Η NASA χρησιμοποίησε ένα μωσαϊκό φωτογραφιών από δύο διαφορετικές κάμερες για να “δει” μέσα από το αιώνιο σκοτάδι του νότιου πόλου της Σελήνης. Ο κρατήρας Shackleton δεν έχει δει το φως του Ήλιου εδώ και δισεκατομμύρια χρόνια. Βρίσκεται σε μία βραχώδη περιοχή με βουνά στο νότιο πόλο, όπου λόγω της κλίσης της Σελήνης ο Ήλιος βλέπει μόνο τις υψηλότερες κορυφές. Οι υπόλοιπες περιοχές βρίσκονται μόνιμα βυθισμένες στο σκοτάδι, δημιουργώντας “ψυχρές παγίδες” όπου μπορεί να διατηρηθεί νερό σε μορφή πάγου.
Πρόκειται για έναν ανεξερεύνητο κόσμο που σαγηνεύει τους αστρονόμους. Το κέντρο του σκοτεινού κρατήρα έχει ακραία χαμηλές θερμοκρασίες που φτάνουν τους -173 βαθμούς Κελσίου.
Οι μηχανικοί της NASA σχεδίασαν την ShadowCam ειδικά για αυτόν το σκοπό, να παρατηρήσει δηλαδή τα σκοτεινά σημεία της Σελήνης. Είναι 200 φορές πιο ευαίσθητη στο φως από οποιαδήποτε άλλη σεληνιακή κάμερα. Καταγράφει εικόνες βασισμένη στην αχνή αντανάκλαση του φωτός από τη Γη που φέγγει στη Σελήνη, ενώ χρησιμοποιεί και την αντανάκλαση του ηλιακού φωτός στα βουνά της Σελήνης.
Ο κρατήρας Shackleton έχει μόνο τρία σημεία που τα βλέπει ο Ήλιος το 90% του έτους και αυτά εμφανίζονται “καμμένα” στην κάμερα. Για να αντισταθμίσει αυτήν την έλλειψη λεπτομέρειας, οι επιστήμονες δημιούργησαν ένα μωσαϊκό εικόνων, όπου οι υπερ-εκτεθιμένες περιοχές αντικαθίστανται από φωτογραφίες άλλων σεληνιακών καμερών που βρίσκονται σε τροχιά.
Με κάθε κάμερα να ανταποκρίνεται σε συγκεκριμένες συνθήκες φωτισμού κοντά στο νότιο πόλο, οι αναλυτές συνδύασαν εικόνες από δύο όργανα για να δημιουργήσουν ένα συνολικό οπτικό χάρτη της επιφάνειας και των γεωλογικών χαρακτηριστικών, τόσο των φωτεινότερων όσο και των σκοτεινότερων περιοχών της Σελήνης.