O Άγιος Βλάσιος έζησε στα χρόνια του αυτοκράτορα Λικινίου. Σπούδασε ιατρική, την οποία δεν άσκησε ως επάγγελμα, αλλά ως αγαθοεργία και προσφορά προς τον πάσχοντα συνάνθρωπο. Παράλληλα μελετούσε διαρκώς την Αγία Γραφή.
Η Εκκλησία, επιβραβεύοντας την όλη προσφορά του, τον δέχθηκε στις τάξεις του κλήρου και τελικά τον ανέδειξε επίσκοπο Σεβαστείας. Λίγο αργότερα, ο Άγιος Βλάσιος, κινούμενος από αγάπη και ταπείνωση, εγκατέλειψε την επισκοπή του και πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του σε ένα σπήλαιο. Εκεί αφιερώθηκε στην προσευχή και την πνευματική άσκηση, και τούτο διότι γεύτηκε το φθόνο, την υποκρισία και τη ματαιοδοξία των ανθρώπων.
Όταν αργότερα ξέσπασε διωγμός κατά των Χριστιανών, ο ασεβής έπαρχος Αγρικόλας, διέταξε τη σύλληψή του και αργότερα, μετά από φρικτά βασανιστήρια, τον αποκεφάλισε. Έτσι, ο αγωνιστής Βλάσιος σφράγισε την επίγεια βιωτή του με μαρτυρικό θάνατο ένεκα της πίστης και της αγάπης του προς τον Τριαδικό Θεό.
Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου