Τη Μεγάλη Δευτέρα 26 Απριλίου το απόγευμα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων Σ. χοροστάτησε στην Ακολουθία του Νυμφίου στο Ιερό Προσκύνημα της Παναγίας Σουμελά στο Βέρμιο
Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Ἡ τόν ἀχώρητον Θεόν ἐν γαστρί χωρήσασα καί χαράν τῷ κόσμῳ κυήσασα, σέ ὑμνοῦμεν, Παναγία Παρθένε».
Ὑπό τούς θόλους τοῦ περικαλλοῦς αὐτοῦ ἱεροῦ ναοῦ τῆς Παναγίας τῆς Σουμελιωτίσσης ψάλαμε ἀπόψε τήν Ἀκολουθία τοῦ Νυμφίου καί συμπορευθήκαμε μαζί της, συνοδεύοντας τόν Υἱό της καί Κύριο μας πρός τό δι᾽ ἡμᾶς ἑκούσιο Πάθος του.
Καί καθώς ἡ Παναγία Μητέρα τοῦ Κυρίου μας εἶναι γιά ὅλους τούς χριστιανούς ἡ ἀσφαλέστερη ὁδηγός πρός τόν Υἱό της, εἶναι αὐτή τήν ὁποία πρέπει νά ἐμπιστευόμεθα γιά νά μήν ἀστοχήσουμε στήν πορεία μας καί χάσουμε τόν δρόμο μας, γι᾽ αὐτό καί ὁ ἱερός ὑμνογράφος δέν παραλείπει οὔτε αὐτές τίς ἡμέρες, πού εἶναι ἀφιερωμένες στόν Υἱό της, νά τήν ὑμνεῖ καί νά τήν μεγαλύνει.
Ἔτσι τήν ὑμνήσαμε καί ἐμεῖς ὡς αὐτήν πού χώρεσε στή γαστέρα της τόν ἀχώρητο Θεό καί μέ τή γέννησή του ἔφερε τή χαρά στόν κόσμο, ἔφερε τήν ἴδια χαρά μέ αὐτήν πού σέ λίγες ἡμέρες θά ὁμολογήσουμε ὅτι ἦλθε καί διά τοῦ Σταυροῦ του, λέγοντας: «ἰδού γάρ ἦλθεν διά τοῦ Σταυροῦ χαρά ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ».
Ὁ ὕμνος μας ὅμως στήν Παναγία Παρθένο ἔχει ἀπόψε ἕνα ἰδιαίτερο νόημα, καθώς ἡ Ἐκκλησία μας μνημονεύει τήν παραβολή τῶν δέκα παρθένων, προβάλλοντας τό παράδειγμα τῶν πέντε φρονίμων παρθένων, οἱ ὁποῖες μέ τά ἔργα τῆς ἀρετῆς καί τῆς ἐλεημοσύνης βρέθηκαν ἕτοιμες τήν ὥρα πού ἦλθε ὁ νυμφίος καί εἰσῆλθαν μαζί του στόν νυμφώνα, ὡς παράδειγμα πρός μίμηση, σέ ἀντίθεση μέ τίς πέντε μωρές, οἱ ὁποῖες ἐπαναπαύθηκαν σέ μία μόνο ἀρετή τήν ὁποία διέθεταν, δηλαδή τήν παρθενία, καί ἀδιαφόρησαν γιά τήν προετοιμασία τους, μέ ἀποτέλεσμα νά βρεθοῦν ἀνέτοιμες καί νά μείνουν ἐκτός τοῦ νυμφῶνος.
Δέν ὑπάρχει καμία ἀπολύτως ἀμφιβολία ὅτι ἡ Παναγία μας ἐκπροσωπεῖ στόν ὑπέρτατο βαθμό τίς φρόνιμες παρθένες, διότι ἀπό τήν ἡμέρα κατά τήν ὁποία εἰσῆλθε στόν ναό τοῦ Θεοῦ καλλιεργοῦσε συστηματικά στήν ψυχή της τίς ἀρετές μέ τή μελέτη τοῦ θείου λόγου, μέ τήν προσευχή καί μέ τήν ἄσκηση, καί προετοιμαζόταν γιά τή μεγάλη ἀποστολή πού ἐπρόκειτο νά ἀναλάβει. Ἡ προσπάθειά της αὐτή εἵλκυε τή χάρη τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία τήν ἁγίαζε καί τήν χαρίτωνε, ὥστε βρέθηκε ἕτοιμη κατά τήν ὥρα τοῦ Εὐαγγελισμοῦ της, καί ὄχι μόνο ἀξιώθηκε νά ὑποδεχθεῖ στά σπλάγχνα της τόν Νυμφίο τῆς ψυχῆς της, ἀλλά καί νά γίνει ἡ ἴδια «νυμφώνας κεκοσμημένος» γιά τόν ἀχώρητο Θεό, ὁ ὁποῖος λάμπρυνε μέ τήν παρουσία του ἀκόμη περισσότερο τή στολή τῆς ψυχῆς της καί τήν κατέστησε «καθαρωτέρα λαμπηδόνων ἡλιακῶν», γιά νά λάμπει ἀπό τή θεία χάρη καί στόν οὐράνιο νυμφώνα, ὅπου χαίρει καί εὐφραίνεται δίπλα στόν Υἱό της καί Κύριό μας.
Τό εὔγλωττο παράδειγμα τῆς ζωῆς τῆς Παναγίας Παρθένου, τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, μᾶς διδάσκει ποιός εἶναι ὁ τρόπος γιά νά συγκαταριθμηθοῦμε καί ἐμεῖς μετά τῶν φρονίμων παρθένων καί νά ἀξιωθοῦμε νά εἰσέλθουμε στή χαρά τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ.
Ἄν σκεφθοῦμε ὅτι ὁ ἴδιος ὁ Θεός ἦλθε στή γῆ καί σταυρώθηκε, ὅπως θά δοῦμε τόν Χριστό νά σταυρώνεται σέ λίγες ἡμέρες, καί ἀναστήθηκε προκειμένου ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι νά ἔχουμε τή δυνατότητα νά ἀπολαύσουμε τή χαρά τοῦ θείου νυμφῶνος, ἀντιλαμβανόμεθα πόσο τραγικό εἶναι ἀπό τή δική μας ἀμέλεια, ἀπό τή δική μας ραθυμία, ἀπό τή δική μας ἀδιαφορία νά χάσουμε αὐτή τήν εὐκαιρία καί νά ἀκούσουμε κατά τήν ἡμέρα τῆς κρίσεως τό «οὐκ οἶδα ὑμᾶς».
Γι᾽ αὐτό θά πρέπει νά ἐντείνουμε τίς προσπάθειές μας καί νά ἀγωνιζόμεθα καθημερινά, προετοιμαζόμενοι γιά τήν ὥρα πού θά ἔρθει ὁ Νυμφίος, χωρίς νά ἐφησυχάζουμε, πιστεύοντας ὅτι ἔχουμε χρόνο, διότι δέν γνωρίζουμε ποιά θά εἶναι ἡ ὥρα κατά τήν ὁποία θά ἔρθει. Καί ὅπως μᾶς διδάσκει ἡ παραβολή τῶν δέκα παρθένων, ἡ ὥρα ἐκείνη δέν μᾶς ἐπιτρέπει καί δέν μᾶς ἀρκεῖ γιά νά ἀναπληρώσουμε ὅ,τι δέν κάναμε στή ζωή μας.
Ἄς ἀκολουθήσουμε τό παράδειγμα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καί ἄς προσπαθοῦμε νά καλλιεργοῦμε μέσα μας τίς ἀρετές, μέ τήν προσευχή, μέ τή μελέτη, μέ τή νηστεία, μέ τήν ἄσκηση, μέ τή φιλανθρωπία, μέ τή συμμετοχή μας στή λειτουργική καί μυστηριακή ζωή τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀξιοποιώντας καί τίς εὐκαιρίες πού μᾶς προσφέρει τίς κατανυκτικές αὐτές ἡμέρες τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος, ἀλλά καί τῆς δοκιμασίας πού ὅλοι ὑφιστάμεθα ἐξαιτίας τῆς πανδημίας, γιά νά προετοιμαζόμεθα ὅσο μποροῦμε περισσότερο γιά νά ἑορτάσουμε τήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας ἀναστημένοι ψυχικά, ἀλλά καί γιά νά εὑρεθοῦμε ἕτοιμοι νά εἰσέλθουμε στόν νυμφώνα του, διά πρεσβειῶν τῆς Κυρίας Θεοτόκου, τῆς ὑπερευλογημένης Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου, τῆς Σουμελιωτίσσης.
Δείτε τις εικόνες εδώ
