Όπως το ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ είχε αναφέρει και σε άλλο ρεπορτάζ δράση για τις δύσκολες ώρες που περνάει η Ορθοδοξία αναλαμβάνουν οι υπόλοιποι Πατριάρχες κόντρα στο γινάτι Βαρθολομαίου και Κύριλλου.
Οι Πατριάρχες της Αντιόχειας και της Σερβίας υπέγραψαν κοινή δήλωση και προέτρεψαν τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο να ξαναρχίσει τον διάλογο με την Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία.
Η κοινή δήλωση του Πατριάρχη Αντιόχειας Ιωάννη και του Σέρβου ομολόγου του Ειρηναίου, υπογράφηκε στο Βελιγράδι στις 19 Οκτωβρίου, την τελευταία ημέρα της ειρηνικής επίσκεψης του Πατριάρχη Ιωάννη.
Στο κοινό έγγραφο οι δύο προκαθήμενοι αναφέρονται σε μια σειρά από προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ορθόδοξη Εκκλησία στον σύγχρονο κόσμο, ειδικότερα τη δεινή θέση των Ορθοδόξων Χριστιανών στη Μέση Ανατολή, καθώς και στο Κόσοβο και τα Μετόχια.
Μια ξεχωριστή παράγραφος της δήλωσης είναι αφιερωμένη στη σύγκρουση για το Κατάρ, η οποία προκάλεσε διακοπή κοινωνίας μεταξύ των πατριαρχείων της Αντιόχειας και της Ιερουσαλήμ.
Το τελευταίο μέρος της δήλωσης είναι απολύτως αφιερωμένο στην κατάσταση γύρω από την ουκρανική αυτοκεφαλία.
"Αν συνεχιστεί η επικίνδυνη κατάσταση στον Ορθόδοξο κόσμο που έχει προκύψει ως αποτέλεσμα των γεγονότων γύρω από την Ουκρανία, θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε μακρύ διαχωρισμό μεταξύ των μελών της Ορθοδόξου Εκκλησίας", έγραψαν οι Πατριάρχες Ιωάννης και Ειρηναίος.
Σημειώνουν δε:
"Ως εκ τούτου, ενόψει της επείγουσας ανάγκης να αποφευχθεί η περαιτέρω κλιμάκωση της τρέχουσας κρίσης, οι Πατριάρχες της Σερβίας και της Αντιόχειας απευθύνουν έκκληση στον αδελφό τους, τον Οικουμενικό Πατριάρχη, να επαναφέρει τον αδελφό διάλογο με τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία, προκειμένου να επιλύσουν τη σύγκρουση μεταξύ της Κωνσταντινούπολης και της Μόσχας και να αποκαταστήσει τους δεσμούς ειρήνης στην Ορθόδοξη Εκκλησία”.
Γενικά η δήλωση ασχολείται με μια σειρά από πιεστικά ζητήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η Ορθόδοξη Εκκλησία, ιδιαίτερα στο Κοσσυφοπέδιο, τη Συρία και την Ουκρανία, αλλά τα οποία επηρεάζουν το σύνολο της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Η δήλωση δίνει μεγάλη και συνεχή έμφαση στην ανάγκη οι εκκλησίες να ενεργούν με συναίνεση και όχι μονομερώς.
Αναφέρει ειδικότερα: «Η επικίνδυνη κατάσταση του Ορθόδοξου κόσμου, που δημιουργήθηκε από την κατάσταση στην Ουκρανία, δεν μπορεί να συνεχιστεί χωρίς την εμφάνιση μόνιμου διαχωρισμού μεταξύ όλων των μελών της Ορθόδοξης Εκκλησίας, που θα έβλαπτε την πληρότητα του Ορθοδόξου κόσμου και η μαρτυρία της στον κόσμο σήμερα. "
«Αυτή η επίσκεψη», λέει η δήλωση, «ήταν μια σημαντική ευκαιρία να διεξαχθεί μια αδελφική διαβούλευση μεταξύ των δύο Εκκλησιών με βάση τις αρχές της Ορθοδόξου Εκκλησίας και τα μέσα αποφυγής της εμβάθυνσης της διαμάχης μεταξύ αδελφών καθώς και των απαιτήσεων για παγίωση συγκεντρωμένων διαδικασιών και επίτευξη συναίνεσης μεταξύ των Ορθοδόξων Αυτοκέφαλων Τοπικών Εκκλησιών ».
Οι αντιπροσωπίες συζήτησαν επίσης τις συνεχείς προσπάθειες της Σερβικής Εκκλησίας "να διατηρήσει την ιστορική, πνευματική και εθνική της κληρονομιά, ειδικά στο Κοσσυφοπέδιο και τη Μετόχια, που είναι η ιστορική πηγή της Σερβικής Εκκλησίας".
