Σήμερα στην εκκλησία και ολάκερο τον κόσμο απλώνεται μια μεγάλη μητρική αγκαλιά, πρόθυμη να επουλώσει τραύματα και πληγές.
Για όλους εκείνους που δεν γνώρισαν μάνα, γι αυτούς που δεν αγκαλιάστηκαν όσο έπρεπε και ελπίδα δεν θήλασα από στήθη.
Για τους πολλούς που ορφάνεψαν και δεν τους σκέπασαν τα βραδιά, και στην αρρώστια έμειναν μόνοι. Που χέρι δεν ακούμπησε το μέτωπο τους τον πυρετό να δροσίσει.
Μα και για εκείνους που φοβήθηκαν και αγκαλιά δεν βρήκαν να κρυφτούν. Που ναυάγησαν και δεν είχαν σε πια πατρίδα να βγουν.
Σήμερα στην εκκλησία απλώθηκε μια μεγάλη αγκαλιά να τρέξουμε να ζεσταθούμε.
Σκέπασε με Παναγία μου, κάνει τόση παγωνιά στο κόσμο μας, κι εγώ από μικρό παιδί είχα την κακή συνήθεια να ξεσκεπάζουμε τις νύχτες.
