Σύμφωνα με τη θρησκευτική παράδοση, η Κασσιανή έζησε το 800 μ.Χ. στην Κωνσταντινούπολη. Περιγράφεται ως μια πανέμορφη γυναίκα που παραλίγο να παντρευτεί τον αυτοκράτορα Θεόφιλο.
Όταν η μητριά του αυτοκράτορα, Ευφροσύνη, διοργάνωσε μια τελετή για την επιλογή της νύφης του γιου της, η Κασσιανή πήρε μέρος στην τελετή. Ο Θεόφιλος θα διάλεγε την κοπέλα που επιθυμούσε δίνοντάς της ένα χρυσό μήλο. Αφού κοίταξε προσεκτικά όλες τις νεαρές γυναίκες, πλησίασε την Κασσιανή και της είπε: «Από μια γυναίκα ήρθαν στον κόσμο όλα τα κακά».
Η Κασσιανή, η οποία ήταν πιστή χριστιανή του απάντησε: «Και από μια γυναίκα πηγάζουν όλα τα καλά», κάνοντας αναφορά στην Παναγία. Ο αυτοκράτορας εντυπωσιάστηκε από την ευστροφία της, όμως η αυθάδεια της δεν έπρεπε να επιβραβευθεί, γι’αυτό έδωσε το μήλο στη Θεοδώρα.
Η Κασσιανή δεν παντρεύτηκε ποτέ και αποφάσισε να αφοσιωθεί στην πίστη της. Έχτισε να μοναστήρι, όπου ζούσε σαν μοναχή, γράφοντας ποιήματα και ύμνους.
Σύμφωνα με την παράδοση, πέρασαν αρκετά χρόνια, και ο Θεόφιλος, ο οποίος δεν ξέχασε ποτέ την Κασσιανή, αποφάσισε να την επισκεφτεί στο μοναστήρι. Όταν έφτασε στη μονή, η μοναχή που βρισκόταν στο κελί της και έγραφε το «τροπάριο» κρύφτηκε σε μια ντουλάπα. Πάνω στο τραπέζι είχε ξεχάσει το χαρτί της, το οποίο βρήκε ο Θεόφιλος και έγραψε τον στίχο «»ὧν ἐν τῷ παραδείσῳ Εὔα τὸ δειλινόν, κρότον τοῖς ὠσὶν ἠχηθεῖσα, τῷ φόβῳ ἐκρύβη», δηλαδή «αυτά τα πόδια, που σαν η Εύα κατά το δειλινό τα άκουσε να περπατάνε, από τον φόβο της κρύφτηκε».
Η Κασσιανή κράτησε τον στίχο και τον συμπεριέλαβε στο «τροπάριο της Κασσιανής» που ψάλλεται κάθε Μεγάλη Τρίτη στην εκκλησία και ξεκινάει με τον στίχο: «Κύριε η εν πoλλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή..»
