Αγαπητέ μου Ταγίπ
Επέλεξα αυτή τη μέρα της εθνικής μας γιορτής (28/10/2020) να σου γράψω, για να σου πω όσα θα ήθελα, αν βρισκόμασταν κάποτε πιο κοντά ως γείτονες, πίνοντας τον ελληνοτουρκικό καφέ μας. Αύριο (29/10/2020) κι εσύ θα γιορτάσεις την γιορτή της ίδρυσης της Τουρκικής δημοκρατίας για τα διακόσια της χρόνια! Αναρωτιέμαι απλά, για την αντιδιαστολή αυτών των δύο ιστορικών σταθμών των λαών μας. Από τη μια εμείς, να βλέπουμε την τότε κραταιά Γερμανία να καταρρέει και με τη διεθνή αναγνώριση, πως στον τόπο μας γεννήθηκε η Δημοκρατία, και πολλά άλλα, πριν από πολλές χιλιάδες χρόνια. Από την άλλη εσείς, ένα νεοσύστατο τουρκικό κράτος μόλις 200 χρόνων. Αλλά ποιος τα υπολογίζει σήμερα αυτά! Είναι αλήθεια πως ο λαός σου χρόνια τώρα προσπαθεί να βρει τον βηματισμό του στον σύγχρονο κόσμο, αλλά ένα «μεγάλο» όντως παρελθόν, τον κρατά πίσω δέσμιο ιστορικών στιγμών, οι οποίες όμως δεν έχουν σχέση με το Τουρκικό έθνος του Κεμάλ του 1923. Η Οθωμανική αυτοκρατορία, θα μπορούσε άνετα να διεκδικηθεί κι από άλλους ισλαμικούς λαούς που έπαιξαν αυτό το άσχημο παιχνίδι στην ιστορία, να διαλύσουν μια χιλιόχρονη Ρωμαίϊκη αυτοκρατορία, που ήταν συνυφασμένη με τον πολιτισμό, τα γράμματα και τις τέχνες. Αυτές τις τέχνες και τον πολιτισμό, που σήμερα προβάλλετε και συντηρείτε την εθνική σας οικονομία από το τουριστικό συνάλλαγμα. Μια Αγία Σοφία και μια Μονή της Χώρας πολλές φορές σας έσωσαν από την κατάρρευση! Δεν ξέρω αν έβγαζε κανείς αυτόν το πολιτισμό, που αρπάχτηκε στα 1453, τι θα είχε να προσφέρει η Οθωμανική αυτοκρατορία στον παγκόσμιο πολιτιστικό χάρτη. Ασφαλώς πλούτο, χρυσό, και χρυσά γιαταγάνια, όπως ακριβώς τα βλέπουμε εκτεθειμένα στο Τοπ-Καπί. Αλλά αυτά αγαπητέ Ταγίπ, δεν αρκούν για να σε κατατάξουν στην χορεία των προηγμένων λαών. Αυτά που σήμερα εσύ θεωρείς ως ιστορία και πολιτισμό σου, είναι βαμμένα με αίμα λαών γειτονικών που δεν ανέχτηκες να συμβιώσεις πολιτισμένα μαζί τους. Μπορεί κάποια μέρα η ιστορία να σε καταγράψει-και σίγουρα θα το κάνει- ως ηγέτη ενός λαού που δεν κατάφερε ποτέ να κερδίσει κάτι χωρίς πόλεμο και ταραχές. Δεν το λέω μόνο εγώ, αλλά και διακεκριμένοι τούρκοι ιστορικοί και σχολιαστές της σημερινής τουρκικής πραγματικότητας. Για τη δημοκρατία σου δεν θα μιλήσω, το φωνάζουν οι τουρκικές φυλακές! Πώς είναι δυνατόν ένα έθνος, που αποτελείται από πανσπερμία λαών, να κυβερνιέται από ένα ηγέτη που οι συμπατριώτες του καταλογίζουν άλλη εθνική ταυτότητα και μάλιστα Ελληνική. Έχουν γραφεί τόσα κατά καιρούς που δεν ξέρω αν χρειάζεται να παραπέμψω σε βιβλιογραφία. Βέβαια στη δική μας Ελληνική ιστορία πάλι, αυτό είναι γνωστό ως φαινόμενο του «Εφιάλτη», αλλά δεν μπορώ να κατηγορήσω εσένα προσωπικά για την οικογενειακή σου ιστορία. Ίσως ο πατέρας σου, όταν τον ρώτησες «αν είστε Λαζοί ή Τούρκοι», ως Ρωμιός έδωσε την πιο έξυπνη απάντηση που σκέπαζε πολλές ενοχές, ότι : «όταν πεθάνουμε ο θεός θα ρωτήσει ποιόν προφήτη πίστευες και όχι σε ποιο έθνος ανήκες»!!! Όμως και για κάποιον που μελετά την ιστορία θα διαπιστώσει ότι δεν ήταν μόνο πατέρας σου που πίστευε σ΄αυτό. Στην Οθωμανική αυτοκρατορία, από το 1320 μέχρι το 1923, οπότε καταργήθηκαν τα Οθωμανικά αξιώματα από τον Κεμάλ Ατατούρκ, στο ανώτατο αξίωμα του κράτους υπηρέτησαν συνολικά 217 άτομα στον θώκο του μεγάλου βεζύρη, δηλαδή του πρωθυπουργού. Από αυτούς οι 18 ήταν Ελληνικής καταγωγής και δύο Κυπριακής.Και τότε λοιπόν, το προβάδισμα που είχε η ισλαμική πίστη σε όλους τους τομείς, έδωσε την ευκαιρία σε πολλά παιδιά του παιδομαζώματος και των ταγμάτων των γενιτσάρων, από όλο τον χώρο της Βαλκανικής χερσονήσου να διεκδικήσουν αξιώματα και να ανελιχθούν. Αναφέρω ενδεικτικά τον Ζαγανό πασά ((1435-1456), τον Τσανταρλή Χαλίλ πασα (1493-1453),τον Μαχμούτ πασά (1456-1468), τον Ρουμ Μεχμέτ πασά (1468-1469), τον Ισχάκ πασά (1469-1472), τον Γκεντίκ Αχμέτ πασά(1474-1477), τον Μεσίχ πασά(1499-1501) και ανεψιό του τελευταίου βυζαντινού αυτοκράτορα, τον Κοτζά Μουσταφά πασά(1511-1512), τον Ιμπραήμ πασά τον Πάργαλη (1523-1536), τον Χεζάρπαρε Αχμέτ πασά (1647-1648),( χεζάρπαρε σημαίνει «χίλια κομμάτια», εξ αιτίας του ότι κατακρεουργήθηκε από τον όχλο), ο Σούρμελι Αλί πασάς (1694-1695) από το Διδυμότειχο, ο Μόραλης πασάς (1703-1704) από την Τριπολιτσά, ο Ρεσίτ Μεχμέτ πασάς ή Κιουταχής (1829-1833) με ποντιακή καταγωγή και γιός ιερέα, ο Ιμπραήμ Εντέχ πασάς (1877-1878) Χιώτης στην καταγωγή, παιδί του παιδομαζώματος, του οποίου ο έκτος γιός, σπούδασε αρχαιολογία και θεωρείται ο πατέρας της Τουρκικής μουσειολογίας, ο Σερραίος στην καταγωγή Χαλίλ Ριφάτ πασάς (1895-1901), ο Χουσεϊν Χιλμί πασάς (1909-1910) από τη Λέσβο, ο Κελ Χότζα Ιμπραήμ πασάς (6-7 Απριλίου 1713) και ο Χιώτης Σακήλ Αχμέντ Εσάτ πασάς (1873-1875).
