Η Μητρόπολη Κορίνθου είναι πρόθυμη να διαθέσει αίθουσες για να χρησιμοποιηθούν προσωρινώς ως εμβολιαστικά κέντρα για τον κορονοϊό, τονίζει στα «ΝΕΑ» ο μητροπολίτης Κορίνθου Διονύσιος. Στην κριτική για τα Θεοφάνια απαντάει πως «η για μόνο μία ημέρα διαφοροποίηση πραγματοποιήθηκε όχι από αντίδραση ή από τσαμπουκά, αλλά για σοβαρούς πνευματικούς λόγους». Η συνεισφορά της Εκκλησίας το 1821 δεν αμφισβητείται – επισημαίνει – αλλά «φτάσαμε σήμερα στο σημείο να απαλείφουμε τον σταυρό από το επίσημο λογότυπο του εορτασμού της επετείου». Και για το όριο ηλικίας στους μητροπολίτες σημειώνει πως ουδείς εκ των τελευταίων αρχιεπισκόπων προχώρησε σε αλλαγή του τρόπου αποχώρησής τους.
Τι απαντάτε για την έντονη κριτική που δέχθηκε η Εκκλησία για τα Θεοφάνια; Θα παραχωρούσατε ναούς ή χώρους της Μητρόπολης για να γίνουν εμβολιαστικά κέντρα;
Η Εκκλησία μας τήρησε τις υποδείξεις των λοιμωξιολόγων και της κυβερνήσεως καθ’ όλη τη διάρκεια της πανδημίας. Η συνολική αγαστή συνεργασία Εκκλησίας – Πολιτείας δεν δύναται να αναιρεθεί από μια διαφωνία μίας ημέρας. Είναι αστεία και εκ του πονηρού η γενικότερη συλλογιστική και κριτική για τα Θεοφάνια, η οποία μεθοδεύθηκε και χρησιμοποιήθηκε παραπλανητικά, καθώς η για μόνο μία ημέρα διαφοροποίηση πραγματοποιήθηκε, όχι από αντίδραση, όπως πολλοί είπαν, αλλά για σοβαρούς πνευματικούς λόγους, που μόνο εάν είσαι χριστιανός μπορείς να αντιληφθείς. Φυσικά αναμένω, μετά και τις ψεύτικες και παραπλανητικές εικόνες στην τηλεόραση από τα προηγούμενα Θεοφάνια, τα αποτελέσματα της αύξησης των κρουσμάτων από εκείνη την ημέρα… Εχω την ευλογία η Παύλειος Ι. Μητρόπολις, που διαποιμαίνω, να διαθέτει, ιδίως στις μεγάλες πόλεις, αρκετές αίθουσες, που πληρούν τις προϋποθέσεις για να μετατραπούν προσωρινώς σε εμβολιαστικά κέντρα ή ακόμη και σε αίθουσες διδασκαλίας, εάν χρειαστεί. Αυτές αλλά και όλοι οι υπόλοιποι χώροι της Ι. Μητροπόλεως Κορίνθου, συμπεριλαμβανομένων και των Ι. Ναών, είναι στη διάθεση των υπευθύνων για τις ανάγκες των συνανθρώπων μας, όπως το πράττουμε και κατά τις γενόμενες αιμοληψίες που ενεργεί η Ι. Μητρόπολίς μας.
Λόγω της επικρατούσας κατάστασης ποια είναι σήμερα η ανησυχία σας για τους νέους;
Τολμώ να πω ότι σήμερα, έτσι επικίνδυνα όπως έχουν διαμορφωθεί οι ισορροπίες και όπως θεόπνευστα έλεγε ένας από τους σύγχρονους άγιους της εποχής μας, προτιμότερο από το να μιλήσουμε στα παιδιά για τον Θεό είναι να μιλήσουμε στον Θεό για τα παιδιά. Η προσευχή και η αναγκαιότητα να καταστούν υπό την σκέπη Του και τη Θεία Του Πρόνοια είναι το μείζον στην εποχή μας.
Γιατί η Εκκλησία δίνει τόσο μεγάλο βάρος με ειδικές εκδηλώσεις για τα 200 χρόνια από την Επανάσταση;
Η Επανάσταση έγινε «για του Χριστού την Πίστη την Αγία και της Πατρίδος την Ελευθερία»! Ο Αγώνας, καίτοι Εθνικοαπελευθερωτικός, ήταν πρωτίστως υπέρ «Βωμών». Διανύσαμε αισίως 200 χρόνια με αυτή την πεποίθηση και τώρα απροκάλυπτα αρχίσαμε να πλαστογραφούμε την ίδια την Ιστορία μας και τη διαχρονική προσφορά της Εκκλησίας μας. Ευτυχώς, η συνεισφορά της στον Αγώνα δεν αμφισβητείται, καθώς κατοχυρώθηκε με αίμα και θυσίες. Σήμερα όμως φτάσαμε στο σημείο να απαλείφουμε τον Σταυρό από το επίσημο λογότυπο της επετείου των 200 χρόνων από την Επανάσταση, αφού πρώτα τον βγάλαμε από τη σημαία μας, αφού αποκαθηλώσαμε τις Εικόνες μας (αυτές που προσκυνήσαμε πριν πολεμήσουμε), αφού κατεβάσαμε ακόμη και τα γιαταγάνια μας από τους τοίχους! Ισως τελικά να αισθανόμαστε και ντροπή που καταφέραμε να ελευθερωθούμε! Η Ορθόδοξη Ελλαδική Εκκλησία φέρει στους ώμους της διαχρονικά το βάρος της απόδοσης των τιμών στους ήρωες και στους αγωνιστές του 1821, που δεν είναι μόνο εθνομάρτυρες, αλλά και νεοχριστομάρτυρες. Είτε το κάνει συντεταγμένα με την Πολιτεία, είτε μόνη της είναι το ίδιο και το αυτό.
Όριο ηλικίας στους μητροπολίτες;
Ο Καταστατικός Χάρτης της Εκκλησίας της Ελλάδος αποτελεί ένα από τα πιο πλήρη, πρακτικά και «όμορφα» νομικά κείμενα του κράτους μας. Εκεί περιγράφονται άρτια και πληρέστατα όλες οι προϋποθέσεις που πρέπει να πληρούνται ώστε να έχει η Εκκλησία την αυτοδυναμία της και το αυτοδιοίκητό της. Ο νομοθέτης, με βάση τους Ι. Κανόνες και το Ευαγγέλιο, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, πολύ σοφά έχει καλύψει όλες τις παραμέτρους για την εύρυθμη λειτουργία των μητροπόλεων, για την αγαστή συνεργασία τους με τους υπολοίπους φορείς και για το πότε παραμένει ένας μητροπολίτης στον «θρόνο» του ή όχι. Το μόνο που απομένει είναι η τήρησή του. Θα προσέθετα όμως ότι ο θεσμός των με αρμοδιότητες «Βοηθών Επισκόπων» αποτελεί μια σπουδαία λύση στο εν λόγω θέμα. Με αμοιβαίο σεβασμό και κατανόηση των διακριτών ρόλων καλύπτεται η από πολλούς προβληματική ισοβιότητα των γηραιών μητροπολιτών με την ενέργεια, το σφρίγος και το εκκλησιαστικό φρόνημα του νεαρού Βοηθού Επισκόπου, που έρχεται να συνδράμει αγαπητικά τη σοφία και την εμπειρία του γηραιού Μητροπολίτου προς δόξαν Θεού και προκοπή της Εκκλησίας! Ταυτόχρονα, μειώνεται ο υπερπλήρης (άνω των 500) Κατάλογος των προς Αρχιερατείαν Υποψηφίων προστατεύοντας την Εκκλησία μας από τους αρνητικούς «διαγκωνισμούς» και τα «παράπονα» των υποψηφίων. Επισημαίνω ότι ως κληρικός, που φέρω επί 50 έτη το τίμιο ράσο, πρόλαβα 4 αρχιεπισκόπους στο πηδάλιο της Εκκλησίας μας, που παρά τις προγραμματικές τους εξαγγελίες περί αλλαγής του τρόπου εκλογής και αποχωρήσεως των αρχιερέων, κανείς τελικά δεν το επιχείρησε. Θεωρώ ότι ίσως αυτό είναι το πλέον ενδεικτικό.
