Σήμερα η Εκκλησία τιμά τη μνήμη των οκτώ μαρτύρων Πέτρου, Διονυσίου, Παύλου, Ανδρέου, Βενεδίμου, Παυλίνου, Ηρακλείου και Χριστίνας.
Ο μάρτυρας Πέτρος καταγόταν από τη Λάμψακο. Όταν διατάχθηκε από το Δέκιο, άρχοντα της πόλης των Αβυδηνών, να θυσιάσει στη θεά Αφροδίτη, αρνήθηκε να προδώσει τον Αναστημένο Ιησού, με αποτέλεσμα να οδηγηθεί στα φρικτά βασανιστήρια και να αξιωθεί το στεφάνι του μαρτυρίου.
Ο Παύλος και ο Ανδρέας είχαν προέλευση από τη Μεσοποταμία. Ήσαν στρατιωτικοί και μαζί με τον άρχοντα Δέκιο πήγαν στην Αθήνα. Εκεί, συνέλαβαν τους χριστιανούς Διονύσιο και τη θαρραλέα Χριστίνα και τους οδήγησαν στη φυλακή. Οι Παύλος και Ανδρέας επιδίωξαν να βασανίσουν εξευτελιστικά τη Χριστίνα, ενώ εκείνη με πίστη στο θέλημα του Θεού, υπομονή με αντίσταση στις προθέσεις τους, αλλά και καλοσύνη, τους νουθέτησε και τους δίδαξε την πίστη στην Ανάσταση και το Λυτρωτή Ιησού. Αποτέλεσμα της ομολογίας της πίστεώς τους στο Χριστό, οι Διονύσιος, Παύλος και Ανδρέας λιθοβολήθηκαν, ενώ η Χριστίνα αποκεφαλίσθηκε.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Άγιος Νεομάρτυς Νικόλαος εκ Μετσόβου
Ο Ηράκλειος, ο Παυλίνος και ο Βενέδιμος κατάγονταν από την Αθήνα και κήρυτταν το ιερό Ευαγγέλιο, με σκοπό να πείσουν τους ειδωλολάτρες να αποστραφούν την πλάνη των ειδώλων. Για το λόγο αυτό συνελήφθηκαν και βασανίστηκαν. Επειδή η χάρη του Θεού τους κράτησε αβλαβείς, τους αποκεφάλισαν προς παραδειγματισμό.
Οι Άγιοι, που συγκροτούν τον οκτάριθμο δήμο, όπως λέγει το απολυτίκιό τους, κατάγονταν από διάφορα μέρη της υφηλίου, αλλά, μέσα από την ομολογία της πίστης τους στον Τριαδικό Θεό και το μαρτυρικό τους θάνατο, έγιναν συμπολίτες στην ουράνια πολιτεία.
Σε δύσκολους καιρούς για την Εκκλησία, λόγω των διωγμών και σε διαφορετικές εποχές, έδρασαν οι Άγιοι αυτοί. Αναμμένα καμίνια, λιθοβολισμοί, ξίφη, αλυσίδες, ξυλοδαρμοί και άλλα φρικτά βασανιστήρια δεν στάθηκαν ικανά να τους αποσπάσουν από το έργο της ιεραποστολής και να τους κάνουν να αρνηθούν τον αναστημένο Χριστό. Ο μαρτυρικός τους θάνατος τούς έκανε κληρονόμους της μοναδικής πραγματικής και αιώνιας ζωής.
Το θάρρος των μαρτύρων χρειάζεται και σήμερα να διαπνέει τους ανθρώπους που πιστεύουν και αγωνίζονται για την επικράτηση του ήθους, της αλήθειας και όλων των πανανθρώπινων αξιών. Δηλ. βιώνουν το μαρτύριο της συνειδήσεως.