Ναι, αγαπητέ Ταγίπ!!! Όλοι αυτοί ήταν Ρωμιοί πρωθυπουργοί πριν από σένα, όμως η ιστορία μας διδάσκει πάντα αυτό που έλεγαν δυνατά οι αρχαίοι Έλληνες : «Μηδένα προ του τέλους μακάριζε»!!! Παρά το γεγονός ότι πρόσφεραν αρκετά με τη σοφία και τη γνώση τους στο οθωμανικό κόσμο, εις βάρος του εθνικού τους DNA , o ισλαμικός πολιτισμός του πέρασε όλους από μαχαίρι!!!
Ελπίζω πως δεν ζήλεψες αυτών όλων τη δόξα; και μη θαρρείς πως οι απειλές που καθημερινά εκτοξεύεις απέναντι σε Δύση και Ανατολή μπορούν να σε κάνουν να νιώσεις ισχυρός. Αντίθετα ο λαός μου, είχε πάντα μια σοφή στάση. Στα πολλά λόγια απαντούσε με λίγες λέξεις: «ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ», «Η ΤΑΝ Η ΕΠΙ ΤΑΣ» , «Ελλήνων προμαχούντες Αθηναίοι Μαραθώνι, χρυσοφόρων Μήδων εστόρεσαν δύναμιν»! Αυτά, τα τόσο απλά και τόσο δυνατά, αποτελούν τα θεμέλια της δικής μας «Γαλάζιας πατρίδας». Χαίρομαι όμως πως κι εσύ ονειρεύεσαι μια «γαλάζια πατρίδα», γιατί ως Πρόεδρος της χώρας σου, θα γνωρίζεις ασφαλώς τι κρύβει η γη που πατάς εσύ και οι συμπατριώτες σου κατακτητές. Κρύβει την ιστορία και τον πολιτισμός της μικρής, πλην τεράστιας Ελλάδας, σε πολιτισμό και τέχνη, επιστήμη, δημοκρατία και γνώση!
Σκάψε Ταγίπ, στο χώρο που πατάς, κάποιο ψηφιδωτό και κάποιο άγαλμα θα σου πει αυτά που δεν σου είπε ποτέ ο πατέρας σου και ο παππούς σου ο Μεμής Μπακάτογλου, εκεί στις φτωχιές γειτονιές της Ποταμιάς στη Ριζούντα του Πόντου!
Από ένα νέο ηγέτη του 21ου αιώνα, που θέλει να γράψει ιστορία, θα περίμενε κανείς να μιλάει για συναδέλφωση και ειρήνη των λαών, και μου προξενεί κατάπληξη το γεγονός ότι η ιστορία δεν σου δίδαξε τίποτα, αφού στους δύο παγκοσμίους πολέμους ξεκίνησες με τους τότε ισχυρούς (τον φασισμό) για μια νέα τάξη πραγμάτων, αλλά και στις δύο περιπτώσεις βρέθηκες στη πλευρά των ηττημένων, ενώ η μικρή Ελλάδα ήταν με την πλευρά των νικητών!!! Προφανώς θα άκουσες τι είχε πει ο Τσώρτσιλ, για το πώς πολεμούν οι Έλληνες!!! Αυτό είναι το καρφί και στα δικά σου μάτια, αλλά και στα μάτια της παντοτινής συμμάχου σου Γερμανίας, η οποία κι αυτή δεν διδάχτηκε τίποτα από την τραγική της κατάληξη, αφού έφτασε στο σημείο να ληστεύει τα ταμεία της φτωχής Ελλάδας και να δανείζεται απ΄αυτήν, με δανεικά κι αγύριστα!!!
Αγαπητέ Ταγίπ
Ξέρω πως αυτή την επιστολή μου δεν θα τη διαβάσεις ποτέ, όμως έτσι καθώς απόψε αναπολώ αυτά που έκαναν οι παππούδες μου και οι γονείς μου, στους δυό παγκοσμίους πολέμους, θέλησα να τους πω ένα μεγάλο ευχαριστώ γιατί με κράτησαν Έλληνα.
