του Γεωργίου Χριστοδούλου
Το φαινόμενο της πολυδιεργασίας, το να κάνουμε δηλαδή πολλά πράγματα μαζί, έδειχνε μέχρι και σήμερα, ότι ο άνθρωπος έχει βρει το κλειδί για το άνοιγμα σε μια επιτυχημένη κοινωνική πορεία και ψυχολογική ανάταση. Έρευνες όμως των τελευταίων ετών, αποδεικνύουν ότι το multitasking τελικά μπορεί να αποβεί καταστροφικό για την ψυχική μας υγεία αλλά και για την ίδια μας τη ζωή.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Το multitasking βλάπτει τον εγκέφαλο!
Έρευνα του πανεπιστημίου Stanford στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ, ανακάλυψε ότι οι άνθρωποι που προσπαθούν να χειριστούν πάνω από δύο ηλεκτρονικές δραστηριότητες ταυτόχρονα, εκδήλωσαν μειωμένη αντιληπτική ικανότητα, αδύναμη μνήμη και συγκέντρωση. Η ίδια έρευνα απέδειξε επίσης ιδιαίτερα αυξημένο άγχος από την έντονη προσπάθεια συγχώνευσης πολλών σκέψεων και μεριμνών την ίδια ώρα. Αποτέλεσμα τα αρνητικά συναισθήματα, η απογοήτευση και η κατάθλιψη.
Από το φαινόμενο αυτό της εποχής, δεν εξαιρείται κανείς. Ούτε κι εγώ ο ίδιος που τα γράφω αυτά. Θα δούμε στα social media και σε διάφορα διαδικτυακά ιστολόγια Αρχιερείς, ιερείς, μαμάδες, μπαμπάδες ακόμα και παιδιά να καμαρώνουν για τις πολλές και ποικίλες δραστηριότητές τους. Αδυνατεί πλέον ο άνθρωπος να καθίσει απλά σε έναν καναπέ, να πιεί τον καφέ του ή το τσάι του με ηρεμία χωρίς να τρώγεται εσωτερικά να κάνει κάτι. Απλά να αποφορτίσει το μυαλό του, χωρίς να σκέφτεται μέριμνες ή το τι πρέπει να κάνει για να νιώθει ότι έχει λόγο ύπαρξης στη ζωή. Αν δεν κάνει κάτι, νιώθει άχρηστος. Κι όμως, δεν είναι έτσι.
Έρχεται ο Θεός μέσω του ψαλμωδού να μας υπενθυμίσει με στόμφο… «σχολάσατε καὶ γνῶτε ὅτι ἐγώ εἰμι ὁ Θεός». Ησυχάστε πια, ηρεμήστε, καθίστε σε ένα μέρος και συλλογιστείτε ποιο είναι το αληθινό νόημα της ζωής και ποιος είναι ο Αληθινός Θεός. Ιεραρχήστε σωστά τη ζωή σας. Βάλτε στο πρόγραμμά σας την προσευχή διότι "χωρὶς ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν". Να ξεκουραστεί το μυαλό σας, να φύγει το άγχος και να γαληνέψει η ψυχή σας. Να τεθεί σε εφαρμογή η «ειρήνη» που παρακαλούν οι ιερείς σε κάθε ακολουθία.
Καμιά φορά το multitasking μπορεί να οφείλεται στην χαμηλή μας αυτοεκτίμηση ή ακόμη και στον πονηρό που θέλει να μας ξετινάξει εξαντλώντας μας και αποπροσανατολίζοντάς μας από την οδό της σωτηρίας.
Έχουμε ανάγκη να μένουμε λίγο μόνοι, αμέριμνοι, να στοχαζόμαστε, να φιλοσοφούμε, να κοιτούμε τον ουρανό, τη φύση, να προσευχόμαστε. Έχουμε όμως και την ανάγκη να βρεθούμε(χωρίς κινητά) και με τον σύντροφό μας, τα παιδιά μας, τους φίλους μας.
Εύχομαι όλοι μας κάποια στιγμή να βρούμε αυτό το stop και να κοιτάξουμε έστω και για λίγο, αμέριμνοι, τον ουρανό.
