Ο Έλληνας Πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, θέλει η χώρα του να διαδραματίσει πιο σημαντικό ρόλο στη θρησκευτική γεωπολιτική αρένα στη Μέση Ανατολή, καθώς η Μόσχα επεκτείνεται στην αφρικανική ήπειρο και η πτώση του Μπασάρ αλ Άσαντ έχει εκθέσει τους χριστιανικούς πληθυσμούς στην περιοχή, αναφέρουν ξένα ΜΜΕ για την αλλαγή στάσης της Ελλάδος στο ζήτημα αυτό.
Σύμφωνα με τον Αντρέι Μπογκντανόφκσι και ΜΜΕ, "ο κ. Μητσοτάκης σκοπεύει να το πετύχει στέλνοντας εκατοντάδες ιερείς στη Μέση Ανατολή, την Τουρκία και την Αφρική και διπλασιάζοντας τις διπλωματικές προσπάθειες για την προστασία των χριστιανών στη Συρία.
Οι αριθμοί από μόνοι τους δεν θα κάνουν μεγάλη διαφορά μακροπρόθεσμα, ειδικά στην Αφρική, όπου η Ρωσική Εκκλησία δελεάζει τους κληρικούς με οικονομικές ανταμοιβές.
Η απόφαση της Αθήνας είναι κυρίως πολιτική, και αντανακλά στην αποφασιστικότητα να διαφυλαχθούν οι ελληνορθόδοξες παραδόσεις και η ταυτότητα από τις προσπάθειες ρωσικοποίησης των Ορθοδόξων Χριστιανών σε Μέση Ανατολή και αλλού.
Αυτές οι συγκρούσεις για την κυριαρχία στις Αρχαίες Ορθόδοξες Εκκλησίες, δείχνει μια βαθύτερη ανησυχία, που αφορά την εξάρτηση των ιστορικών Πατριαρχείων, από εξωτερικές αρχές και πολιτικές ατζέντες ηγετών χιλιάδες μίλια μακριά.
Ο γεωπολιτικός ανταγωνισμός στον ορθόδοξο κόσμο κυριαρχείται παραδοσιακά από δύο παίκτες, την Μόσχα και το Οικουμενικό Πατριαρχείο, και έφτασε στο πρόσφατο αποκορύφωμα το 2018-19, όταν ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος ανταποκρίθηκε στις εκκλήσεις των Ουκρανών για μια ανεξάρτητη Εκκλησία, απαλλαγμένη από την επιρροή της Μόσχας, δημιουργώντας την αυτοκέφαλη Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας.
Αυτή ήταν μια κομβική εξέλιξη, γιατί ταπείνωσε τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία, η οποία πάλεψε σκληρά για να κρατήσει την Ουκρανική Ορθοδοξία υπό τον έλεγχό της.
Αυτό το γεγονός και η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, επαναπροσδιόρισαν την δυναμική εξουσίας στην εκκλησιαστική πολιτική, και επέκτεινα το γεωγραφικό εύρος του ανταγωνισμού τους για επιρροή.
Έχει σημειωθεί μια αξιοσημείωτη άνοδος στη δέσμευση του Οικουμενικού Πατριαρχείου στα κράτη της Βαλτικής, ενώ η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία συνεχίζει να υπονομεύει το Ανατολικό Ορθόδοξο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας, το οποίο κατέχει ο ελληνικής καταγωγής Θεόδωρος Β΄, στην Αφρική.
Την ίδια στιγμή, η Ρωσική Εκκλησία εδραιώνει την επιρροή της στα Βαλκάνια.
ΤΩΡΑ, η Ελλάδα αποφάσισε να παρέμβει και να πολεμήσει τον επεκτατισμό της Μόσχας υπερασπίζοντας τα ιστορικά αρχαία Πατριαρχεία με τη διάθεση επιπλέον κεφαλαίων για περισσότερες θέσεις κληρικών στο Οικουμενικό Πατριαρχείο (Τουρκία), το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας (Αίγυπτος), το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων ( Ισραήλ), και την Ιερά Μονή Σινά (Αίγυπτος).
