Την Τρίτη 26 Ιουλίου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό της Αγίας Παρασκευής Μελίκης.
Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Τήν σπουδήν σου τῇ κλήσει κατάλληλον ἐργασαμένη φερώνυμε, τήν ὁμώνυμόν σου πίστιν εἰς κατοικίαν κεκλήρωσαι, Παρασκευή ἀθληφόρε».
Ἀνάμεσα στούς πολλούς καί μεγάλους ἁγίους πού τιμᾶ ἡ Ἐκκλησία μας μέσα στόν καύσωνα τοῦ καλοκαιριοῦ, ὁ ὁποῖος μᾶς φέρνει στόν νοῦ τόν καύσωνα τῶν βασανιστηρίων καί τή φλόγα τῶν μαρτυρίων πού ὑπέμειναν πρός χάριν τοῦ Χριστοῦ οἱ ἅγιοι μάρτυρες, ξεχωριστή θέση κατέχει καί ἡ ἑορταζόμενη σήμερα ἁγία μεγαλομάρτυς καί ἀθληφόρος Παρασκευή. Καί ἡ μνήμη της ἀποτελεῖ γιά ὅλους μας μία ὄαση πνευματική, μιά αὔρα εὐλογίας τοῦ ἁγίου Πνεύματος, πού δροσίζει τήν ψυχή μας καί ταυτόχρονα τή διεγείρει ἀπό τή ραθυμία στήν ὁποία συχνά περιπίπτουμε.
Τό παράδειγμα τῆς ζωῆς τῶν ἁγίων μαρτύρων, τῆς ζωῆς τῆς ἁγίας μεγαλομάρτυρος Παρασκευῆς καί τῆς σταθερότητός της στήν πίστη καί τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, μᾶς ὑπενθυμίζει καί τό δικό μας χρέος ἀπέναντι στόν Χριστό. Διότι μπορεῖ ἐμεῖς νά μή ζοῦμε σέ περίοδο διωγμῶν, μπορεῖ νά μήν καλούμεθα νά μαρτυρήσουμε γιά τό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ, μπορεῖ νά μή μᾶς ζητᾶ κανείς νά ἀρνηθοῦμε τήν πίστη μας στόν Θεό οὔτε νά ἀποδείξουμε μέ τή θυσία τῆς ζωῆς μας ὅτι παραμένουμε ἑδραῖοι καί ἀμετακίνητοι σ’ αὐτήν τήν πίστη, ὅπως συνέβη μέ τήν ἁγία μεγαλομάρτυρα Παρασκευή, ὅμως ἔχουμε δεχθεῖ μέ τό βάπτισμά μας τήν ἴδια κλήση ἀπό τόν Χριστό, τήν ὁποία εἶχε δεχθεῖ καί ἡ ἁγία Παρασκευή, τήν κλήση νά τόν ἀκολουθήσουμε καί νά ἐναρμονίσουμε τή ζωή μας μέ τή δική του ζωή.
Αὐτή τήν κλήση τοῦ Χριστοῦ ἀκολούθησε στή ζωή της ἡ ἁγία μεγαλομάρτυς Παρασκευή, καί παρότι οἱ ἐπιρροές καί οἱ προκλήσεις τοῦ κόσμου καί τῆς ἁμαρτίας ἦταν πολλές γιά τή νεαρή γυναίκα πού πίστευε στόν Χριστό, ἐκείνη οὔτε μία στιγμή δέν παρέκκλινε ἀπό τόν σκοπό της, οὔτε μία στιγμή δέν παρασύρθηκε ἀπό τίς σειρῆνες τοῦ κόσμου, ἀλλά προσηλωμένη στόν στόχο της, πού ἦταν ἡ ἀγάπη καί ἡ πίστη στόν Ἰησοῦ, ἀδιαφόρησε γιά ὅσα συνέβαιναν γύρω της, ἀδιαφόρησε γιά τίς ὑποσχέσεις ἀλλά καί γιά τίς ἀπειλές, καί δέν δίστασε οὔτε κἄν μπροστά στά βασανιστήρια καί τόν θάνατο. Προτίμησε τόν θάνατο, γιατί γνώριζε ὅτι ὁ μαρτυρικός θάνατος θά τήν ἔφερνε πιό σύντομα καί πιό κοντά σ’ αὐτόν πού ἀγάπησε μέ ὅλη της τήν καρδιά καί μέ ὅλη της τή δύναμη.
Ὅμως αὐτή ἡ ἀπόφαση τῆς ἁγίας ἐνδόξου καί ἀθληφόρου Παρασκευῆς, νά ἐπιλέξει δηλαδή τό μαρτύριο ἀπό μία ζωή χωρίς τόν Χριστό, δέν ἦταν μία ἀπόφαση τῆς στιγμῆς, ἀλλά ἦταν μία ἀπόφαση ζωῆς, ἦταν μία ἀπόφαση τήν ὁποία καλλιεργοῦσε σέ ὅλη της τή σύντομη ζωή. Καί ἡ ἀπόφαση αὐτή ἦταν ἀποτέλεσμα τῆς ἀξιολογήσεως καί τῆς ἱεραρχήσεως τῶν πραγμάτων πού εἶχε κάνει στή ζωή της.