Οι αντιπροσωπίες της Σερβίας και της Αντιόχειας συζήτησαν επίσης τη "δύσκολη και οδυνηρή κατάσταση" της Εκκλησίας της Αντιόχειας στη Συρία, το Λίβανο και σε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή, όπου πλήττεται από τρομοκρατία, καταστροφή, εξαναγκασμό, πολιτική και κοινωνική αστάθεια κλπ. , επηρεάζει τους ανθρώπους στην αξιοπρέπεια και την ελευθερία τους στην καθημερινή ζωή. Οι δύο Εκκλησίες τόνισαν ότι η χριστιανική παρουσία της Αντιόχειας στη Μέση Ανατολή είναι αυθεντική και αρχαία και αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του ιστορικού και κοινωνικού ιστού της περιοχής. Οι άνθρωποι θα παραμείνουν, αυστηρά δεμένοι με τη χώρα τους και τη μαρτυρία τους σε αυτή την περιοχή του κόσμου.
Οι επίσκοποι τονίζουν επίσης τη σημασία της υποστήριξης της Εκκλησίας της Αντιόχειας σε όλο το έργο της για να πιστοποιήσει τη σωτηρία στη Μέση Ανατολή.
Καλούν επίσης τον κόσμο να θυμηθεί την τραγωδία των απαχθέντων ιεραρχών, του Μητροπολίτη Χαλεπίου Παύλου της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αντιόχειας (και αδελφού του Πατριάρχη Ιωάννη) και του Μητροπολίτη Ιωάννη της Συρορθόδοξης Εκκλησίας της Αντιόχειας, που λείπουν εδώ και πέντε χρόνια, και καλούν ιδιαίτερα τις τοπικές, περιφερειακές και διεθνείς αρχές και οργανώσεις να “αναλάβουν επειγόντως περαιτέρω παρακολούθηση αυτού του θέματος, να ανακαλύψουν τη μοίρα των δύο ιεραρχών και να κάνουν ό, τι είναι δυνατόν για να τους απελευθερώσουν και να τους επιστρέψουν στις επισκοπές τους και μεταξύ των πιστών τους"
Οι δύο Εκκλησίες εξέφραζαν επίσης τη λύπη τους για τη συνεχιζόμενη διακοπή της κοινωνίας μεταξύ των Πατριαρχείων Αντιοχείας και των Ιεροσολύμων, "λόγω της απόφασης του τελευταίου να εκλέξει και να διορίσει Αρχιεπίσκοπο του Κατάρ, ο οποίος βρίσκεται στην ιστορική κανονική εκκλησιαστική δικαιοδοσία του Πατριαρχείου Αντιοχείας". Επίσης, λυπούνται για το ότι δεν έχουν ληφθεί υπόψη από όλες τις τοπικές Ορθόδοξες Εκκλησίες οι συνέπειες αυτής της σύγκρουσης για ολόκληρο τον Ορθόδοξο κόσμο.
Οι αντιπροσωπείες της Σερβίας και της Αντιόχειας "εκφράζουν επίσης μεγάλη ανησυχία για τον κίνδυνο αλλοτρίωσης, διαχωρισμού που σήμερα απειλούν τις αυτοκέφαλες Ορθόδοξες Εκκλησίες λόγω μονομερών αποφάσεων που αφορούν τη βάση συναίνεσης και αδελφικών σχέσεων μεταξύ αυτών των Εκκλησιών και απειλούν την ενότητά τους και την επιρροή των μαρτυριών της Ορθοδόξου Εκκλησίας στον σύγχρονο κόσμο “.
Ζητούν επίσης μεγάλη διάκριση και σοφία για την επίλυση των σημερινών προβλημάτων που αντιμετωπίζει η Εκκλησία
Με βάση τα παραπάνω απευθύνονται στο Οικουμενικό Πατριαρχείο:
“Με βάση αυτό το θεμέλιο και λαμβάνοντας υπόψη την επείγουσα ανάγκη να αποφευχθεί η περαιτέρω κλιμάκωση της σημερινής κρίσης, οι Πατριάρχες της Σερβίας και της Αντιόχειας απευθύνονται στον αδελφό τους, την Αγιότητα του Οικουμενικού Πατριάρχη, για να καθιερώσουν αδελφική επικοινωνία με την Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία, με υποστήριξη και συμμετοχή όλων των άλλων αυτοκέφαλων Τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών, για την επίλυση της σύγκρουσης μεταξύ του Πατριαρχείου Κωνσταντινούπολης και του Πατριαρχείου Μόσχας και για την επιστροφή της ειρήνης στον ορθόδοξο κόσμο”.