Τον Νοέμβριο, η ελληνική κυβέρνηση ανακοίνωσε 600 έμμισθες θέσεις κληρικών σε αυτά τα ιστορικά κέντρα του Χριστιανισμού.
Η Αθήνα, βεβαρυμμένη από οικονομικές δυσκολίες, αγωνίστηκε για να αφιερώσει επαρκείς πόρους στη διπλωματία της που σχετίζεται με την εκκλησία.
Εξαιτίας αυτού, τα αρχαία Πατριαρχεία υπέφεραν παραδοσιακά εδώ και χρόνια από υποχρηματοδότηση, και την έκθεση σε ξένη "συμμετοχή".
Ωστόσο, η ανακοίνωση των Ελλήνων αξιωματούχων έρχεται με μια επιφύλαξη.
Η είδηση δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θα διοριστούν 600 νέοι κληρικοί, καθώς η προκήρυξη αναφέρεται και σε τρέχουσες θέσεις κληρικών που έχουν καταληφθεί, αλλά στην πράξη δεν έχουν μισθούς, συνταξιοδοτικά δικαιώματα ή εισφορές ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Ακόμη και με την αύξηση των αριθμών, η πολύ μικρότερη παρουσία της Ρωσίας στην Αφρική είναι απίθανο να σταματήσει από τα πρόσφατα νέα από την Αθήνα.
Η Μόσχα έχει ήδη περίπου 250 Ιερείς που καλύπτουν 300 τοπικές κοινότητες σε περισσότερες από 30 αφρικανικές χώρες, σημαντικός αριθμός, αν σκεφτεί κανείς ότι η ρωσική εξαρχία στην Αφρική ιδρύθηκε μόλις πριν από τρία χρόνια.
Στην πραγματικότητα, ωστόσο, αυτό ήταν άμεση συνέπεια της αναγνώρισης της ουκρανικής αυτοκεφαλίας από την Εκκλησία της Αλεξάνδρειας το 2019, η οποία συνέπεσε με το αυξημένο ενδιαφέρον του Προέδρου Πούτιν για συναλλαγές με Αφρικανούς ηγέτες.
Παρά τις πολυάριθμες κανονικές αποφάσεις που ελήφθησαν κατά των Ρώσων ορθοδόξων αντιπροσώπων στην Αφρική, συμπεριλαμβανομένης της επανειλημμένης απομάκρυνσης των Ρώσων Έξαρχων που είχε στείλει η Μόσχα, αυτό δεν είχε καμία επιρροή στον Πατριάρχη Κύριλλο, ο οποίος συνεχίζει να εκμεταλλεύεται το αντιδυτικό αίσθημα.
Η Ρωσική Εκκλησία δελεάζει Ορθοδοξους Ιερείς από το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας προσφέροντας καλύτερες υλικές συνθήκες.
Οι ελληνικές εφημερίδες αναφέρουν ότι η Μόσχα παρέχει μηνιαία επιδότηση έως και 1000 $ ΗΠΑ και, σε ορισμένες περιπτώσεις, διπλωματικά προνόμια, σε σύγκριση με τις μηνιαίες αποδοχές των 200 $ που λαμβάνει ο κλήρος του Πατριαρχείου της Αλεξάνδρειας.
Κατά πόσο η ανακοίνωση της ελληνικής κυβέρνησης θα αμβλύνει τα χρόνια προβλήματα των αρχαίων Πατριαρχείων είναι αβέβαιο.
Επί της ουσίας όμως, αυτό δείχνει ότι η Ελλάδα έχει λάβει τη στρατηγική απόφαση να ενισχύσει την επιρροή της στον ορθόδοξο κόσμο και, τους τελευταίους δύο μήνες το απέδειξε.
Η Αθήνα επέδειξε ηγετική θέση στη Συρία, η οποία, υπό τον Πρόεδρο Άσαντ, βασιζόταν σε μεγάλο βαθμό στη ρωσική υποστήριξη.
