Σήμερα, Παρασκευή προ των Βαΐων και παραμονή της εγέρσεως του Λαζάρου, 15 Απριλίου, η Εκκλησία τιμά τη μνήμη των Μαρτύρων γυναικών Αναστασίας και Βασιλίσσης.
Οι Αγίες Αναστασία και Βασιλίσσα ήταν πλούσιες από τη Ρώμη. Αποτελούσαν δε εξαίρεση, διότι απέφυγαν τη διαφθορά και την αλλοτρίωση που κατέκλυζαν τα ανώτερα κοινωνικά στρώματα της Ρώμης και ζούσαν εν αγνεία και παρθενία. Σε νεαρή ηλικία δέχθηκαν την πίστη του Χριστού και, με τη διανομή των υπαρχόντων τους, έγιναν το στήριγμα των χριστιανών της Ρώμης.
Μετά το μαρτυρικό θάνατο τoυ πρωτοκορυφαίoυ Αποστόλoυ Παύλου, οι δύο αγίες έθαψαν τα σεπτά λείψανά του. Λίγο αργότερα συνελήφθησαν κι αφού ομολόγησαν με παρρησία ότι είναι χριστιανές, υπέστησαν διάφορα βασανιστήρια. Στο τέλος αποκεφαλίσθηκαν, κερδίζοντας το λαμπρό στεφάνι του μαρτυρίου και παραμένοντας διαρκώς ένα ακόμη λαμπρό παράδειγμα ηρωίδων γυναικών στο αγιολόγιο της Εκκλησίας.
Στον εσπερινό του Σαββάτου του Λαζάρου, που τελείται το πρωί της Παρασκευής, μαζί με τη Λειτουργία των Προηγιασμένων Θείων Δώρων, ψάλλεται το στιχηρό «Την ψυχωφελή, πληρώσαντες Τεσσαρακοστήν, και την Αγίαν Εβδομάδα του πάθους σου, αιτούμεν κατιδείν Φιλάνθρωπε…», γιατί την επομένη, το Σάββατο, τελειώνει η Μεγάλη Τεσσαρακοστή, δηλαδή οι σαράντα ημέρες νηστείας. Έτσι, από το βράδυ της Κυριακής των Βαΐων, μπαίνουμε πια στην «Αγία Εβδομάδα», στην περίοδο του εορτασμού των παθών του Χριστού, του Θανάτου και της Αναστάσεώς Του, και ζητούμε από τον Ιησού Χριστό να μας αξιώσει να εορτάσομε δοξολογώντας τον για όσα έκανε για μας για τη σωτηρία και τον αγιασμό μας.
Σήμερα το απόγευμα διαβάζεται το Μικρό Απόδειπνο και ψάλλεται ο Κανόνας του Αγίου και δικαίου φίλου του Χριστού Λαζάρου του Τετραήμερου.
Η Εκκλησία μας επίσης τιμά σήμερα τη μνήμη του αγίου Κρήσκεντος και των Ιερομαρτύρων Λεωνίδου επισκόπου Αθηνών και Θεοδώρου πρεσβυτέρου.
Ο άγιος Κρήσκης καταγόταν από τα Μύρα της Λυκίας και έζησε την εποχή της ειδωλολατρίας. Μαθητής του Αποστόλου Παύλου, επέδειξε σε όλη τη διάρκεια της ζωής του αξιοθαύμαστη ευσέβεια. Ακόμη και σε προχωρημένη ηλικία δεν έπαυσε να αγωνίζεται για την κατήχηση των ειδωλολατρών και τη θεληματική ένταξή τους στην Εκκλησία.
Όταν ο έπαρχος της πόλης πληροφορήθηκε τη χριστιανική του δράση, κάλεσε τον Άγιο και του συνέστησε να σταματήσει να κηρύττει το ιερό Ευαγγέλιο, διότι βάζει σε κίνδυνο τη ζωή του και θα ήταν άδικο να υποστεί μαρτυρικό θάνατο στα γεράματά του.
Ο Κρήσκης με σεμνότητα αλλά και ασυνήθιστη για την ηλικία του γενναιότητα απάντησε ότι τα βασανιστήρια θα ήταν γι` αυτόν ευεργεσία και ο επαπειλούμενος θάνατος κέρδος αιώνιο στη Βασιλεία του Θεού.
