Γέροντα, θα γίνη πόλεμος;
Εσείς κάνετε προσευχή; Εγώ έχω από την άνοιξη μέχρι το φθινόπωρο
που κάνω επιστράτευση προσευχής αθόρυβα , για να μας λυπηθεί ο Θεός,
να αποφύγουμε την επιστράτευση και τον πόλεμο. Είχα πληροφορία:
«Κάνετε πολλή προσευχή, για να εμποδιστούν οι Τούρκοι, διότι
την Κυριακή 16 Οκτωβρίου, έχουν σκοπό να μας χτυπήσουν».
Δόξα τω Θεώ, μέχρι στιγμής μας φύλαξε η Παναγία, ας ευχηθούμε
να μας προστατεύσει και στην συνέχεια.
Γέροντα, τώρα που πέρασε από εδώ ο κίνδυνος,
θα συνεχίσουμε να προσευχόμαστε γι’ αυτό το θέμα;
Μήπως υπάρχει τόπος χωρίς πόλεμο; Τι θα πη «εδώ» και «εκεί»;
Και εκεί που τώρα έχουν πόλεμο, αδελφοί μας είναι.
Από τον Αδάμ και από την Εύα δεν είμαστε όλοι οι άνθρωποι;
Μοιράστηκε όμως η οικογένειά μας, άλλοι είναι εδώ, άλλοι εκεί.
Με τους Ορθοδόξους είμαστε αδελφοί και κατά σάρκα και κατά πνεύμα,
ενώ με τους άλλους είμαστε αδελφοί μόνον κατά σάρκα.
Επομένως, για έναν λόγο παραπάνω, πρέπει να προσευχόμαστε με περισσότερο
πόνο γι’ αυτούς, γιατί αυτοί είναι πιο ταλαίπωροι.
Γέροντα, αυτό το διάστημα που τα πράγματα είναι δύσκολα για την Ελλάδα,
κάνω πολύ κομποσκοίνι, αλλά σκέφτομαι και ότι η σωτηρία της Ελλάδος
δεν κρέμεται από το κομποσκοίνι μου.
Δεν είναι ότι η σωτηρία της Ελλάδος κρεμάσθηκε από το κομποσκοίνι σου,
αλλά το να σκέφτεσαι συνέχεια
την δυσκολία που περνάει η Ελλάδα σημαίνει ότι πονάς την πατρίδα
και ζητάς την επέμβαση του Θεού, ο Οποίος είναι ο μόνος που μπορεί να βοηθήσει.
Να προσεύχεσθε να αναδείξει ο Θεός πνευματικούς ανθρώπους, Μακκαβαίους,
γιατί υπάρχει μεγάλη ανάγκη. Ήρθε ο καιρός να πολεμήσει το καλό με το κακό,
γιατί την παρανομία την έχουν κάνει νόμο και την αμαρτία μόδα.
Όταν όμως δείτε συμφορές στην Ελλάδα, το κράτος να βγάζει παλαβούς νόμους
και να υπάρχει γενική αστάθεια, μη φοβηθείτε θα βοηθήσει ο Θεός.
Έτσι όπως τα λέτε, Γέροντα, πρέπει να τα αφήσουμε όλα και να δώσουμε
τις δυνάμεις μας στην προσευχή.
Μα, χωράει συζήτηση γι’ αυτό το πράγμα; Όλος ο κόσμος βράζει σαν σε καζάνι.
Η Εκκλησία, η πολιτεία, όλα τα έθνη είναι άνω κάτω! Και τι εξέλιξη θα έχουμε,
κανείς δεν το ξέρει. Ο Θεός να βάλη το χέρι του!
Πρέπει οι καλόγεροι να κάνουν πολλή προσευχή. Και επείγουσες δουλειές αν έχουν,
να τις σταματήσουν όλες και να στραφούν στην προσευχή.
Όσο μπορείτε, να εύχεσθε ταπεινά για τον κόσμο που έδωσε πολλά δικαιώματα
στον πονηρό και ταλαιπωρείται. Να μην ξεχνάτε ότι γίναμε μοναχοί
για την σωτηρία της ψυχής μας και για να βοηθήσουμε τον κόσμο με την προσευχή.
Να προσπαθήσουμε να γίνουμε καλοί μοναχοί, να κάνουμε κομποσκοίνι και μετάνοιες
για τον εαυτό μας και για τον κόσμο, γιατί ο μοναχός με αυτά βοηθάει.
(Λόγοι Παϊσίου, τόμος ς΄, Περί προσευχής, Εκδ. Ιερού Ησυχαστηρίου
"Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος", σελ.31-32)
