Στους πρόποδες του όρους «Δίδυμο», στην Αργολίδα, υπάρχει ένα γεωλογικό φαινόμενο που κυριολεκτικά κόβει την ανάσα.
Η γη έχει βυθιστεί σε δύο σημεία που μοιάζουν με ηφαιστειακούς κρατήρες.
Οι επιστήμονες εικάζουν ότι πρόκειται για κατακρήμνιση σπηλαίων αλλά η όψη τους θυμίζει κρατήρες μετεωριτών, όπως αυτοί που βρίσκονται στο φεγγάρι.
Η απόλυτη σιωπή που επικρατεί στο εσωτερικό τους σπάει μόνο από τα τιτιβίσματα πτηνών που ακούγονται με αντήχηση λόγω του κυκλικού σχήματος των κρατήρων.
Στον έναν από τους δύο υπάρχουν δύο εκκλησάκια της βυζαντινής και μεταβυζαντινής περιόδου (11ος - 14ος αιώνας).
Το βάθος του μικρού κρατήρα είναι 80 μέτρα μέσα στα στρώματα των προσχώσεων και η διάμετρος του είναι 150 μέτρα.
Στα εσωτερικά κάθετα τοιχώματα, όπου κάποιος κατέρχεται μέσω μιας κλιμακωτής στοάς, είναι ριζωμένα τα εκκλησάκια της Μεταμορφώσεως προς βορρά και του Αγίου Γεωργίου προς τον νότο.
Και τα δύο εκκλησάκια είναι λαξευμένα μέσα στο βράχο. Μέσα στον Άγιο Γεώργιο υπάρχουν επιγραφές με λατινικούς χαρακτήρες, μία ιστορική επιγραφή που σημειώνει το πέρασμα του Θωμά του Παλαιολόγου, Ηγεμόνα της Πελοποννήσου, καθώς επίσης και μία παλιά πέτρινη κολυμβήθρα.
Ανατολικά της Εκκλησίας υπάρχει μία μικρή δεξαμενή της οποίας τα τοιχώματα έχουν επιστρωθεί με είδος πορσελάνης και ανατολικότερα σε ύψος 25 μέτρων μία οπή που ονομάζεται «Ασκηταρειό», όπου οι ασκητές ανέρχονται με σκοινί.
Ο ένας κρατήρας βρίσκεται στους πρόποδες του βουνού και ονομάζεται «μεγάλη σπηλιά» και ο δεύτερος, στην πεδιάδα και ονομάζεται «μικρή σπηλιά».
