουλί είχε διανύσει 11.680 χιλιόμετρα.
Η λιμόζα (godwit) έφυγε από τη νοτιοδυτική Αλάσκα στις 16 Σεπτεμβρίου και έφτασε σε κόλπο κοντά στο Όκλαντ 11 μέρες αργότερα, πετώντας με ταχύτητες ως και 90 χλμ/ώρα.
Η αρσενική λιμόζα, γνωστή ως 4BBRW, παρακολουθούνταν από δορυφόρο στο μακρύ της ταξίδι, πλάι σε άλλα τρία πουλιά που έφεραν επίσης πομπό στο σώμα τους.
Αφού πέρασαν δύο μήνες τρώγοντας σκουλήκια και οστρακοειδή στην Αλάσκα, πέταξαν για τη Νέα Ζηλανδία.
Όπως μας λέει το Global Flyway Network, ένα δίκτυο επιστημόνων που παρακολουθούν τα μεγάλα μεταναστευτικά ταξίδια, η λιμόζα διπλασιάζει το βάρος της πριν από το ταξίδι, μπορεί όμως να συρρικνώνει τα εσωτερικά της όργανα, ώστε να μειώνει το βάρος της κατά την πτήση.
«Φαίνεται πως διαθέτουν την ικανότητα να γνωρίζουν πού ακριβώς βρίσκονται πάνω στη Γη», λέει χαρακτηριστικά ο Dr Jesse Conklin του Global Flyway Network, «δεν μπορούμε πραγματικά να το εξηγήσουμε, μοιάζουν πάντως να έχουν χάρτη ταξιδιού»…
