Το εσπέρας του Σαββάτου 3 Ιουλίου τελέσθηκε στον ανακαινισθέντα Ιερό Ενοριακό Ναό Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου Ζενίων η Ακολουθία των Θυρανοιξίων και εν συνεχεία η Ακολουθία του Εσπερινού, χοροστατούντος του Σεβασμ. Μητροπολίτου κ. Γερασίμου.
Στην ομιλία του προς τους ευσεβείς χριστιανούς, ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης τόνισε τη σημασία της ανακαινίσεως και του αγιασμού των Ιερών Ναών για την συνέχιση της εκκλησιαστικής παράδοσης και της ιστορικής μνήμης σε έναν τόπο: «Για τα Ζένια είναι μια όμορφη και σημαντική μέρα που θα πρέπει όλοι να την διατηρήσουμε στη μνήμη μας, καθώς επιτελέσαμε τον αγιασμό του ιερού ενοριακού σας ναού που είναι αφιερωμένος στον Άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο και τον Άγιο Δημήτριο, μετά την πρόσφατη ανακαίνιση. Όπως κάθε φορά που ανακαινίζουμε κάτι, που μπαίνουμε σε ένα νέο σπίτι ή ξεκινάμε μια νέα δραστηριότητα αρχόμεθα της εργασίας ή του οικισμού με τον αγιασμό, έτσι και στους ναούς που δέχονται ανακαίνιση –πριν από την επανέναρξη της Θείας Λατρείας– τελείται αγιασμός πριν από την Ακολουθία του Εσπερινού.
Χαίρομαι πολύ που είμαι σήμερα εδώ μαζί σας και καμαρώνω το αποτέλεσμα της ανακαίνισης, γιατί όντως είναι πάρα πολύ καλό, αφού απεκαλύφθησαν και τα αρχαία στοιχεία του ναού. Σας συγχαίρω όλους για το αποτέλεσμα αυτό, τον Ιερέα σας τον π. Ιωάννη Φαζό, το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο, αλλά και όλους όσοι συνέβαλαν χρηματικά και υλικά, για να βρισκόμαστε σήμερα εδώ και να τελούμε τα Θυρανοίξια του ναού αυτού.
Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια σε όλους, γιατί τα Ζένια –αν και ένα μικρό χωριό, μια μικρή Ενορία– προσπαθεί πάντοτε να προφυλάξει, να ανακαινίσει και να συντηρήσει τους ναούς που είναι το κέντρο της Πίστεώς μας. Διότι σε αυτούς τους ναούς τελούμε τα Μυστήρια της Εκκλησίας, τελούμε τη Θεία Λειτουργία –που είναι ό,τι πιο ιερό έχουμε ως χριστιανοί.
Με την ανακαίνιση αυτή διαδηλώνουμε περίτρανα σε όλους ότι εμείς θα συνεχίσουμε την πατρώα Πίστη, την οποία παραλάβαμε από τους Αγίους μας και θα πρέπει να την μεταδίδουμε στα παιδιά μας. Γιατί ένας λαός που δεν γνωρίζει την Πίστη και την Ιστορία του είναι καταδικασμένος να «σβήσει» και να αφήσει τον τόπο εκτεθειμμένο σε ξένους λαούς».