Την Τρίτη 7 Δεκεμβρίου το απόγευμα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε και κήρυξε τον θείο λόγο, όπως κάθε Τρίτη απόγευμα, στον Εσπερινό και στην Παράκληση του Αγίου Λουκά του Ιατρού στον Ιερό Ναό του στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά Βεροίας.
Με την ευκαιρία της πρόσφατης εορτής του Οσίου Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου, τέθηκε σε προσκύνηση φιαλίδιο με αίμα του Οσίου, το οποίο δωρίστηκε από πνευματικό τέκνο του Οσίου στην Ιερά Μητρόπολή μας, καθώς και το χαριτόβρυτο Ιερό Λείψανο του Αγίου Λουκά που αποθησαυρίζονται στην Ιερά Μονή της Παναγίας Δοβρά.
Η Ιερά Ακολουθία μεταδόθηκε απευθείας στην ιστοσελίδα της Ιεράς Μητροπόλεως, την αντίστοιχη σελίδα στο Facebook και τον ραδιοφωνικό σταθμό «Παύλειος Λόγος 90,2 FM».
Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: Στό δωδέκατο κεφάλαιο τῆς πρός Ρωμαίους ἐπιστολῆς του, γράφει ὁ ἅγιος Λουκᾶς, ὁ ἀπόστολος Παῦλος ἀναφέρεται στά πνευματικά χαρίσματα. «Ἔχοντες δέ χαρίσματα κατά τήν χάριν τήν δοθεῖσαν ἡμῖν διάφορα, εἴτε προφητείαν, κατά τήν ἀναλογίαν τῆς πίστεως, εἴτε διακονίαν, ἐν τῇ διακονίᾳ, εἴτε ὁ διδάσκων ἐν τῇ διδασκαλίᾳ, εἴτε ὁ παρακαλῶν, ἐν παρακλήσει, ὁ μεταδιδούς, ἐν ἁπλότητι, ὁ προϊστάμενος, ἐν σπουδῇ, ὁ ἐλεῶν, ἐν ἱλαρότητι» (Ρωμ. 12.6-8).
Ὅλοι ἔχουμε κάποια χαρίσματα καί εἶναι πολύ σημαντικό γιά τόν καθένα μας νά καταλάβει, συνεχίζει ὁ ἅγιος Λουκᾶς, ποιό ἀκριβῶς χάρισμα ἔλαβε ἀπό τόν Θεό καί γιά ποιό ἔργο τόν προόρισε. Συχνά συμβαίνει ἡ αὐθαίρετη συμπεριφορά μας νά μᾶς ὁδηγεῖ στό νά ἐπιδιώκουμε νά ζοῦμε κατά τόν τρόπο πού δέν μᾶς ταιριάζει καί δέν εἶναι εὐάρεστος στόν Θεό ἤ νά κάνουμε κάποιο ἔργο γιά μᾶς ἀνάρμοστο. Ἐπιδιώκουμε τίς ὑψηλές καί τιμητικές θέσεις, περιφρονώντας τίς κατώτερες, οἱ ὁποῖες ὅμως ἴσως μᾶς δίνονται ἀπό τόν Θεό, ἐπειδή Ἐκεῖνος προορίζει γιά κάποιο συγκεκριμένο ἔργο σύμφωνα μέ τίς δυνάμεις μας, τό ὁποῖο καί ταιριάζει στίς συνθῆκες τῆς ζωῆς μας.
Θά πρέπει, λοιπόν, νά ἐξετάζουμε τόν ἑαυτό μας καί νά βρίσκουμε ποιό χάρισμα μᾶς ἔδωσε ὁ Θεός, ὥστε νά τό ἀξιοποιοῦμε πρός ὄφελος τῶν συνανθρώπων μας ἀλλά καί τῆς σωτηρίας μας. Διότι, ὅπως μᾶς διδάσκει καί ὁ ἀπόστολος Παῦλος, ὁ Θεός δίδει τά χαρίσματα «κατά τήν ἀναλογίαν τῆς πίστεως», καί αὐτό ἀπό τήν ἄπειρη εὐσπλαγχνία του. Ἄν μᾶς ἔδινε χαρίσματα μεγαλύτερα ἀπό τίς δυνατότητές μας, εἶναι βέβαιο ὅτι δέν θά μπορούσαμε νά τά ἀξιοποιήσουμε κατάλληλα, καί ἔτσι οὔτε στούς ἀδελφούς μας θά ἦταν ὠφέλιμα οὔτε σέ ἐμᾶς.
