Την ίδια ημέρα στο Κάστρο του Διδυμοτείχου γιορτάζεται η θαυματουργική διάσωση των πολιορκουμένων για πολλές εβδομάδες από τους Φράγκους το έτος 1205. Η ανάμνηση του θαυμαστού αυτού γεγονότος τιμάται με επίκεντρο τους δύο μεταβυζαντινούς Ναούς, του Σωτήρος Χριστού και του Αγίου Αθανασίου του Κάστρου. Εκεί με αγρυπνίες οι πολιορκούμενοι ζήτησαν την βοήθεια του Θεού, έχοντας σ’ Αυτόν την τελευταία τους ελπίδα για την σωτηρία του Φρουρίου. Λιτάνευσαν τις θαυματουργικές εικόνες του Χριστού και της Παναγίας, που σώζονται μέχρι σήμερα, και ω του θαύματος! με μία ξαφνική νεροποντή πλημμύρισε ο Ερυθροπόταμος και με τα ορμητικά νερά του παρέσυρε τις πολιορκητικές μηχανές και τους καταυλισμούς των πολιορκητών, οι οποίοι έντρομοι απεχώρησαν του πεδίου κακήν κακώς.
Των λατρευτικών εκδηλώσεων του διημέρου της Πεντηκοστής προέστη ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου κ. Δαμασκηνός, ο οποίος το εσπέρας του Σαββάτου χοροστάτησε στον Πανηγυρικό Εσπερινό της εορτής και ευλόγησε τους άρτους και την επομένη προέστη της Θείας Λειτουργίας και του Εσπερινού της Γονυκλισίας στον Ιερό Ναό του Σωτήρος Χριστού. Στη συνέχεια σχηματίστηκε πομπή και λιτανεύθησαν οι θαυματουργικές εικόνες από το Ναό του Σωτήρος Χριστού προς τον Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Αθανασίου, όπου και ετέθησαν σε προσκύνηση μέχρι την επομένη. Την λιτάνευση των εικόνων πλαισίωσε άγημα Στρατού και η φιλαρμονική της XVI Μεραρχίας. Κατά την λιτάνευση των ιερών εικόνων οι πιστοί κρατώντας κλαριά καρυδιάς «πέρασαν», κατά το έθος, κάτω από τις εικόνες με ιδιαίτερη ευλάβεια.
Την επόμενη, Δευτέρα του Αγίου Πνεύματος, ο Σεβασμιώτατος ιερούργησε στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Αθανασίου και χειροθέτησε σε Αναγνώστη τον μαθητή Δημήτριο Καραπιπέρη. Εν πομπή ακολούθως επεστράφησαν οι ιερές εικόνες στον Ιερό Ναό του Σωτήρος Χριστού.
Ο Σεβασμιώτατος σε επίκαιρη Εγκύκλιό του για την Κυριακή της Πεντηκοστής, μεταξύ άλλων, γράφει: «Σήμερον ὁ Κύριος μᾶς λέγει: «ἐγώ εἰμι τό φῶς τοῦ κόσμου». Σ’ ἕναν κόσμο πού σπαράζεται ἀπό τό σκοτάδι τῆς ἀπελπισίας, πού βυθίζεται στή σκιά τοῦ θανάτου, πού καταπνίγεται ἀπό τήν καταχνιά τῆς ἀπανθρωπιᾶς, ἔρχεται τό αἰώνιο καί ἀκατάβλητο φῶς τοῦ Χριστοῦ νά χαρίσει ἐλπίδα, ζωή καί παρηγοριά. Αὐτό τό φῶς τοῦ Κυρίου εἶναι ἡ Ἐκκλησία. Ὁ Χριστός φωτίζει τόν κόσμο μέ τήν Ἐκκλησία Του.
»Πρῶτον, διότι μέσα στήν Ἐκκλησία χαρίζει τό δικό Του Σῶμα καί Αἷμα στούς πιστούς. Μόνον μέσα ἀπό τή Θεία Εὐχαριστία ὁ ἄνθρωπος ἑνώνεται μέ τόν Θεό ἀληθινά, ὑπαρξιακά, οὐσιαστικά. Δέν εἶναι μία ἕνωση συμβολική ἤ ἠθική. Εἶναι μία ἕνωση ἀπόλυτα ἀληθινή. Μία σύζευξη ὑπέρλογη ὅσο ἡ Ἐνανθρώπηση, ὑπέροχη ὅσο ὁ Παράδεισος, πραγματική ὅσο ἡ ζωή καί ἡ καθημερινότητά μας.
