«Σεβασμιώτατε, θέλω ως πνευματικός μας πατέρας που είσθε, να σας αναφέρω τι μου συνέβη. Μία ημέρα που ήλθα στο ναό για να λειτουργήσω έκαμνα κανονικά την Προσκομιδή, σκέπασα όπως πρέπει τα Τίμια Δώρα και άρχισα την Θεία Λειτουργία. Όταν ύστερα επήγα για να βγάλω στην Μεγάλη Είσοδο τα Άγια, είδα το Δισκάριο που ήταν ο Αμνός να είναι γεμάτο μυρμήγκια.
Έδιωξα όσα μπορούσα κείνη την ώρα και έκανα την Είσοδο. Είπα μετά μέσα μου ότι όταν έλθει η ώρα να καταλύσω, τι να κάνω, θα κλείσω τα μάτια και θα φάω και τα μυρμήγκια και έχει ο Θεός. Όταν όμως ήλθε η ώρα να σηκώσω το Δισκάριο και το Άγιο Ποτήριο και να πω την εκφώνηση «Τα σα εκ των σων» δεν υπήρχε ούτε ένα μυρμήγκι. Είχαν όλα εξαφανισθεί... Τι να πω!_»