Σήμερα, 9 Μαΐου, η Εκκλησία τιμά τη μνήμη του Προφήτη Ησαΐα και του Μεγαλομάρτυρος Χριστοφόρου.
Ο Προφήτης Ησαΐας, ο οποίος έζησε τον 8ο αιώνα π.Χ., εκλήθη προφήτης με όραμα στο Ναό, ενώ τα Σεραφείμ έψαλλαν το «Άγιος, Άγιος, Άγιος Κύριος Σαβαώθ, πλήρης ο ουρανός και η γη της δόξης αυτού…».
Εντυπωσιάστηκε που ο Θεός τού επιφύλαξε αυτή την αποκάλυψη της παρουσίας της δόξης του Τριαδικού Θεού.
Ο Ησαΐας είναι ο Προφήτης που μίλησε για την ενανθρώπηση του Εμμανουήλ από την Παρθένο Μαριάμ, καθώς και για τη θυσία του «αμώμου αμνού», δηλ. του Ιησού Χριστού, για τη σωτηρία του κόσμου.
Για όλα, όσα ο Προφήτης Ησαΐας προετοίμασε την ανθρωπότητα για την επερχόμενη δια του Μεσσία σωτηρία, τα οποία φανερώθηκαν στο πρόσωπο του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού, ψάλλουν οι πιστοί τον ύμνο: «Ησαΐα, χόρευε, η παρθένος έσχεν εν γαστρί και έτεκεν υιόν τον Εμμανουήλ, Θεόν τε και άνθρωπον· Ανατολή όνομα αυτώ· όν μεγαλύνοντες την παρθένον μακαρίζομεν».
Ο Άγιος Μεγαλομάρτυρας Χριστοφόρος, που επίσης εορτάζουμε σήμερα, έζησε στα χρόνια του αυτοκράτορα Δεκίου και το ειδωλολατρικό του όνομα ήταν Ρεμπρόβος. Η μεταστροφή του στο Χριστό έγινε με τρόπο θαυμαστό. Συνελήφθη αιχμάλωτος σε μάχη, που διεξήγαγε το έθνος του με τα ρωμαϊκά αυτοκρατορικά στρατεύματα. Κατατάγηκε στις ρωμαϊκές λεγεώνες και πολέμησε κατά των Περσών, επί Γορδίου και Φιλίππου.
Όταν ήταν ακόμη κατηχούμενος, για να ευχαριστήσει το Χριστό, εγκαταστάθηκε σε επικίνδυνη δίοδο ποταμού και μετέφερε δωρεάν επί των ώμων του εκείνους που επιθυμούσαν να διέλθουν τον ποταμό. Μια μέρα, παρουσιάσθηκε μπροστά του ένα μικρό παιδί, το οποίο τον παρακάλεσε να το περάσει στην απέναντι όχθη. Ο Ρεμπρόβος πρόθυμα το έθεσε επί των ώμων του, και στηριζόμενος επί της ράβδου του εισήλθε στον ποταμό. Όσο όμως προχωρούσε, τόσο το βάρος του παιδιού αυξανόταν, ώστε με μεγάλο κόπο κατόρθωσε να φθάσει στην απέναντι όχθη. Κατάκοπος τότε είπε στο παιδί ότι, αν σήκωνε όλο τον κόσμο, αυτός δε θα ήταν τόσο βαρύς όσο το παιδί. Και το παιδί του απάντησε: «Μην απορείς, διότι δεν μετέφερες μόνο τον κόσμο όλο, αλλά και τον πλάσαντα αυτόν. Είμαι Εκείνος στην υπηρεσία του Οποίου έθεσες τις δυνάμεις σου, και σε απόδειξη αυτού φύτεψε το ραβδί σου και αύριο θα έχει βλαστήσει», και αμέσως εξαφανίσθηκε.
Ο Ρεμπρόβος φύτεψε τη ράβδο και την επομένη τη βρήκε πράγματι να έχει βλαστήσει. Μετά το περιστατικό αυτό βαπτίσθηκε Χριστιανός από τον Άγιο Ιερομάρτυρα Βαβύλα, ο οποίος τον μετονόμασε σε Χριστοφόρο, ο φέρων δηλ. τον Χριστό. Η άκτιστη θεία Χάρη, που έλαβε την ώρα του βαπτίσματος και του Χρίσματος, μεταμόρφωσε όλη του την ύπαρξη.
Μαρτύρησε το έτος 251 μ.Χ. με τον δι’ αποκεφαλισμού θάνατο, λαμβάνοντας το στεφάνι της τιμής που προσφέρει στους μάρτυρες ο Αναστημένος Ιησούς Χριστός.
Στην Ορθόδοξη αγιογραφία ο Άγιος Χριστοφόρος εικονίζεται να μεταφέρει στον ώμο του τον Χριστό, εξ αφορμής του θαυμαστού γεγονότος που βίωσε στη ζωή του και παραμένοντας πιστός στο ιερό Ευαγγέλιο. Θεωρείται από τη συνείδηση των πιστών ως προστάτης των οδηγών.
Ακόμη ένα νέο Άγιο, του οποίου διαπιστώθηκε και πρόσφατα διακηρύχθηκε από τη συνείδηση των πιστών της Εκκλησίας η αγιότητα, τιμούμε σήμερα, τον Όσιο Ιερώνυμο το Σιμωνοπετρίτη, ο οποίος έζησε ασκητικά και ολοκλήρωσε τον επίγειο βίο οσιακά.
Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου
