Με την ευκαιρία της Μεγάλης Εορτής της Θείας Ενανθρωπήσεως, που εορτάζουμε και φέτος ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί, αξίζει να θυμηθούμε και να σχολιάσουμε, σε σχέση και με τα σύγχρονα πνευματικά θέματα της χώρας μας, μερικές από τις εξέχουσες και ενδιαφέρουσες, σε διαχρονικό πλαίσιο, εικόνες, όπως τι περιγράφει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, στον Λόγο του «Εις την του Χριστού γέννησιν».
Σύμφωνα με τον Άγιο Ιωάννη, ο Ιησούς Χριστός γεννήθηκε στη φτωχική Φάτνη της Βηθλεέμ και από τότε όλα τα έθνη, μέσω του φωτεινού Άστρου της Βηθλεέμ, που έβλεπαν και ακολουθούσαν οι Μάγοι, δέχονται και αποδέχονται το ευαγγελικό μήνυμα της διά του Ιησού Χριστού σωτηρίας. Αντίθετα, σημειώνει ο Άγιος, τόσο ο Ηρώδης των ειδωλολατρών και πολυθεϊστών Ρωμαίων όσο και η συναγωγή του Ιερατείου των Ιουδαίων, εξ’ αιτίας του ίδιου Φωτός που εκπέμπει προς όλους η Βηθλεέμ, ταράσσονται και ανησυχούν.
Ο Άγιος βλέπει και παρουσιάζει, από τη μια μεριά, τους Μάγους να προσφέρουν τα δώρα και τον Αστέρα της Βηθλεέμ να γίνεται οδός σωτηρίας για τα Έθνη, από την άλλη, τον Ηρώδη με το ξίφος και τους αρχιερείς των Ιουδαίων με μίσος να οργανώνουν, ήδη από την ημέρα της Θείας γέννησης του Θεανθρώπου, τις διαδικασίες του φόνου Του.
Βλέπει ακόμη, αφενός, τα βάρβαρα έθνη να ακολουθούν το Φως που εκπέμπει στον κόσμο ο Χριστός, το Θείο Βρέφος της Βηθλεέμ, και, αφετέρου, τους μελετητές των Προφητών και του Νόμου να Τον απορρίπτουν και να Τον σταυρώνουν.
Η ιστορία όμως των ασεβών συνεχίζεται και επαναλαμβάνεται: Ο λαός του Χριστού στην Ελλάδα διώκεται και σταυρώνεται σήμερα από κάποιους δηλωμένους άθεους, που αποφάσισαν να τη σώσουν από τον Χριστό, αναλαμβάνοντας τον ρόλο του Ηρώδη.
Θυμόμαστε όλοι την προσδοκία που εξέφρασε για τον ιστορικό ρόλο των Ελλήνων ο ίδιος ο Χριστός, όταν κάποιοι από αυτούς ζήτησαν να τον δουν: «Ήλθε η ώρα για να δοξασθεί ο Υιός του ανθρώπου». Ο κατ’ εντολή του Χριστού ερχομός στην Ελλάδα του Απ. Παύλου, ο οποίος την όργωσε απ’ άκρου σε άκρο, κηρύττοντας τη χριστιανική πίστη και ιδρύοντας τις τοπικές Εκκλησίες αποτελεί ένα μοναδικό γεγονός, συνέβη μόνον στην Ελλάδα, προσδίδοντάς της μία ξεχωριστή θέση στην ευρωπαϊκή και την παγκόσμια Ιστορία.
Η χριστιανική πίστη, με τη σειρά της, ήταν εκείνη που συνόδευε και δυνάμωνε τον ελληνικό λαό για να μπορέσει να επιζήσει στην Ιστορία, εν μέσω αμέτρητων περιπετειών, υποδουλώσεων και μαρτυρίων.
