Σύμφωνα με τα όσα είναι γνωστά, οι Γαλαξίες Σίφερτ αποτελούν το 10% όλων των γαλαξιών και πήραν την ονομασία τους από τον Αμερικανό Αστρονόμο Καρλ Σίφερτ, που για πρώτη φορά τους μελέτησε τη δεκαετία του 1950. Οι Γαλαξίες Σίφερτ αποτελούν έναν τύπο γαλαξιών, που περιλαμβάνουν έναν εξαιρετικά λαμπρό μικρό πυρήνα, που μερικές φορές ξεπερνά σε φωτεινότητα ολόκληρο τον περιβάλλοντα Γαλαξία.
Σύμφωνα με τη NASA, οι συγκεκριμένοι τύποι Γαλαξία έχουν «εξαιρετικά ενεργούς πυρήνες» και ανήκουν στους «ενεργούς γαλαξίες».
Η φωτογραφία του NGC 3254 αποτελεί μια σύνθεση υπέρυθρων και ορατών εικόνων. Από τη μία πλευρά παραπέμπει σε τυπικό σπειροειδή γαλαξία. Ωστόσο στην πραγματικότητα είναι Γαλαξίας του Σίφερτ, που μπορεί να τον δει κανείς καλύτερα σε φως εκτός ορατού φάσματος, σύμφωνα με τη NASA.
Οι Γαλαξίες έχουν υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες στο κέντρο τους, που συγκεντρώνει υλικό, το οποίο σύμφωνα με την αμερικανική εταιρεία διαστήματος απελευθερώνει τεράστιες ποσότητες ακτινοβολίας. Ως υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες ορίζονται όσες έχουν μάζα που ξεπερνά κατά 1 ή 2 δισεκατομμύρια φορές την τυπική μαύρη τρύπα.
Ο Γαλαξίας εντοπίστηκε το 1785
Τα συγκεκριμένα ουράνια αντικείμενα εκλύουν αέρια, σκόνη, αστέρια και πλανήτες, τα οποία τραβούν και τελικά τα καταστρέφουν.
Ο NGC 3254 εντοπίστηκε για πρώτη φορά τον Μάρτιο του 1785 από τον αστρονόμο William Herschel, βρίσκεται στον αστερισμό του Λέοντα Μικρά, περίπου 118 εκατομμύρια έτη φωτός από τη Γη.
Το 1941, ένα σούπερ νόβα, γνωστό ως SN 1941B εντοπίστηκε μέσα στον γαλαξία. Το μικροσκόπιο Hubble εντόπισε αρκετούς Γαλαξίες Σίφερτ τα τελευταία χρόνια.