Ὑπάρχουν βεβαίως ἅγιοι, οἱ ὁποῖοι ἀξιώθηκαν πολλῶν χαρισμάτων, γιατί ὁ Θεός διέβλεπε ὅτι εἶχαν τή δύναμη καί τή θέληση νά τά ἀξιοποιήσουν κατάλληλα. Καί ἕνας ἀπό αὐτούς ἦταν καί ἕνας σύγχρονος ἅγιος, ὁ ὅσιος Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης, τοῦ ὁποίου τή μνήμη ἑορτάσαμε τήν προηγούμενη ἑβδομάδα, στίς 2 Δεκεμβρίου, καί ἀπόψε ἔχουμε τήν εὐλογία νά προσκυνοῦμε ἕνα φιαλίδιο μέ αἷμα του.
Καί ὄντως ὁ ὅσιος Πορφύριος, παρότι ἦταν ἕνας ἄνθρωπος ἁπλός καί ὀλιγογράμματος, εἶχε λάβει πολλά χαρίσματα ἀπό τόν Θεό, τά ὁποῖα καί ἔθεσε μέ ταπείνωση καί αὐταπάρνηση στή διακονία τῶν ἀνθρώπων. Τούς διακονοῦσε μέ ἁπλό τρόπο, μέ ἁπλά λόγια, χωρίς νά δείχνει ὅτι ἦταν ὁ ἴδιος κάτι διαφορετικό ἀπό αὐτούς, καί ἔτσι τούς στήριζε καί τούς καθοδηγοῦσε.
Ἔλεγε κάποτε ὁ ἅγιος Πορφύριος: «Κάθισα μία ἡμέρα πάνω σέ μία γέφυρα καί παρατηροῦσα τούς ἀνθρώπους πού περνοῦσαν. Καί μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ τούς ἔβλεπα διάφανους, καί τά σώματα τους καί τίς ψυχές τους. Εἶδα ψυχές, ἄδειες, μοναχικές, πληγωμένες, τσακισμένες. Ψυχές πού δέν ἔχουν δύναμη νά ἀγαπήσουν ἀληθινά. Γι᾽ αὐτό», συνέχιζε, «νά μή λέτε στούς ἀνθρώπους θεωρίες, ἀλλά νά τούς προτρέπετε νά ζοῦν σεμνή ζωή. Νά μή ζοῦν μέ χαλαρότητα ἠθῶν. Νά ἔχουν λειτουργική καί μυστηριακή ζωή. Νά μελετοῦν τήν ἁγία Γραφή», γιατί ἡ μελέτη τῆς ἁγίας Γραφῆς καί τῶν λόγων τῶν Πατέρων εἶναι αὐτή πού καθαίρει τόν ἄνθρωπο. Ἡ ψυχή ἁγιάζεται καί καθαίρεται μέ τή μελέτη τῶν λόγων τῶν Πατέρων, μέ τή λειτουργική ζωή καί μέ τήν εὐχή τοῦ Κυρίου. Εἶναι δύο δρόμοι πού μᾶς ὁδηγοῦν στόν Θεό, ὁ σκληρός καί κουραστικός, μέ τίς ἄγριες ἐπιθέσεις κατά τοῦ κακοῦ, καί ὁ εὔκολος, μέ τήν ἀγάπη.
Ἐγώ προτιμῶ τόν εὔκολο δρόμο, δηλαδή αὐτό τόν τρόπο πού τόν πετυχαίνουμε μέ τή μελέτη τῶν κανόνων τῶν ἁγίων … Καλό εἶναι», ἔλεγε ὁ ἅγιος Πορφύριος, «νά κάνουμε αὐτή τήν ἁγία κλοπή. Νά κάνουμε καί ἐμεῖς ὅ,τι ἔκαναν οἱ ἅγιοι. Αὐτοί ρίχθηκαν στήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ. Ἔδωσαν ὅλη τήν καρδιά τους. Νά κλέψουμε τόν τρόπο αὐτό τῶν ἁγίων».
Καί ὅπως τόν ἔκλεψε ἐκεῖνος, ὅπως τόν ἔκλεψε καί ὁ ἅγιος Λουκᾶς, ἄς τόν κλέψουμε καί ἐμεῖς, καί ἄς προσπαθήσουμε νά προσεγγίσουμε μέ αὐτόν τόν τρόπο τόν Θεό. Οἱ ἅγιοί μας, ὁ ἅγιος Λουκᾶς, ὁ ἅγιος Πορφύριος, μᾶς βοηθοῦν στήν προσπάθειά μας αὐτή μέ τόν λόγο τους καί μέ τά θαύματά τους, δείχνοντας καί σέ ἐμᾶς πῶς ἀξιοποίησαν τά χαρίσματα πού τούς ἔδωσε ὁ Θεός καί γιά τή δική μας σωτηρία.