Συνειδητοποιώντας αυτήν την ιστορική συμπόρευση της Εκκλησίας του Χριστού με το ελληνικό έθνος, ο ελληνικός λαός, με ελάχιστες εξαιρέσεις, σεβάστηκε και ακολούθησε για περίπου 20 αιώνες τον Ιησού Χριστό. Από την ίδρυση του ελληνικού κράτους, όπου επιβεβαιώθηκε και καθιερώθηκε η αδιάσπαστη ενότητα Κράτους – Εκκλησίας, έως σήμερα, δεν ζητήθηκε ποτέ και από κανένα χωρισμός αυτών των δύο θεσμών.
Σήμερα, όμως, το ορθόδοξο έθνος των Ελλήνων, διά των δηλωμένων άθεων ηγετών του, ζηλεύοντας τη φονική μανία του Ηρώδη, επιδιώκει να φονεύσει τον Χριστό στην Ελλάδα διά της συνταγματικής καθιερώσεως της ουδετεροθρησκείας και του χωρισμού Εκκλησίας – Πολιτείας, επιλογές, που κατά τον Ιερό Χρυσόστομο φανερώνουν απιστία και «αντί ευωδίας δυσωδίαν πνέουσιν».
Ωστόσο, ο ορθόδοξος ελληνικός λαός, που έχει βιώσει παρόμοιες αντίχριστες καταστάσεις, οι οποίες προσωρινά τον ταλαιπώρησαν, έχει συνειδητοποιήσει και πιστέψει όσα ο σύγχρονος Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς αναφέρει στο έργο του «Άνθρωπος και Θεάνθρωπος»: «Ο άνθρωπος είναι φοβερός δίχως τον Θεάνθρωπο. Καθετί το ανθρώπινο μονάχα στον Θεάνθρωπο έχει την τελική και λογική του ερμηνεία. Δίχως τον Κύριο Ιησού Χριστό, όλα τα ανθρώπινα μεταβάλλονται αναπόφευκτα σε χάος, σε φρίκη, σε θάνατο, σε κόλαση».
Ήδη ο ελληνικός λαός, αν και πιεσμένος και απογοητευμένος από την οικονομική κρίση και καταιγίδα, που του επιφύλαξε η ψευδώς υποσχόμενη οικονομικούς παραδείσους σημερινή πολιτική ηγεσία, αρχίζει, να αντιλαμβάνεται το αντίχριστο και ιδεοληπτικό της μένος και να ανησυχεί πλέον για τις αλλεπάλληλες πολύπλευρες ενέργειες της πολιτείας να φονεύσει ό, τι εκφράζει τη διδασκαλία και τη ζωή του Ιησού Χριστού στον ελληνικό δημόσιο βίο.
Εορτάζοντας τα Χριστούγεννα, με την πατροπαράδοτη πίστη και ευσέβειά του, ο ορθόδοξος λαός απαντά στους Χριστομάχους και Χριστοκλάστες ηγέτες του, ομολογώντας με τον τρόπο αυτό ότι ο τεχθείς εκ Παρθένου Ιησούς Χριστός αποτελεί το μοναδικό αληθινό νόημα και τον Λόγο της υπάρξεώς του. Διότι, κατά τον Άγιο Ιουστίνο, «στη Γέννηση του Χριστού μάς δόθηκε η αποκάλυψη και το νόημα του μυστηρίου του ανθρώπου, όσο και του μυστηρίου του ουρανού και της γης».
Αν, επομένως, ο τεχθείς εκ Παρθένου προσφέρει και αποκαλύπτει το νόημα και τον Λόγο αυτού του κόσμου και του ανθρώπου, μπορεί να εκτιμήσει και να αξιολογήσει κάθε λογικός Έλληνας την πνευματική ζημία που προξενούν στις ψυχές των ορθοδόξων εκείνοι που επιχειρούν, όπως ο Ηρώδης, να φονεύσουν και να αφανίσουν τον Χριστό.
Διότι η σχεδιαζόμενη μετατροπή της χώρας από ορθόδοξη σε πολυθρησκειακή και έπειτα σε ουδετερόθρησκη σημαίνει μεθόδευση θρησκευτικής ουδετερότητας των Ελλήνων, αφού οι Έλληνες είναι εκείνοι που αποτελούν τη χώρα, το Έθνος, την Ελλάδα.
