Κάθε ημέρα που αντικρίζουμε την ανατολή του ηλίου, οφείλουμε να αναλογιζόμαστε πως ό,τι βιώνουμε στην παρούσα ζωή συνιστά δωρεά του Πανάγαθου Θεού και γι' αυτό να Τον δοξάζουμε. Και ως έμπρακτη αναγνώριση και έκφραση της ευγνωμοσύνης μας για αυτή τη μεγάλη δωρεά, οφείλουμε να ζούμε την κάθε στιγμή μας αληθινά, στην πραγματική της διάσταση και υπόσταση, απελευθερωμένοι από ψευδαισθήσεις και κάθε είδους αλλοιώσεις της πραγματικότητας.
Με αυτές τις σκέψεις και επ' αφορμή της σημερινής Παγκόσμιας Ημέρας κατά των Ναρκωτικών, απευθύνω θερμή έκκληση προς όλους και ιδίως προς τους νέους ανθρώπους, να κλείσουν τα αυτιά τους στις "σειρήνες" που τους υπόσχονται ψεύτικους "παραδείσους" και να απορρίψουν τις πρόσκαιρες μα συχνά θανάσιμες ψευδαισθήσεις των ναρκωτικών ουσιών.
Κατανοώ πλήρως ότι το σοβαρό αυτό πρόβλημα που αποτελεί μάστιγα για τις σύγχρονες κοινωνίες, έχει βαθιές ρίζες και σύνθετα αίτια, και σίγουρα δε δύναται να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά με νουθεσίες, συστάσεις ή επιπλήξεις.
Για αυτό και το σημαντικότερο μήνυμα της σημερινής ημέρας, φρονώ πως πρέπει να έχει αποδέκτες όχι όσους βρίσκονται αντιμέτωποι με τον εφιάλτη των εξαρτήσεων, αλλά όλη την υπόλοιπη κοινωνία που συχνά παραμένει αμέτοχος θεατής της εξέλιξης του προβλήματος. Σήμερα είναι μια ιδανική ευκαιρία να προβληματιστούμε όλοι μας για τον ρόλο τον οποίο διαδραματίζουμε τόσο όταν συνάνθρωποί μας παρασύρονται στα σκοτεινά μονοπάτια των ναρκωτικών ουσιών, όσο και όταν πασχίζουν να επιστρέψουν έχοντας συνειδητοποιήσει το απατηλό των αναζητήσεών τους. Είμαστε άραγε εκεί για να τους δείξουμε το σωστό μονοπάτι όταν διαπιστώνουμε ότι παρεκκλίνουν της πορείας τους; Είμαστε εκεί για να τους απλώσουμε το χέρι και να ανοίξουμε την αγκαλιά μας όταν τους βλέπουμε να επιστρέφουν;
Ας δεσμευτούμε, με την ευκαιρία της σημερινής ημέρας, ότι εφεξής θα είμαστε πάντοτε εκεί για τον πλησίον μας, από τον χώρο της οικογένειας μέχρι την ευρύτερη κοινότητα στην οποία ζούμε, για να δίδουμε την καλή μαρτυρία της Ορθοδόξου Πίστεώς μας, προσφέροντας απεριόριστη και ανεπιφύλακτη αγάπη όπως μας δίδαξε ο Χριστός. Ας δείξουμε με το παράδειγμά μας ποιες είναι οι αξίες μας, αλλά και ποια είναι η αληθινή αξία της παρούσας ζωής!
Ως Ιερά Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας, δεν παύουμε να εργαζόμαστε και να αναλώνουμε όλες μας τις δυνάμεις στον αγώνα για την ταχύτερη δυνατή λειτουργία των δύο Κέντρων Απεξάρτησης, στη Μελβούρνη και στο Σύδνεϋ. Προσμένουμε με λαχτάρα την ευόδωση αυτού του ιερού αγώνα, ώστε να ανοίξουμε την αγκαλιά μας στους νέους της Ομογένειας και σε όλους ανεξαιρέτως τους συνανθρώπους μας οι οποίοι αναζητούν οδό διαφυγής από τον εφιάλτη των εξαρτήσεων.
Προσωπικά, δεν θα πάψω να επαναλαμβάνω ότι ο εφιάλτης αυτός έχει δρόμο διαφυγής. Τα ναρκωτικά είναι δρόμος με επιστροφή. Κι όπου είναι στενός, δύσβατος ή ανηφορικός, θα παλέψουμε με πίστη και ενότητα για να τον καταστήσουμε προσβάσιμο!