Καί θά ἤθελα νά κλείσω μέ ἕνα πρόσφατο θαῦμα τοῦ ἁγίου Λουκᾶ, πού λάβαμε πρίν ἀπό λίγες ἡμέρες ἀπό μία κυρία ἀπό τή Χαλκιδική. Γράφει, λοιπόν:
«Ὀνομάζομαι Κατερίνα καί εἶμαι ἀπό τή Χαλκιδική. Μέ εὐλόγησε ὁ Θεός νά γίνω μητέρα τριῶν ὑγιῶν παιδιῶν. Τό τρίτο παιδάκι μου τό ὀνόμασα Λουκᾶ, σύμφωνα μέ τήν ὑπόδειξη τοῦ πνευματικοῦ μου, ἄν καί ἐγώ ὡς ἁμαρτωλή εἶχα τίς ἀμφιβολίες μου, καθότι ἤθελα νά ἔχω ἐγώ τήν ἐπιλογή τοῦ ὀνόματος. Δόξα τῷ Θεῷ ἔπραξα μέ σύνεση καί ἔδωσα στόν γιό μου τό ὡραιότερο ὄνομα πού θά μποροῦσε νά ἔχει.
Ὁ Λουκᾶς, λοιπόν, γεννήθηκε στίς 6/1/2018 (ἡμέρα τῶν Θεοφανείων, τί ὡραιότερο!). Στίς 28/3/2019 πήγαμε στή Θεσσαλονίκη σέ μία τυπική ἐπίσκεψή μας στήν παιδίατρο. Ἡ γιατρός κατά τή διάρκεια τῆς ἐξέτασης ψηλάφησε στή βουβωνική χώρα μία κύστη. Ἔτσι μᾶς παρέπεμψε τήν ἴδια στιγμή σέ ἕναν παιδοχειρουργό, γιά νά κρίνει ὁ ἴδιος τήν κατάσταση τοῦ παιδιοῦ καλύτερα. Ὁ χειρουργός μᾶς ἐξήγησε ὅτι ὁ γιός μας ἔχει κύστη σπερματικοῦ τόνου καί χρήζει ἄμεσης χειρουργικῆς ἐπέμβασης. Ἐγώ σάν λιγόψυχη πού εἶμαι, ἔχασα τόν κόσμο ἀπό τά μάτια μου. Ἀντί νά κάνω τόν σταυρό μου, πού δέν ἦταν κάτι πολύ σοβαρό, ἐκείνη τήν ὥρα μούδιασα ὁλόκληρη. Τό νά σοῦ λέει ὁ γιατρός ὅτι θά κάνει ὁλική νάρκωση καί χειρουργεῖο στό ἑνός ἔτους παιδί σου εἶναι ὀδυνηρό καί γιά μένα δυσβάσταχτο. Ἔκανα προσευχές στήν Παναγία μέ δάκρυα στά μάτια καί ἄρχισα νά διαβάζω τό βιβλίο τοῦ ἁγίου Λουκᾶ.
Προγραμματίσαμε τήν ἐπέμβαση λίγες ἡμέρες μετά, ἀλλά ὁ Λουκᾶς ἀνέβασε πυρετό καί ἔτσι ἀκυρώσαμε τήν ἐπέμβαση. Τό θεώρησα σημάδι. Συνεχίζοντας τήν ἀνάγνωση τοῦ βιβλίου, φτάνοντας στά θαύματα τοῦ Ἁγίου Λουκᾶ, διαβάζω μέ μεγάλη μου ἔκπληξη τήν ἱστορία ἑνός πατέρα μέ παρόμοιο πρόβλημα στό παιδάκι του καί τήν εὐτυχῆ ἐξέλιξη τοῦ ζητήματος μέ τή μεσολάβηση τοῦ Ἁγίου.