Καθώς ο Πρόεδρος Πούτιν ήταν απασχολημένος με την Ουκρανία, χωρίς να διαθέτει πόρους για τη Συρία, αυτό δημιούργησε ένα κενό, το οποίο έγινε επίσης αισθητό στην θρησκευτική κοινότητα.
Ο κ. Μητσοτάκης ήταν ο πρώτος Ευρωπαίος ηγέτης που συνάντησε τον Πατριάρχη Αντιοχείας Ιωάννη Θ', αμέσως μετά την οργάνωση Hayat Tahrir al-Sham.
Οι ελληνικές προσπάθειες ήταν εμφανείς στις Βρυξέλλες, όπου η Ελλάδα πίεσε για μεγαλύτερη δέσμευση της ΕΕ στη Συρία, εστιάζοντας στη θρησκευτική ελευθερία και την προστασία των μειονοτήτων.
Στο Συμβούλιο της ΕΕ τον Δεκέμβριο, ο Έλληνας πρωθυπουργός επέστησε την προσοχή στην κατάσταση των ελληνορθόδοξων κοινοτήτων στη Συρία και τον Λίβανο, αποκαλώντας την Ελλάδα «πνευματικό προστάτη» του Πατριαρχείου Αντιοχείας και των Ελληνορθοδόξων.
Ενώ η Ελλάδα αμφισβητεί τις φιλοδοξίες της «Τρίτης Ρώμης», δηλαδή της Μόσχας, οι ανανεωμένες προσπάθειές της υποδηλώνουν, ίσως, την ανάγκη για μια μακροχρόνια συζήτηση σχετικά με την εξάρτηση των αρχαίων Πατριαρχείων από εξωτερικά κέντρα.
Οι αφρικανικές ορθόδοξες φωνές και οι λειτουργικές εμπειρίες τους όμως, δεν αντιπροσωπεύονται σε αυτή τη μάχη για την μάχη που δίνουν τώρα η Αθήνα και η Μόσχα”, κατέληξε ο ίδιος.
Ποια είναι η γνώμη Ρώσου ειδικού για την θρησκευτική κόντρα Ελλάδος-Ρωσίας
Υπενθυμίζουμε ότι σύμφωνα με άρθρο μας, ο Ρώσος ειδικός της Λέσχης Izborsk Αλεξάντερ Ντιμιτριέφσκι είχε μιλήσει για την Ελλάδα τονίζοντας μεταξύ άλλων:
«Η Ελλάδα έχει χάσει εδώ και καιρό την πολιτική της υποκειμενικότητα», η Ελλάδα δεν υπήρξε ποτέ σοβαρός σύμμαχός μας. Όμως ο γεωπολιτικός ανταγωνισμός μεταξύ των χωρών μας ως κέντρων επιρροής στον ορθόδοξο κόσμο λαμβάνει χώρα από την εποχή του Βυζαντίου”, κατέληξε ο ίδιος, αποκαλύπτοντας ένα από τους λόγους πτώσης της Κωνσταντινούπολης και την μη ρωσικής βοήθειας τότε.
Η υφέρπουσα εδώ και πολλά χρόνια διαμάχη για τα πρωτεία στον Ορθόδοξο κόσμο βγαίνει στην επιφάνεια, με αφρομή την Αυτοκεφαλία της Ουκρανίας και τον πόλεμο εκεί. Οι Ρώσοι θεωρούν ότι είναι η Τρίτη Ρώμη και αναφέρουν το Οικουμενικό Πατριαρχείο ως τοπικό, μη αποδεχόμενοι την εξουσία του Ουκουμενικού Πατριάρχη.
Αυτά είναι γνωστά εδώ και χρόνια, αυτό που είναι το νέο είναι η αφύπνιση της Αθήνας στην θρησκευτική αυτή " σύγκρουση" με στόχο την ανάκτηση του χαμένου εδάφους.
