Ο Γέροντας Νεκταρίου απαντά στα παρακάτω ερωτήματα:
- Από πότε υπάρχει το θυμιάτισμα στην Ορθόδοξη Εκκλησία;
- Τι είναι το θυμιατό;
- Τι συμβολίζει το λιβάνι;
- Πως φτιάχνεται το λιβάνι;
- Πώς και πότε θυμιατίζουμε μέσα στην εκκλησία;
- Ποια είναι η καλύτερη ώρα για να λιβανίσουμε;
- Όταν μας θυμιατίζει ο ιερέας με το θυμιατό τι κάνουμε εκείνη την ώρα;
- Τι προσευχή λέει ο ιερέας την ώρα που θυμιατίζει;
Το θυμίαμα είναι εντολή του Θεού στην Παλαιά Διαθήκη και μάλιστα μας έδειξε τον τρόπο που πρέπει να φτιάχνεται που είναι 4 συστατικά, ένα εκ των οποίων είναι το ρετσίνι θα λέγαμε που βγάζουν οι κέδροι του λιβάνου. Από αυτό το ρετσίνι βγαίνει το λεγόμενο λιβάνι και το οποίο αναμιγνύεται με άλλα συστατικά που αναφέρει ο Θεός στην Αγία Γραφή, και όλο μαζί που αποτελεί το λιβάνι το προσφέρουμε στον Θεό.
Ο ίδιος ο Θεός ζητά να Τον θυμιάζουμε, ο ίδιος ο Θεός ζητά να προφέρουμε θυμίαμα και μάλιστα μέσα στην Κιβωτό της Διαθήκης υπήρχε το χρυσό θυμιατήριο που κατασκευάστηκε με εντολή του Θεού.
Στην εκκλησία χρησιμοποιούμε συγκεκριμένο θυμιατήριο που θυμιατίζει ο ιερέας στην ενορία, αλλά και στα μοναστήρια. Το θυμιατήριο αυτό έχει μια θεολογική ερμηνεία και δεν είναι απλά κατασκευασμένο. Στο παρόν βίντεο εξηγούμε πως συμβολίζει την Αγία Τριάδα, τους Δώδεκα Αποστόλους ή τους Τέσσερεις Ευαγγελιστές, την Υπεραγία Θεοτόκο, τον Ιησού Χριστό, τις προσευχές των ανθρώπων, τη σκέπη του Θεού και πως ακριβώς ερμηνεύονται στο θυμιατήριο, αλλά και πως πρέπει οι πιστοί να απαντούν όταν τους θυμιατίζει ο ιερέας.
Στον Θεό και την εκκλησία προσφέρουμε το καλύτερο που έχουμε και το προσφέρουμε με την καρδιά μας. Φτιάχνουμε το καλύτερο που έχουμε για τον Θεό και δεν προσφέρουμε ότι έχουμε για πέταμα.
Αυτό φαίνεται από το περιστατικό του Κάιν και του Άβελ. Ο Θεός τους ζήτησε να προσφέρουν θυσία και να την αφήσουν να καεί και όποιος καπνός ανέβει προς τα επάνω, αυτού η προσευχή θα εισακουσθεί από τον Θεό. Όποιος όμως καπνός σκορπίσει από τον αέρα, σημαίνει ότι δεν πρόσφερε με την καρδιά του τη θυσία στο Θεό και ότι η προσευχή του δεν εισακούσθηκε. Αυτό ισχύει για τον Άβελ και τον Κάιν. Η θυσία του Άβελ εισακούστηκε από τον Θεό διότι πρόσφερε ότι καλύτερο είχε και το έκανε με την καρδιά του, ενώ η θυσία του Κάιν δεν ήταν καλή και δεν το έκανε με την καρδιά του. Γι’ αυτό ψέλνουμε στην εκκλησία «Κατευθυνθήτω η προσευχή μου, ως θυμίαμα ενώπιόν σου, έπαρσις των χειρών μου, θυσία εσπερινή».