Πήραμε, λοιπόν, τήν ἀπόφαση μέ τόν σύζυγό μου νά ἐπισκεφθοῦμε κι ἕναν ἄλλο γιατρό γιά μιά δεύτερη γνώμη. Αὐτή τή φορά ὁ γιατρός μᾶς εἶπε νά περιμένουμε μήπως ἀπορροφηθεῖ ἡ κύστη ἀπό τόν ὀργανισμό τοῦ παιδιοῦ. Ἡ παιδίατρός μας ἦταν κάθετη πώς κάτι τέτοιο εἶναι ἀδύνατο. Καθότι ὁ δεύτερος γιατρός-χειρουργός μᾶς εἶχε δώσει μία ἐλπίδα, ὡς γονεῖς θέλαμε νά τό ψάξουμε περισσότερο. Πήγαμε καί κάναμε εἰδικό ὑπέρηχο στό παιδί. Στό τέλος τῆς ἐξέτασης ἡ γιατρός μᾶς εἶπε ξεκάθαρα ὅτι πρέπει νά γίνει ἐπέμβαση. Ὁ σύζυγός μου καί ἐγώ ἤμασταν σέ ἀδιέξοδο. Κι ἐνῶ ἤμασταν ἕτοιμοι νά ξαναπρογραμματίσουμε τήν ἐπέμβαση, εἶπα στόν ἄνδρα μου νά ἐπισκεφθοῦμε τό μοναστήρι τῆς Παναγίας Δοβρᾶ. Τρέχαμε ἀπό γιατρό σέ γιατρό ἀντί νά τρέξουμε κατευθεῖαν στόν καλύτερο …
Ποιός εἶναι καλύτερος γιατρός ἀπό τόν ἅγιο Λουκᾶ; Ἐναπέθεσα τίς ἐλπίδες μου στόν Ἅγιο νά μᾶς φωτίσει καί νά μᾶς δείξει τί νά κάνουμε.
Πήγαμε Τρίτη, ἡμέρα Παρακλήσεως. Προσκυνήσαμε τό ἅγιο λείψανο τοῦ Ἁγίου καί μετά ἀπό μία σύντομη συνομιλία μέ ἕναν ἀπό τούς πατέρες (ἁπλῶς γνωστοποιώντας του ὅτι ὁ πάσχοντας ἦταν ὁ μικρός μας), ἐναπέθεσε τό λείψανο τοῦ Ἁγίου στό κεφάλι τοῦ Λουκᾶ, διαβάζοντας μία εὐχή. Τί εὐλογία, Θεέ μου, ἔνιωσα ἐκείνη τή στιγμή γιά τό παιδάκι μου καί ἐμᾶς! Ἐμεῖς κάναμε ὅ,τι μπορούσαμε, τώρα ἄς γινόταν τό θέλημά του.
Λίγες ἡμέρες ἀργότερα, ἐμεῖς δέν ἐντοπίζαμε καμία κύστη. Πήγαμε, λοιπόν, στήν παιδίατρό μας καί πρός μεγάλη ἔκπληξη ὅλων μας διαπίστωσε πώς κύστη δέν ὑπάρχει. Ἀναρωτιόμασταν πῶς εἶναι δυνατόν κάτι τέτοιο … Ἡ χαρά μας, ἀπερίγραπτη. Μία ἀπό τίς ἑπόμενες ἡμέρες μάλιστα, ξανακάναμε ὑπέρηχο στό παιδί, καί ἡ γιατρός μᾶς διαβεβαίωσε ὅτι ὁ Λουκᾶς δέν ἔχει ἀπολύτως καμία κύστη στήν περιοχή αὐτή. Ἡ εὐλογία πού πήραμε ἀπό τόν ἅγιο Λουκᾶ καί ἡ εὐγνωμοσύνη μας πρός ἐκεῖνον εἶναι ἀπεριόριστη καί ἀπερίγραπτη.
Τό μόνο πού ἔχω νά πῶ σέ ὅλους τούς γονεῖς εἶναι νά μήν ἀπελπίζονται, ἀλλά νά ζητοῦν καί τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ, τῆς Παναγίας καί τῶν Ἁγίων, πού δέν παύουν στιγμή νά μεσιτεύουν δι᾽ ἡμᾶς καί μποροῦν νά ἀλλάξουν τά δεδομένα. Τίποτε δέν εἶναι ἀδύνατο γιά τόν Κύριο. Τίποτε ἀπολύτως. Πρέπει νά ἔχουμε ἐμπιστοσύνη στόν Θεό καί πίστη, τήν ὁποία θά πρέπει νά περνοῦμε καί στά παιδιά μας. Δέν θά παύω στιγμή νά εὐχαριστῶ τόν ἅγιο Λουκᾶ πού ἄκουσε τίς προσευχές μας καί πιό πολύ νά βρίσκεται στό πλευρό τῶν παιδιῶν πού ἔχουν ἀνάγκη», καταλήγει ἡ κυρία, προτρέποντας καί ἐμᾶς νά καταφεύγουμε στήν προστασία καί τή βοήθεια τοῦ ἁγίου Λουκᾶ, τοῦ ἁγίου Πορφυρίου τοῦ Καυσοκαλυβίτου καί ὅλων τῶν ἁγίων μας.
Δείτε βίντεο από την Ιερά Μητρόπολη Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας:
