Ομιλία του Αρχιμ. π. Συμεών Βενετσιάνου προς τον Εσταυρωμένο Κύριο ημών Ιησού Χριστό κατά την Ακολουθία της Αποκαθηλώσεως, μια ομιλία βασισμένη σε κείμενο του Οσίου Ισαάκ του Σύρου, κατάλληλα προσαρμοσμένη στη δύσκολη συγκυρία της πανδημίας που βιώνει ο κόσμος μας [Μ. Παρασκευή 30/4/2021]
Το κείμενο της ομιλίας:
Δέσποτα Κύριε Ιησού Χριστέ, Εσταυρωμένε μας Θεέ της αγάπης, Βασιλεύ της δόξης,
Με τα Πάθη Σου επάνω στο Σταυρό, θεράπευσε τα πάθη μας.
Με τις πληγές Σου, γιάτρεψε τα τραύματά μας.
Με το αίμα Σου, καθάρισε το αίμα μας.
Η χολή, που Σε πότισαν, ας γλυκάνει την ψυχή μας από την πίκρα.
Το άγιο Σώμα Σου, που το άπλωσαν επάνω στο ξύλο του Σταυρού, ας ανεβάσει προς Εσένα το νου μας.
Η κεφαλή Σου, την οποία έκλινες επάνω στο Σταυρό, ας σηκώσει ψηλά το κεφάλι μας, που τόσα ραπίσματα έχει δεχτεί κατά πρόσωπο.
Τα πανάγια χέρια Σου, που από άπιστους καρφώθηκαν επάνω στο Σταυρό, ας μας ανεβάσουν προς Εσένα, καθώς βρισκόμαστε πεσμένοι στα βάθη της απώλειας.
Το πρόσωπό Σου, που δέχθηκε εμπτυσμούς και ραπίσματα, ας καθαρίσει και το δικό μας πρόσωπο, το οποίο καταλερώθηκε από τις αμαρτίες.
Η ψυχή Σου, την οποία, όντας ακόμη πάνω στο Σταυρό, παρέδωσες στον Πατέρα Σου, ας οδηγήσει κι εμάς προς Εσένα, με τη χάρη Σου.
Η καρδιά μας δεν πονάει να τρέξει προς αναζήτησή Σου!
Η καρδιά μας έχει παγώσει τόσο πολύ από τους πολλούς πειρασμούς!
Όμως, εσύ Κύριε Ιησού Χριστέ, που είσαι ο θησαυρός όλων των αγαθών, δώρισέ μας ολοκληρωτική μετάνοια και καρδιά υπομονετική στους κόπους, για να μπορούμε να βγαίνουμε στην αναζήτησή Σου ολόψυχα, γιατί χωρίς Εσένα είμαστε αποξενωμένος από κάθε αγαθό.
Εμείς δυστυχώς σ’ εγκαταλείψαμε, μα Εσύ μη μας αφήσεις.
Εμείς φύγαμε από κοντά Σου, μα Εσύ βγες να μας αναζητήσεις.
Βάλε μας πάλι στην αυλή Σου, μαζί με τ’ άλλα πρόβατα της εκλεκτής Σου ποίμνης, και θρέψε μας κι εμάς μαζί τους με τη χλόη των θείων Σου Μυστηρίων, με το Σώμα και το Αίμα Σου, τη θεία Κοινωνία, που είναι φάρμακο ζωής και σωτηρίας.
Οσίου Ισαάκ του Σύρου
(απόδοση για τη δύσκολη συγκυρία των καιρών μας)
Σήμερα, λίγο πριν την Αποκαθήλωσή Σου, Καθώς σε αντικρίζουμε με δακρυσμένα μάτια για λίγο ακόμη επάνω στο Σταυρό, θέλουμε τέσσερις παρακλήσεις να εκφράσουμε ικετευτικά σε Εσένα:
Πρώτα, να αναπαύσεις εν χώρα ζώντων όλους εκείνους που έφυγαν από κοντά μας τους τελευταίους μήνες αυτής της σκληρής δοκιμασίας, έφυγαν ταλαιπωρημένοι και κυρίως μόνοι, χωρίς τη φροντίδα των δικών τους ανθρώπων. Ανάπαυσέ τους στον παράδεισο της αγάπης Σου.
Δεύτερο, προσευχόμεθα ενώπιόν Σου για όλους εκείνους που δοκιμάζονται στο κρεβάτι του πόνου, στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας, στα σπίτια τους, στα ιδρύματα και στις κοινωνικές δομές, χάρισε υγεία, δύναμη, υπομονή, καρτερία, από το δικό Σου Σταυρό ελάφρυνε λίγο το δικό τους σταυρό.
Τρίτο, προσευχόμεθα για όλους εκείνους που με αυταπάρνηση και ηρωισμό διακονούν την εικόνα Σου, τον πληγωμένο άνθρωπο, προσευχόμεθα για τους γιατρούς, το νοσηλευτικό προσωπικό, άνδρες και γυναίκες, για όλους όσους βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του αγώνα, να τους στηρίζεις, να τους ενισχύεις, διότι Εσύ και μόνον εσύ είσαι ο Ιατρός των ψυχών και των σωμάτων ημών.
Τέταρτο και τελευταίο, προσευχόμεθα μπροστά στο Σταυρό της αγάπης Σου και της θυσίας Σου, που είναι ο Σταυρός της σωτηρίας μας, προσευχόμεθα για όλους τους ανθρώπους της οικουμένης, για όσους Σε αγαπούν αλλά και για όσους είναι ακόμη μακριά Σου, στήριξέ μας, κράτησε στοργικά το χέρι μας και οδήγησέ μας στην υπέρβαση των αντιξοοτήτων, πάρε την αδυναμία μας και μεταμόρφωσέ την σε ατρόμητη θέληση για ζωή, χἀρισέ μας αυτοκριτική και μετάνοια, αλληλεγγύη και αγάπη, κουράγιο και απαντοχή, χάρισε ενότητα στους χριστιανούς και όχι διχασμό..
Κύριε των Δυνάμεων, μεθ' ημών γενού, άλλον γαρ εκτός σου βοηθόν, εν θλίψεσιν ουκ έχομεν, Κύριε των Δυνάμεων, ελέησον ημάς.
Προσκυνοῦμέν σου τὰ Πάθη Χριστέ. (ἐκ γ').
Δεῖξον ἡμῖν, καὶ τὴν ἔνδοξόν σου Ἀνάστασιν.
Αμήν!