Θρησκευτική ουδετερότητα, όμως, σημαίνει απιστία έναντι του Χριστού και αποσύνδεση της ανθρώπινης ύπαρξης από τον Ιησού Χριστό, που αποτελεί το νόημα της ζωής κάθε Ορθόδοξου Χριστιανού. Ο τότε Ηρώδης προσπάθησε, αν και μάταια, να εμπαίξει και να εξαπατήσει τους Μάγους, προκειμένου να φονεύσει τον Χριστό. Ο σύγχρονος Ηρώδης, επίσης, με διάφορους απατηλούς τρόπους και με περίεργες συμμαχίες, που του προσφέρουν οι κάποιοι -ευτυχώς ελάχιστοι- εκκλησιαστικοί και θεολογικοί παράγοντες, προσπαθεί να εμπαίξει τον ελληνικό λαό για να πετύχει τον στόχο του που είναι η δίωξη, ο φόνος και ο αφανισμός του Χριστού από την Ελλάδα.
Όλα αυτά τα θλιβερά σχέδια, αν και γίνεται προσπάθεια να παραμένουν κρυφά, όμως, με το φως του αστέρα της Βηθλεέμ, αποκαλύπτονται καθημερινά. Τον Φεβρουάριο του 2018 ο Υπουργός Παιδείας με το Προεδρικό Διάταγμα 18/2018, που δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ 31/Α/23-2-201 άλλαξε τον Οργανισμό του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων και στο άρθρο 1 αφαιρέθηκε, από την αποστολή του Υπουργείου Παιδείας, η έως τότε ισχύουσα διάταξη, με βάση και το Σύνταγμα (άρθρο 16), που όριζε μεταξύ άλλων ως αποστολή του Υπουργείου Παιδείας την «ανάπτυξη της θρησκευτικής συνείδησης».
Ο πρ. Υπουργός Παιδείας, επίσης, κατήργησε το 2016, με Υπουργική απόφαση, τη διδασκαλία του έως τότε ορθόδοξου Μαθήματος των θρησκευτικών στους μαθητές Δημοτικού – Γυμνασίου και Λυκείου και την αντικατέστησε με ένα αλλόκοτο μάθημα ή κοκτέϊλ θρησκειών, ελπίζοντας, έτσι, ότι θα φονεύσει τον Χριστό που βρίσκεται στις ψυχές των βαπτισμένων ορθοδόξων μαθητών και θα πετύχει, σταδιακά, τη δημιουργία του ουδετερόθρησκου σχολείου και του ουδετερόθρησκου κράτους, σχέδιο, όμως, που ακύρωσε το 2018 το Συμβούλιο της Επικρατείας.
Με τις περί φύλου, επίσης, νομοθετικές ρυθμίσεις, η σημερινή πολιτεία επιχείρησε να αποδομήσει πλήρως το περιεχόμενο του θεσμού της χριστιανικής οικογένειας, που ίσχυε στην Ελλάδα από την ίδρυσή της ως κράτος. Με τις τελευταίες ενέργειές της, ακόμη, η πολιτική ηγεσία θέλησε να αποβάλει από τον δημόσιο βίο τους ιερείς της Εκκλησίας.
Με όλες αυτές τις επιθέσεις και τις αποδομήσεις ο σύγχρονος Ηρώδης μαινόμενος στοχεύει στο σβήσιμο του Αστέρα της Βηθλεέμ και στο ξερίζωμα των ριζών, των αξιών και των προτύπων που δώρισε ο Χριστός στην Ελλάδα και στην ανθρωπότητα.
Όμως, ίσως, ο σύγχρονος Ηρώδης δεν έχει συνειδητοποιήσει ότι μάταια κοπιάζει και πασχίζει, διότι, τελικά, από τη Θεία Γέννηση του Θεανθρώπου έως σήμερα, με θεία ενέργεια, κανείς Ηρώδης δεν μπόρεσε ούτε θα μπορέσει να φονεύσει τον Χριστό από τις ψυχές των αληθινών Χριστιανών και να πληγώσει την Εκκλησία ως σώμα Χριστού.
