Η Αγία Ειρήνη ανήκει στη χορεία των Μεγαλομαρτύρων της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Ο βίος της προκαλεί θαυμασμό. Ο ίδιος ο πατέρας της διέταξε να σκοτωθεί η κόρη του, όταν έμαθε ότι ήταν Χριστιανή. Η Ειρήνη, όμως, γλύτωσε ως εκ θαύματος. Πέθανε μαρτυρικά αρκετά χρόνια αργότερα, αφότου δίδαξε την ορθόδοξη αλήθεια.
Το αρχικό όνομα της Ειρήνης ήταν Πηνελόπη. Έζησε κατά τον 4ο αι. μ. Χ. Η καταγωγή της ήταν από την πόλη των Μαγεδών. Οι γονείς ήταν ο έπαρχος Λικίνιος και η ευγενής Λικινία. Όταν η Ειρήνη έγινε έξι ετών, ο πατέρας της την έκλεισε σε έναν πύργο και ανέθεσε τη διαπαιδαγώγησή της σε έναν από τους πλέον σοφούς διδασκάλους της εποχής, τον γέροντα Απελλιανό. Αυτός έγραψε μετέπειτα και τα υπομνήματα του μαρτυρίου της.
Εκτός από την κλασική παιδεία, η Ειρήνη διδάχθηκε τη χριστιανική πίστη από μια υπηρέτρια του πατέρα της η οποία ήταν κρυπτοχριστιανή. Όταν ολοκληρώθηκε η κατήχησή της, βαπτίσθηκε και έλαβε το όνομα Ειρήνη.
Το όραμα της Αγίας Ειρήνης
Ένα βράδυ, η Ειρήνη είδε στον ύπνο της ένα όραμα. Μπήκε στον πύργο όπου έμενε ένα περιστέρι. Στο ράμφος του κρατούσε ένα κλαδί ελιάς το οποίο άφησε πάνω στο τραπέζι. Από το παράθυρο μπήκε κι ένας αετός ο οποίος της άφησε ένα στεφάνι από άνθη.
Έπειτα, από άλλο παράθυρο, μπήκε ένας κόρακας ο οποίος τοποθέτησε πάνω στο τραπέζι ένα φίδι.
Η Ειρήνη, το επόμενο πρωί όταν ξύπνησε, αναρωτιόταν τι να σημαίνουν όλα αυτά που είδε. Έτσι, τα διηγήθηκε στον γέροντα Απελλιανό. Εκείνος τα ερμήνευσε ως προάγγελμα του μαρτυρικού της τέλους και των στεφάνων της δόξας που θα ακολουθούσαν.
Όταν ο ειδωλολάτρης Λικίνιος έμαθε ότι η κόρη του βαπτίσθηκε χριστιανή, διέταξε να τη σκοτώσουν, δένοντάς την στα πόδια ενός άγριου αλόγου. Από θαύμα, όμως, το άλογο στράφηκε εναντίον του Λικίνιου και σκότωσε εκείνον αντί για την Ειρήνη. Όσοι παρακολουθούσαν το γεγονός, ταράχτηκαν πάρα πολύ. Η Ειρήνη τους καθησύχασε. Αφού προσευχήθηκε με θέρμη στον Κύριο, ο πατέρας της αναστήθηκε. Αμέσως όλοι βαπτίσθηκαν Χριστιανοί.
Η Αγία Ειρήνη, μετά από τα θαυμαστά αυτά γεγονότα, περιόδευσε σε αρκετά μέρη όπου δίδαξε τον λόγο του Θεού και έκανε πολλά θαύματα. Όταν έφθασε στην Καλλίπολη του Ελλησπόντου, παρουσιάστηκε στον βασιλιά Νουμεριανό και με παρρησία ομολόγησε την πίστη της. Εκείνος διέταξε να την υποβάλουν σε μαρτύρια. Την έκλεισαν διαδοχικά σε τρία πυρακτωμένα χάλκινα βόδια. Το τρίτο, όμως, βόδι, τη στιγμή που βρισκόταν μέσα του η Αγία Ειρήνη, όλως παραδόξως κινήθηκε, ενώ ήταν ένα άψυχο ανθρώπινο κατασκεύασμα.
Στη συνέχεια, το βόδι σχίσθηκε και βγήκε από μέσα του η Αγία, χωρίς να έχει πάθει τίποτα από την πυρά. Το θαυμαστό αυτό γεγονός έκανε χιλιάδες ανθρώπους που το έμαθαν να βαπτισθούν Χριστιανοί. Το ίδιο συνέβη και όταν η Αγία Ειρήνη επισκέφθηκε την Μεσήμβρια της Θράκης. Θανατώθηκε αλλά αναστήθηκε με τη δύναμη του Θεού, προσελκύοντας τους παραβρισκόμενους να πιστέψουν στον αληθινό Θεό.
Αγία Ειρήνη, μια αληθινή ισαπόστολος!
Στο τέλος, η Αγία Ειρήνη αποσύρθηκε, μαζί με τον δάσκαλό της Απελλιανό, σε μια ερημική τοποθεσία έξω από την Έφεσο. Εκεί έζησε με άσκηση και προσευχή, επιτελώντας πολλά θαύματα και τιμώμενη ως αληθινή ισαπόστολος, μέχρι την κοίμησή της το 315 μ. Χ.
Κατά τα δυτικά Μαρτυρολόγια, η Αγία Ειρήνη μαρτύρησε στη Θεσσαλονίκη, αφού ρίχθηκε στην πυρά. Κατά το Μηνολόγιο, όμως, του αυτοκράτορα Βασιλείου Β’, η Αγία Ειρήνη πέθανε υποβαλλόμενο στο μαρτύριο του αποκεφαλισμού.