»Δεύτερον, διότι μέσα στήν Ἐκκλησία ὁ Χριστός φανερώνει τόν Ἀληθινό Παράκλητο, τό Πνεῦμα τῆς Ἀληθείας, πού ἐκπορεύεται ἀπό τόν Θεό Πατέρα καί ἀποστέλλεται ἀπό τόν Θεάνθρωπο Ἰησοῦ, γιά νά ἁγιάζει τά μέλη τοῦ Θεανδρικοῦ Σώματος καί νά συγκροτεῖ ὁλόκληρη τήν Ἐκκλησία. Ἡ Ἐκκλησία ὑπάρχει χάρη στίς ἄκτιστες ἐνέργειες τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Δέν ὑπάρχει Ἐκκλησία χωρίς τό Ἅγιο Πνεῦμα. Ὅποια Ἐκκλησία Τό ἀπώλεσε δέν εἶναι πλέον Ἐκκλησία. Εἶναι ἀνθρώπινος ὀργανισμός, ἀνθρώπινο κατασκεύασμα, θρησκεία, ὄχι ὅμως πύλη τῆς σωτηρίας, ἀνάσταση καί ζωή. Τό Ἅγιο Πνεῦμα καθαγιάζει τά μυστήρια, ἁγιοποιεῖ τή φύση καί τούς πιστούς, ζωοποιεῖ καί ζωογονεῖ τόν ὀργανισμό τῆς Ἐκκλησίας.
»Τρίτον, ὁ Χριστός λέγει: «ἐγώ εἰμι τό φῶς τοῦ κόσμου», ἐπειδή ἡ λάμψη τοῦ δικοῦ Του φωτός ἔρχεται στούς ἀνθρώπους μέ τόν Παράκλητο. Χωρίς τίς ἐνέργειες τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ὁ Χριστός θά ἦταν ἕνας ἠθικός ἀρχηγός, ἕνας ξεχωριστός φιλόσοφος, ἕνας παγκόσμιος ἀνθρωπιστής, μία μοναδική ἱστορική προσωπικότητα. Χωρίς τό Ἅγιο Πνεῦμα ὁ Χριστός θά ἦταν ἕνα βιβλίο, μία διδασκαλία, μία ἄποψη, ἕνα μακρινό πρόσωπο, ἀπόμακρο, ἄγνωστο καί ἀδιάφορο. Τό Ἅγιο Πνεῦμα ἀποκαλύπτει τή δύναμη τοῦ Χριστοῦ. Αὐτό ἐνσαρκώνει τόν Ἰησοῦ στήν ὕπαρξη τοῦ πιστοῦ πού τό ἐπιθυμεῖ. Αὐτό μεταμορφώνει σέ θεούμενο πρόσωπο τόν ἄνθρωπο πού ἑνώνεται μέ τόν Χριστό. Ἡ ἀκατάβλητη παντοδυναμία τοῦ Ἰησοῦ, πού φανερώνεται στά ἀναρίθμητα θαύματά Του, ἀποκαλύπτεται μόνον ἐξαιτίας τῆς συγκατάβασης καί τῆς ἀγάπης τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ὁ Χριστός εἶναι δυνατός, ἐπειδή τό Ἅγιο Πνεῦμα ἐπιτρέπει νά φανερωθεῖ αὐτή ἡ δύναμή Του. Ὁ Χριστός εἶναι μαζί μας, ἐπειδή τό Ἅγιο Πνεῦμα εἶναι μαζί μας.
»Ὅπως τά Χριστούγεννα ἑορτάσαμε τή φανέρωση τοῦ Θεοῦ Λόγου στόν κόσμο, ἔτσι καί σήμερα ἑορτάζουμε τή φανέρωση τοῦ Παρακλήτου στόν κόσμο καί στήν Ἐκκλησία. Ὁ Βασιλέας Θεός, ὁ Ἀληθινός Παράκλητος, τό Πνεῦμα τῆς Ἀληθείας ἔρχεται γιά νά μᾶς δείξει ὅτι ὁ Χριστός εἶναι «τό φῶς τοῦ κόσμου». Ἔρχεται νά μᾶς φωτίσει ἀπό αὐτό τό φῶς. Ἔρχεται νά μᾶς κάνει φῶτα αὐτῆς τῆς γῆς. Θεοφόρους καί Χριστοφόρους φωτεινούς σηματοδότες, πού θά καταδεικνύουμε τά μονοπάτια τῆς σωτηρίας στούς ἄλλους, γιά νά τά βαδίζουμε ὅλοι μαζί μέ χαρά καί ἀδελφοσύνη, ἀπό τώρα καί γιά πάντα».
Στις λατρευτικές εκδηλώσεις του διημέρου παρέστησαν οι Βουλευτές Έβρου Αναστάσιος Δημοσχάκης και Σταύρος Κελέτσης, ο Δήμαρχος Διδυμοτείχου Ρωμύλος Χατζηγιάννογλου, ο Διοικητής και ο Υποδιοικητής της XVI Μεραρχίας Υποστράτηγος Θεόδωρος Χατζηγεωργίου και Ταξίαρχος Νικόλαος Γιοβανούδης αντίστοιχα, ο Διοικητής της 30ης Ταξιαρχίας Ταξίαρχος Ευστάθιος Κοκκινίδης, ο Διοικητής του Νοσοκομείου Διδυμοτείχου Χρήστος Καπετανίδης και πλήθος προσκυνητών.
Στα πλαίσια του εορτασμού ο Δήμος Διδυμοτείχου οργάνωσε πολιτιστικές εκδηλώσεις, στις οποίες συμμετείχε η πολυμελής Χορωδία Παραδοσιακής Μουσικής της Ιεράς Μητροπόλεως μας, υπό την διεύθυνση του Χοράρχου Χρήστου Κισσούδη.
