Την εξομολόγηση του Πάπα Φραγκίσκου για τον πειρασμό που βίωσε όταν γνώρισε μια "εκθαμβωτική" γυναίκα από τον χώρο του κινηματογράφου, όταν σπούδαζε στην ιερατική σχολή περιλαμβάνει η αυτοβιογραφία του με τίτλο: «Life, η ιστορία μου μέσα στην Ιστορία» (Life: My Story Through History), η οποία θα κυκλοφορήσει στις 19 Μαρτίου στην Ευρώπη και στην Αμερική.
Η εφημερίδα «Corriere della Sera» εξασφάλισε σε προδημοσίευση αποσπάσματα από την αυτοβιογραφία του Πάπα Φραγκίσκου, το οποίο συνέγραψε με τον Ιταλό δημοσιογράφο Φάμπιο Μαρκέζε – Ραγκόνα.
Ο πειρασμός
Ο Πάπας αποκαλύπτει μεταξύ άλλων, ότι γνώρισε τον έρωτα στα νιάτα του. Οταν μπήκε στην ιερατική σχολή, ήρθε αντιμέτωπος με τον απόλυτο πειρασμό. «Μια ημέρα πήγα στον γάμο ενός θείου μου και συνάντησα μια εκθαμβωτική κοπέλα» περιγράφει ο Πάπας, και παραδέχεται ότι με την ομορφιά και την εξυπνάδα της τον έκανε «να χάσει το μυαλό του». «Για μία εβδομάδα ήταν συνεχώς στο μυαλό μου και μου ήταν δύσκολο να προσευχηθώ» εκμυστηρεύεται και με ανακούφιση προσθέτει: «Μετά ευτυχώς πέρασε και μπόρεσα να αφιερωθώ ολοκληρωτικά στο κάλεσμα του Κυρίου».
"Όταν επέστρεψα στο σεμινάριο μετά το γάμο, δεν μπορούσα να προσευχηθώ για πάνω από μια εβδομάδα γιατί όταν προσπάθησα να το κάνω, το κορίτσι εμφανίστηκε στο κεφάλι μου. Έπρεπε να ξανασκεφτώ τι έκανα.
Ωστόσο παραδέχεται ότι μετά τον γάμο και τη συνάντηση τους, επέστρεψε μεν, στις ιερατικές του σπουδές αλλά δήλωσε πως «Συνέχιζα να τη σκέφτομαι."
Μεταξύ άλλων, ο Πάπας Φραγκίσκος αποκαλύπτει ότι επηρεάστηκε πάρα πολύ από μια δασκάλα που είχε, την οποία περιγράφει ως «αυθεντική κομμουνίστρια» με το όνομα Εστερ, η οποία, «παρά τις πεποιθήσεις της, δεν επιτέθηκε ποτέ στην πίστη». Σπεύδει, όμως, να δηλώσει ότι δεν είναι κομμουνιστής.
«Το να αναφέρεται κανείς στους φτωχούς δεν σημαίνει αυτόματα ότι είναι κομμουνιστής. Οι φτωχοί είναι η σημαία του Ευαγγελίου και βρίσκονται στην καρδιά του Ιησού. Στις χριστιανικές κοινότητες υπήρχε κοινοκτημοσύνη. Αυτός δεν είναι κομμουνισμός, είναι πέρα για πέρα αγνός χριστιανισμός» γράφει. Ξεκαθαρίζει δε ότι ποτέ δεν πέρασε από το μυαλό του η σκέψη να παραιτηθεί από Ποντίφικας.
Παρά το νεανικό του ειδύλλιο, ο Πάπας παραμένει πεπεισμένος για την αξία της υποχρεωτικής αγαμίας για τους καθολικούς ιερείς.
Στο παρελθόν είχε προτείνει την αναθεώρηση της χιλιόχρονης πρακτικής της αγαμίας, υποστηρίζοντας ότι η απαγόρευση ήταν μόνο «προσωρινή» και επίσης δεν υπήρχε «καμία αντίφαση» για να παντρευτεί ένας ιερέας.
Το "χέρι του Θεού"
Ο Πάπας Φραγκίσκος αφιερώνει επίσης ένα ολόκληρο κεφάλαιο στον συμπατριώτη του Ντιέγκο Μαραντόνα , του οποίου το περιβόητο γκολ με το «χέρι του θεού» εναντίον της Αγγλίας στους Προημιτελικούς βοήθησε την ομάδα του να σηκώσει τελικά το τρόπαιο το 1986.
Ο 87χρονος Ποντίφικας, λάτρης του ποδοσφαίρου αποκαλύπτει πώς χρόνια μετά από αυτό, ρώτησε τον σταρ που επισκεπτόταν το Βατικανό: «Λοιπόν, ποιο είναι το "ένοχο" χέρι;»
Το Βατικανό και ο «ανθρώπινος» χαρακτήρας του
Ο Πάπας Φραγκίσκος επαναλαμβάνει ότι δεν σκέφτεται να παραιτηθεί και προσθέτει πως, αν ποτέ συμβεί αυτό, δεν θα πρέπει να τον αποκαλούν «επίτιμο πάπα» αλλά «επίτιμο επίσκοπο Ρώμης».
«Ορισμένοι ενδιαφέρονταν περισσότερο για την πολιτική, για την προεκλογική εκστρατεία προσβλέποντας σε ένα νέο κονκλάβιο. Είναι ανθρώπινο, μην ταράζεστε. Όταν ο Πάπας μπαίνει στο νοσοκομείο, γίνονται πολλές σκέψεις. Υπάρχουν και ορισμένοι που εκμεταλλεύονται ορισμένες πληροφορίες προς όφελός τους ή για να κερδίσουν κάτι από την δημοσιοποίησή τους. Ευτυχώς, παρά τις δύσκολες στιγμές, δεν σκέφτηκα ποτέ να παραιτηθώ».
Ο ποντίφικας θεωρείται ένας από τους πιο προοδευτικούς ηγέτες της Καθολικής Εκκλησίας εδώ και αιώνες, και έχει κάνει αρκετές διακηρύξεις που έχουν προκαλέσει τα φρύδια μεταξύ των πιο συντηρητικών μελών της πίστης.
Τον Δεκέμβριο επέτρεψε επίσημα στους ιερείς να ευλογούν τα ομόφυλα ζευγάρια , ενώ επιβεβαίωσε ότι ο γάμος γίνεται μεταξύ ενός άνδρα και μιας γυναίκας.
Ένα νέο έγγραφο που εξηγεί τη ριζική αλλαγή στην πολιτική του Βατικανού επέμενε ότι οι πιστοί που αναζητούν την αγάπη και το έλεος του Θεού δεν πρέπει να υπόκεινται σε «εξαντλητική ηθική ανάλυση» για να το λάβουν.
Έχει επίσης πιέσει ώστε η εκκλησία να γίνει ένα πιο φιλόξενο μέρος, συμπεριλαμβανομένων των «παραδοσιακών αμαρτωλών», κάτι που έχει εξοργίσει πολλούς συντηρητικούς Καθολικούς.
Στο βιβλίο, γράφει επίσης για το πώς το Βατικανό είναι «μία από τις τελευταίες απόλυτες μοναρχίες στην Ευρώπη» και πρέπει να αλλάξει.
Απορρίπτει επίσης τις κατηγορίες ότι «καταστρέφει τον παπισμό».
.
