Κάποτε ένας ζωγράφος επισκέφτηκε τον Γέροντα Παΐσιο στο κελί του.
Ὁ γέροντας μέ ἐκεῖνο τό πηγαῖο καί διδακτικό χιοῦμορ ποῦ τόν διέκρινε, τόν ρώτησε: Βρέ παιδάκι μου, θά μποροῦσες νά μέ ζωγραφίσεις ἕνα πίνακα μέ τό θέμα ποῦ θά σοῦ πῶ; Θέλω νά τόν τοποθετήσω στό κελί μου!
Ὁ καλλιτέχνης προθυμότατα , λέει στόν π. Παΐσιο: Γέροντα μέ τά χαρᾶς. Αὐτή εἶναι ἡ δουλειά μου. Τί θά θέλατε νά ἔχει ὁ πίνακας ζωγραφικῆς ποῦ θά ἑτοιμάσω;
Μπορεῖς νά ζωγραφίσεις μερικά βουνά; Εὔκολο εἶναι γέροντα ἀπαντάει ὁ Ζωγράφος.
Μπορεῖς νά ζωγραφίσεις καί μερικά δέντρα ποῦ θά σοῦ πῶ; Βεβαίως γέροντα.
Ἀφοῦ λοιπόν ὁ γέροντας τοῦ εἶπε καί μερικά πράγματα πού θά ἤθελε νά ἔχει ὁ πίνακας, στό τέλος τοῦ λέει: Μπορεῖς νά ζωγραφίσεις καί μία βρύση ποῦ νά τρέχει νερό;
Μά γέροντα, δέν εἶναι καθόλου δύσκολο γιά μένα, ἀπαντάει μέ ἁπλότητα ὁ ζωγράφος.
Καί τότε ὁ π. Παΐσιος τόν ρωτάει: Ἀπό τήν βρύση πού θά εἶναι στόν πίνακα μπορεῖ κάποιος νά πιεῖ νερό καί νά ξεδιψάσει; Ἐ ὄχι, βέβαια γέροντα, ἀπάντησε ὁ ζωγράφος.
Καί ὁ γέροντας τοῦ εἶπε : Τόσο λοιπόν διαφέρουν τά ἔργα τῶν ἀνθρώπων ἀπό τά ἔργα τοῦ Θεοῦ!
Ὅσο λοιπόν μπορεῖ νά ξεδιψάσει κανείς ἀπό τό νερό μιᾶς ζωγραφισμένης βρύσης , ἄλλο τόσο μπορεῖ νά ξεδιψάσει κανείς ἀπό τά ἔργα τῶν ἀνθρώπων.
Ἡ ἀνθρώπινη ὕπαρξη ξεδιψᾶ ἀληθινά καί μόνο ἀπό τά ἔργα τοῦ Θεοῦ ὁ ὁποῖος ἄλλωστε προσφέρει τό "ὕδωρ τό ζῶν".