Γιατί τώρα; Αυτό το ερώτημα πλανάται στους εκκλησιαστικούς κύκλους μετά τις εξελίξεις της αποδοχής του αιτήματος των σχισματικών των Σκοπίων από την Βουλγαρική Εκκλησία για την προσφορά “ομπρέλας” βοηθείας .
Πέραν των πολιτικών διαστάσεων του πράγματος που κατα καιρούς το ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ έχει αναλύσει σχετικά και με την ανάληψη της προεδρίας της ΕΕ από τους Βούλγαρους και την φιλοδοξία των Σκοπίων για στενότερες σχέσεις με την ΕΕ και πιθανή λύση στο θέμα της ονομασίας που μπλοκάρει η Ελλάδα, υπάρχει και μια άλλη διάσταση.
Πρόσφατα, πέρασε στα ψιλά της επικαιρότητας η απόφαση από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Στρασβούργο σύμφωνα με την οποία η κανονική Αρχιεπισκοπή της Αχρίδας κέρδισε την υπόθεση εναντίον του “μακεδονικού” κράτους.
Μετά την απόφαση αυτή η πΓΔΜ υποχρεούται να αποδεχτεί πως η Αρχιεπισκοπή Αχρίδας βρίσκεται σε κανονική ενότητα με την Ορθόδοξη Εκκλησία της Σερβίας και επικεφαλής της είναι ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αχρίδος και Μητροπολίτης Σκοπίων Ιωάννης (Jovan Vraniskovski).
Μήπως αυτό σημαίνει ότι στην πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας δεν θα μπορούν πλέον να διώκουν Επισκόπους, κληρικούς και μοναχούς, όπως έκαναν τόσα χρόνια;
Ο Σέρβος Μητροπολίτης Μπάτσκας Ειρηναίος αφου΄καταδικάζει τις “στημένες δοκιμασίες και τις ταλαιπωρίες του Αρχιεπισκόπου Jovan” επισημαίνει πως με αυτή την ετυμηγορία, οι αρχές των Σκοπίων ντροπιάστηκαν και χαρακτήρισε την υπόθεση “ολοκληρωμένο θέμα αστικού δικαίου”.
Πάντως μόνο τυχαίο δεν μπορεί να είναι το γεγονός πως μόλις λίγες ημέρες μετά την αποκάλυψη της απόφασης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου του Στρασβούργου ήρθε η είδηση για το αίτημα των σχισματικών με το οποίο ζητείται από τη Βουλγαρική Ορθόδοξη Εκκλησία "μητρότητα" για τη μη-αναγωνρισμένη "Μακεδονική Εκκλησία".
Και κατόπιν σε σύντομο χρονικό διάστημα ανακοινώθηκε ότι η Σύνοδος της Βουλγαρικής Ορθόδοξης Εκκλησίας δέχτηκε αυτό το αίτημα, δέχτηκε δηλαδή το ρόλο της Μητέρας-Εκκλησίας.
“Δεν ξέρω αν μεταξύ τους υπήρχε αιτιώδης συνάφεια, ή ήταν τυχαία, συγχρονισμένα συμβάντα” σχολιάζει ο Μητροπολίτης Ειρηναίος.
Διευκρινίζει πάντως πως “η Σύνοδος της Βουλγαρικής Εκκλησίας, στην πραγματικότητα, - σύμφωνα με το γράμμα και το πνεύμα της επίσημης δήλωσής της - ρητά και κατηγορηματικά αποδέχθηκε το ρόλο της «Μητέρας Εκκλησίας», αλλά δεν υποσχέθηκε στην «Μακεδονική Ορθόδοξη Εκκλησία» κανονική κοινωνία και την αναγνώριση του αυτοκεφάλου. Αντ 'αυτού, η βουλγαρική Σύνοδος ζήτησε να συσταθεί μια επιτροπή, έργο της οποίας είναι να βοηθήσει στην επίλυση των προβλημάτων που δημιουργούν σχίσμα, και σε συνεννόηση και σε συνεργασία με τις άλλες Ορθόδοξες Εκκλησίες. Αυτό, νομίζω, συνορεύει με μη κανονική παρέμβαση στη ζωή μιας άλλης αυτοκέφαλης Εκκλησίας (της Σερβίας)”
Εκτιμά επίσης πως “το σύνολο της επιχείρησης αυτής έχει ως κίνητρο πολιτικούς, πολιτειακούς και εθνικούς στόχους, σύμφωνα με το πνεύμα της παλιάς Εξαρχίας και με βαση τον εθνικό βουλγαρικό χαρακτήρα, όχι μόνο για τη σημερινή Δημοκρατία της Μακεδονίας, αλλά και ορισμένες περιοχές της Σερβίας και της Ελλάδας. Ως εκ τούτου, εμπνεύσθηκε και τροφοδοτείται προφανώς από τους πολιτικούς και κρατικούς παράγοντες στα Σκόπια και τη Σόφια. Δεν ξέρω, αλλά εγώ δεν θα εκπλαγώ αν το όλο σενάριο έχει εκπονηθεί κατά την τελευταία συνάντηση των δύο πρωθυπουργών, Ζάεφ και Μπορίσοβα, στη Στρούμιτσα, σε σκηνοθεσία ή τουλάχιστον με την ενεργό συμμετοχή του σχισματικού Επισκόπου Ναούμ της Στρούμιτσα.”
Και συμπληρώνει: “Πρόθεσή τους είναι να επιλύσουν το καθαρά θρησκευτικό πρόβλημα με πολιτική βία και με πολιτικό στόχο. Αυτός ο «φαύλος κύκλος» δημιουργήθηκε όταν το Κομμουνιστικό Κόμμα της Γιουγκοσλαβίας ίδρυσε τη λεγόμενη Ορθόδοξη Εκκλησία της πΓΔΜ, στη συνέχεια της δόθηκε μια φανταστική αυτοκεφαλία. Τα προβλήματα δεν θα λυθούν με πολιτικές συμφωνίες του διδύμου Μπορίσοφ - Ζάεφ και τα ακροβατικά μερικών επισκόπων, οι οποίοι είναι σε μια μεγάλη πνευματική ασθένεια του σχίσματος. Φοβάμαι, αντίθετα, πως το όλο θέμα μπορεί να οδηγήσει σε νέες διαιρέσεις ανάμεσα στους πιστούς, όχι τόσο μεταξύ εκείνων της κανονικής Αρχιεπισκοπής Αχρίδος όσο μεταξύ εκείνων που δρουν υπό άγνοια ή υπό την επήρεια της προπαγάνδας που παράγει το σχίσμα”