Ἡ ἁγία Παρασκευή δέν ζοῦσε μακριά ἀπό τόν κόσμο, ζοῦσε μέσα στόν κόσμο, καί ὁ κόσμος καί στήν ἐποχή τῆς ἁγίας, ὅπως καί σήμερα, προσφέρει στόν ἄνθρωπο πολλά. Ὁ ἄνθρωπος ὅμως καλεῖται νά ἱεραρχήσει ὅσα τοῦ προσφέρει ὁ κόσμος καί ὅσα θέλει νά ἀποκτήσει, ἀλλά καί ὅσα τοῦ προσφέρει ὁ Θεός. Ἄν στή ζωή μας θέσουμε ὡς πρώτη προτεραιότητα τόν πλοῦτο, τή δόξα, τήν ἐπιτυχία, τήν ἄνεση, τήν πολυτέλεια, τήν ἐπαγγελματική μας καταξίωση, τήν κοινωνική μας ἀνέλιξη, τότε θά ἀσχοληθοῦμε μέ αὐτά καί τούς τρόπους μέ τούς ὁποίους θά τά ἐπιτύχουμε. Ἄν θέσουμε κάποιο ἀπό ὅσα προανέφερα ὡς πρώτη προτεραιότητα τῆς ζωῆς μας, τότε εἶναι φυσικό ὅτι θά θέσουμε σέ δεύτερη ἤ σέ τρίτη ἤ μπορεῖ καί σέ τελευταία θέση τήν πρόσκληση τοῦ Χριστοῦ νά τόν ἀκολουθήσουμε. Καί τότε θά ἀγνοήσουμε τά λόγια του: «τί γάρ ὠφελήσει ἄνθρωπον, ἐάν κερδίσῃ τόν κόσμον ὅλον καί ζημιωθῇ τήν ψυχήν αὐτοῦ ἤ τί δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ», τά ὁποῖα εἶχε διαρκῶς στόν νοῦ της ἡ ἑορταζόμενη σήμερα ἁγία Παρασκευή.
Πρώτη προτεραιότητα στή ζωή της δέν ἦταν νά κερδίσει «τόν κόσμον ὅλον», γιατί ἤξερε ὅτι ὅποιος ἐπιζητεῖ τόν κόσμο καί τά τοῦ κόσμου, αὐτός χάνει τόν πιό πολύτιμο θησαυρό τοῦ κόσμου, χάνει τήν ψυχή του, χάνει τή σωτηρία της, χάνει τόν Χριστό καί στό τέλος χάνει τά πάντα.
Πρώτη της προτεραιότητα ἦταν ἡ ψυχή της καί ὁ Χριστός· καί γνώριζε πώς ὅ,τι καί ἄν θυσιάσει κανείς γι’ αὐτά τά δύο, θά τό ἀπολαύσει στή μέλλουσα ζωή ἑκατονταπλάσιο. Πίστευε στόν λόγο τοῦ Χριστοῦ ὅτι, ὅποιος θέλει νά σώσει τήν ψυχή του θά πρέπει νά τή χάσει, καί μέ τόν τρόπο αὐτόν προετοιμασμένη ἔφθασε καί μέχρι τό μαρτύριο. Θυσίασε τή ζωή της στόν κόσμο αὐτό, γιά νά ἀπολαμβάνει τήν αἰώνια ζωή στόν οὐρανό. Θυσίασε τή ζωή της στή γῆ γιά νά ἀπολαμβάνει τήν ὄντως ζωή, τόν Χριστό, αἰωνίως. Θυσίασε τά ἀγαθά καί τή δόξα τοῦ κόσμου, γιά νά ἀπολαμβάνει τά ἀγαθά πού ἑτοίμασε ὁ Θεός γιά ὅσους τόν ἀγαποῦν στή δόξα τῆς βασιλείας του.
Ἄς μιμηθοῦμε καί ἐμεῖς τό παράδειγμα τῆς ἁγίας μεγαλομάρτυρος Παρασκευῆς καί ἄς προετοιμασθοῦμε κατάλληλα, ὅπως ἐκείνη, γιά νά ἀνταποκριθοῦμε στήν κλήση τοῦ Θεοῦ, θέτοντας ὡς προτεραιότητα τῆς ζωῆς μας ὄχι τά ἐπίγεια καί τά πρόσκαιρα, ἀλλά τά οὐράνια καί αἰώνια, ἔτσι ὥστε νά μᾶς ἀξιώσει ὁ Θεός νά ἀπολαύσουμε καί ἐμεῖς μαζί μέ τήν ἁγία ἀθληφόρο Παρασκευή, πού τιμοῦμε σήμερα, τή δόξα πού ἔχει ἑτοιμάσει γιά ὅλους μας ὁ Χριστός στόν οὐρανό. Αὐτό θά μᾶς πεῖ σήμερα ἡ ἁγία Παρασκευή σέ ὅλους μας. «Τί ἤρθατε σήμερα; νά τιμήσετε ἐμένα; Ἄν θέλετε νά μέ τιμήσετε, νά ἀγαπήσετε τόν Χριστό, ὅπως τόν ἀγάπησα καί ἐγώ».