Ο Άγιος, από τους πρώτους μήνες της αρχιερατείας του, αναδείχθηκε με τις περίφημες Κατηχήσεις του, υπερασπιστής των Αποφάσεων και των Όρων Πίστεως της Α’ Οικουμενικής Συνόδου, η οποία συγκροτήθηκε το 325 στη Νίκαια της Βιθυνίας.
Εξορίσθηκε στην Ταρσό της Κιλικίας και έγινε δεκτός υπό του εκεί Επισκόπου Σιλβανού. Επέστρεψε στην έδρα του, όπως και οι λοιποί εξόριστοι Επίσκοποι, το έτος 361 μ.Χ., επί αυτοκράτορα Ιουλιανού του Παραβάτη, ο οποίος, θέλοντας να έχει κοντά του όλους τους εχθρούς του αυτοκράτορα Κωνστάντιου, ανακάλεσε τους εξόριστους Αρχιερείς. Ο Άγιος Κύριλλος αισθανόταν την ανάγκη να επιδοθεί στη διαποίμανση του ποιμνίου του, εξαγοραζόμενος τον καιρόν, δηλ. μη επηρεαζόμενος από τις πολιτικοκοινωνικές εναλλαγές, αφού όλα είναι ευμετάβλητα στον παρόντα βίο.
Μετά το θάνατο του Ιουλιανού του Παραβάτου, στις 26 Ιουλίου 363 μ.Χ., εξορίσθηκε και πάλι από τον αυτοκράτορα Ουάλη (364 – 378 μ.Χ.) για ένδεκα χρόνια και επανήλθε στα Ιεροσόλυμα μετά το θάνατο του αυτοκράτορα. Ο Άγιος Κύριλλος κοιμήθηκε εν ειρήνη το έτος 387 μ.Χ.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Άγιος Αλέξιος, ο άνθρωπος του Θεού
Το κύριο συγγραφικό έργο του Αγίου Κυρίλλου είναι οι 23 Κατηχήσεις, οι οποίες εκφωνήθηκαν κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Τεσσαρακοστής και της Διακαινησίμου εβδομάδας του έτους 348 μ.Χ. στο Ναό, τη Βασιλική της Αναστάσεως. Σκοπός των Κατηχήσεων ήταν από τη μιά η εισαγωγή των Κατηχουμένων στις θεμελιώδεις πτυχές της διδασκαλίας της χριστιανικής πίστεως και του ηθικού βίου των Χριστιανών, κι από την άλλη η φανέρωση των Μυστηρίων της Εκκλησίας στους νεοβαπτισθέντες. Η αξία των Κατηχήσεων του Αγίου Κυρίλλου είναι ανυπολόγιστη. Κανένα άλλο έργο δεν φανερώνει με τόση παραστατικότητα όλο σχεδόν το τελετουργικό της Ορθοδόξου Εκκλησίας, όσο οι Κατηχήσεις του Αγίου Κυρίλλου, που αποτελούν έκτυπη αναπαράσταση αυτής της ίδιας της Αποστολικής Τελετουργικής Παραδόσεως.
Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου
