Ο Μεγαλομάρτυρας Λεόντιος καταγόταν από την Ελλάδα και έζησε κατά τον πρώτο αιώνα, επί βασιλείας του Βεσπασιανού. Ακολούθησε το επάγγελμα του στρατιωτικού και χάρη στη γενναιότητα, το ωραίο παράστημα και τις διοικητικές αρετές του, είχε λαμπρή στρατιωτική σταδιοδρομία, φθάνοντας μέχρι το αξίωμα του αρχιστράτηγου.
Ποτέ δεν απέκρυψε ο Λεόντιος τη χριστιανική του ιδιότητα, πάντα με διάκριση και ταπείνωση. Επιπλέον, δεν έπαυσε να συμπαραστέκεται σε όσους συνανθρώπους του είχαν ανάγκη τη στήριξή του.
Ευρισκόμενος σε αποστολή στην Αφρική ο Λεόντιος, εστάλη, με αυτοκρατορική εντολή, συνοδεία στρατιωτών, για να τον συλλάβει ο έπαρχος Ύπατος. Χάρη σε θαυματουργική ενέργεια του Αγίου Πνεύματος, ο Λεόντιος απάλλαξε από φοβερό πυρετό τον Ύπατο. Τότε, ο Ύπατος και ο στρατιώτης Θεόδουλος γνώρισαν το ιερό Ευαγγέλιο και πίστεψαν στον Ιησού Χριστό και, αφού με θάρρος υπέμειναν φρικτά βασανιστήρια, αποκεφαλίστηκαν.
Ακολούθως, ο Λεόντιος, ομολογώντας μέχρι τέλους τη χριστιανική πίστη του, ξυλοκοπήθηκε άγρια και παρέδωσε το πνεύμα στον Κύριο της ζωής και του θανάτου.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Αθηνά Λινού: "Να επανέλθει άμεσα η μάσκα σε πλοία και αεροπλάνα"
Σήμερα πανηγυρίζει η Εκκλησία του Αγίου Μεγαλομάρτυρα Λεοντίου, στο Μετόχι της Ιεράς Μονής Αγίου Νεοφύτου του Εγκλείστου στο Ανατολικό, στην επαρχία Πάφου, προϊσταμένου του εορτάζοντος Καθηγουμένου, Επισκόπου Χύτρων Λεοντίου.
Να αναφέρουμε ότι πριν έξι χρόνο τέτοια μέρα (τότε Κυριακή της Πεντηκοστής) έως 27 Ιουνίου 2016 συγκροτήθηκε η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος, στην Ορθόδοξη Ακαδημία στην Κρήτη.
Επισημαίνεται σε Μήνυμα της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Κύπρου προς το λαό: «Η σύγκληση της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου ήταν επιτακτική ανάγκη για την Ορθόδοξη Εκκλησία για πολλούς λόγους: θα έπρεπε, πρώτα, να διακηρυχθεί με σαφήνεια ότι, παρά τις αντιξοότητες που προέκυψαν κατά τη δεύτερη χιλιετία του Χριστιανισμού, η Ορθόδοξη Εκκλησία παραμένει η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, η οποία κατέχει και διαφυλάσσει το πλήρωμα της Αληθείας, όπως το παρέλαβε από τον Χριστό και τους Αποστόλους. Θα έπρεπε, ύστερα, να διευκρινιστεί σε όλους ότι η ενότητα της Εκκλησίας δεν διαταράσσεται από τη διοικητική διάρθρωσή της σε δεκατέσσερις τοπικές Αυτοκέφαλες Εκκλησίες, αλλά δηλώνεται με την κοινή ομολογία της Πίστεως και την τέλεση της Θείας Ευχαριστίας και των άλλων μυστηρίων. Και τέλος, θα έπρεπε να καταστεί σαφές ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία μπορεί να συλλαμβάνει τα μηνύματα και τα προβλήματα των καιρών και να υποδεικνύει λύσεις σε αυτά.» (Μήνυμα της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Κύπρου προς άπαν το πλήρωμα της Αγιωτάτης Εκκλησίας της Κύπρου, Ειδική Έκδοση της Ιεράς Συνόδου, Λευκωσία 2016, σ. 30-31).
Υπογραμμίζεται σε Εγκύκλιο της Ιεραρχίας μας μετά την ολοκλήρωση των εργασιών της Συνόδου: «ἐπιθυμοῦμε, …, νὰ ἐνημερώσουμε ὑπευθύνως τὸ πλήρωμα τῆς Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας μας, ὅτι ὁ χαρακτηρισμός της ὡς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου, ὅπως εἶχε ἀποφασισθεῖ ἀπὸ τὴν ἀρχή, ἐκφράζει τὴν πίστη ὅτι δὲν ὑπολείπεται σὲ τίποτα ὅσον ἀφορᾶ τὸ κῦρος καὶ τὴν ἀξία ἀπὸ τὶς ἀρχαῖες Οἰκουμενικὲς ἢ καὶ τοπικὲς Συνόδους, οἱ ὁποῖες διατύπωσαν τὸ περιεχόμενο τῆς πίστεως καὶ ρύθμισαν τὰ τῆς διοικήσεως τῶν Ἐκκλησιῶν καὶ τὴν ἐκκλησιαστικὴ ζωὴ τῶν πιστῶν.» (Εγκύκλιος της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Κύπρου, Ειδική Έκδοση της Ιεράς Συνόδου, Λευκωσία 2016, σ. 7-8).
Επιπρόσθετα, επισημαίνει: «Μερικὰ ἀπὸ τὰ θέματα ποὺ ἔτυχαν συζητήσεως καὶ ἀποφασίσθηκαν ἀπὸ τὴν Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδο, ἀφοροῦν ἄμεσα τοὺς πιστοὺς καὶ ἀναδεικνύουν τὸν ἀσκητικὸ χαρακτήρα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Τὸ πρῶτο ἀφορᾶ τὴ νηστεία, ἡ ὁποία ἐντάσσεται στὸν πνευματικὸ ἀγώνα κάθε πιστοῦ. Ἔτσι, ὑπογραμμίζεται ἡ ἀναγκαιότητα τῆς νηστείας καὶ ἡ σημασία τῆς τήρησής της σήμερα, δεδομένου ὅτι πολλοὶ ἄνθρωποι μέσα στὴν ἀφθονία τῶν ἀγαθῶν δὲν κατανοοῦν τὴν ἀναγκαιότητα αὐτή. Ἐξ ἄλλου, ὅμως, ὑπογραμμίζει καὶ τὴ σημασία τοῦ Γάμου, ὅπως βέβαια καὶ τῆς οἰκογένειας, γιατὶ κάθε ἐπιλογὴ τοῦ ἀνθρώπου τίθεται κάτω ἀπὸ τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ.» (Εγκύκλιος της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Κύπρου, σ. 14-15).
Η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος προετοιμάστηκε περισσότερο από πενήντα έτη. Γράφτηκαν πολλά και πριν και κατά τη διάρκεια και πολύ περισσότερα μετά την ολοκλήρωση των εργασιών της. Ο μετέπειτα χρόνος θα τεκμηριώσει την αξία των αποφάσεων της εν λόγω Συνόδου, μέσα από την εν Χριστώ ζωή των πιστών και του έργου των επισκόπων των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών.
Η εκκλησιαστική ιστορία αυτό διδάσκει εμπειρικά στη δισχιλιετή πορεία της, όπως και πρόσφατα με την απόφαση της καθ’ ημάς Ιεράς Συνόδου να επικυρώσει την απόφαση του Προκαθημένου μας για αναγνώριση της 15ης Αυτοκεφάλου Εκκλησίας από το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Θα αποτιμηθεί ο κόπος των Θεοφόρων Ιεραρχών ως πνευματικών ποιμένων, πέρα από τις ανθρώπινες και διαπροσωπικές σχέσεις, αλλά με γνώμονα την εν Αγίω Πνεύματι καθαρή αγάπη, μέριμνα και επιμέλεια της φίλης Αγίας Ορθοδοξίας.
Καθημερινή προσευχή των πιστών η αναφορά στο τρίτο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος. Ιδιαίτερα σήμερα που ολοκληρώνεται η εορτή της Πεντηκοστής.
Βασιλεῦ οὐράνιε, Παράκλητε, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὁ πανταχοῦ παρών, καὶ τὰ πάντα πληρῶν, ὁ θησαυρὸς τῶν ἀγαθῶν, καὶ ζωῆς χορηγός, ἐλθέ, καὶ σκήνωσον ἐν ἡμῖν, καὶ καθάρισον ἡμᾶς ἀπὸ πάσης κηλῖδος, καὶ σῶσον ἀγαθὲ τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου
