Το διήμερο 25 και 26 Οκτωβρίου εορτάστηκε στην Ιερά Μητρόπολη Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας η μνήμη του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου του Μυροβλύτου.
Την παραμονή της εορτής το εσπέρας ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων, χοροστάτησε στον Εσπερινό στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου Τρικάλων Ημαθίας.
Ανήμερα της εορτής το πρωί ο Σεβασμιώτατος λειτούργησε και κήρυξε το θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου Ναούσης.
Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του στον Εσπερινό ανέφερε μεταξύ άλλων: «Πύργος εὐσεβείας πέφηνας, ἐρηρεισμένος στερρῶς, ἐπί πέτραν τῆς πίστεως, πειρασμοῖς ἀνάλωτος, καί κινδύνοις ἀκλόνητος».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Μητρόπολη Χαλκίδος: Με αγρυπνία και θεία λειτουργία εορτάστηκε η μνήμη του Αγίου Ιακώβου
Δεκαεπτά σχεδόν αἰῶνες ἔχουν περάσει ἀπό τήν ἡμέρα τοῦ μαρτυρίου τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Δημητρίου τοῦ μυροβλύτου, τοῦ προστάτου τῆς ἐνορίας σας, ἡ ὁποία πανηγυρίζει ἀπό ἀπόψε τήν ἱερά μνήμη του. Καί στό πέρασμα τῶν αἰώνων ἀναρίθμητοι εἶναι οἱ ρήτορες καί οἱ ἱεροί ὑμνογράφοι πού συναγωνίσθηκαν ποιός νά ὑμνήσει καί νά ἐγκωμιάσει περισσότερο «τόν μέγαν ὁπλίτην καί ἀθλητήν, τόν στεφανηφόρον καί ἐν μάρτυσι θαυμαστόν» ἅγιο Δημήτριο.
Πολυάριθμες εἶναι καί παρομοιώσεις πού ἐπινόησαν γιά νά ἀναδείξουν τίς ἀρετές του καί νά ἑρμηνεύσουν τήν πλούσια χάρη πού ἔλαβε ἀπό τόν Θεό ὁ ἅγιος μεγαλομάρτυς Δημήτριος καί διαχέει στήν Ἐκκλησία καί στούς πιστούς τόσο μέ τό μύρο πού ἀνέβλυζε καί ἀναβλύζει ἀπό τά ἱερά λείψανά του, ὅσο καί μέ τά πολλά θαύματα πού ἐπιτελεῖ σέ ὅσους ἐπικαλοῦνται τή βοήθειά του.
Μία ἀπό αὐτές τίς παρομοιώσεις ἀκούσαμε πρό ὀλίγου στά στιχηρά τοῦ Ἑσπερινοῦ. «Πύργος εὐσεβείας πέφηνας, ἐρηρεισμένος στερρῶς, ἐπί πέτραν τῆς πίστεως». Ἀναδείχθηκες, λέγει, πύργος εὐσεβείας, στερεωμένος ἀκλόνητα ἐπάνω στήν πέτρα τῆς πίστεως.
Πέτρα τῆς πίστεως εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Χριστός, γιατί αὐτός εἶναι ὁ ἦν καί ὁ ὤν καί ὁ ἐρχόμενος, Αὐτός πού ὑπῆρχε καί ὑπάρχει καί θά ὑπάρχει, Αὐτός πού δέν χάνεται οὔτε ἐγκαταλείπει ποτέ ὅσους τόν πιστεύουν καί ἐλπίζουν σ᾽ Αὐτόν.
Σ᾽ αὐτή τήν πέτρα τῆς πίστεως, στόν Χριστό, εἶχε οἰκοδομήσει τήν πίστη καί τήν εὐσέβεια του ὁ ἅγιος Δημήτριος, καί εἶχε φροντίσει τό οἰκοδόμημα τῆς πίστεώς του νά μήν εἶναι μικρό καί ταπεινό, ἀλλά νά εἶναι πύργος, οἰκοδόμημα δηλαδή πού ἦταν λαμπρό καί ἀπρόσβλητο ἀπό τίς ἐπιθέσεις τοῦ κόσμου τῆς εἰδωλολατρείας καί τῆς ἁμαρτίας πού κυριαρχοῦσε στήν ἐποχή του, ἀλλά καί μποροῦσε νά προστατεύει καί νά προφυλάσσει καί ἄλλους, νά προστατεύει καί νά προφυλάσσει ὅσους μέ τό κήρυγμά του εἶχαν πιστεύσει στόν Χριστό, ὅπως ὁ μαθητής ὁ ἅγιος Νέστορας καί ὁ ἅγιος Λοῦπος.
Καί ἡ ποιότητα τοῦ οἰκοδομήματος τῆς πίστεως καί τῆς εὐσεβείας τοῦ ἁγίου Δημητρίου ἀποδείχθηκε μέ τή ζωή καί τό μαρτύριό του. Ἀποδείχθηκε, ὅπως ψάλλει ὁ ἱερός ὑμνογράφος, «πειρασμοῖς ἀνάλωτος καί κινδύνοις ἀκλόνητος».
Νέος ἦταν ὁ ἅγιος μεγαλομάρτυς Δημήτριος, νέος πού ζοῦσε μέσα στίς προκλήσεις τῆς ἐποχῆς του ἀλλά καί τίς προκλήσεις τοῦ ἀξιώματός του, τῆς δόξης καί τῶν τιμῶν πού τοῦ προσέφερε. Ὅμως οὔτε ἡ ἁμαρτία, οὔτε οἱ ἀπολαύσεις τοῦ κόσμου, οὔτε οἱ διασκεδάσεις πού ἀπολάμβαναν οἱ συνομίληκοί του, οὔτε ἡ ἔπαρση τῆς ὑψηλῆς θέσεως πού κατεῖχε τόσο στόν στρατό καί ὅσο καί στή διοίκηση τῆς πόλεως τῆς Θεσσαλονίκης, οὔτε ἡ φιλοδοξία γιά νά ἐπιτύχει ἀκόμη περισσότερα καί νά ἀπολαύσει τή δόξα τοῦ κόσμου καί τήν τιμή τοῦ αὐτοκράτορος, στάθηκαν ἱκανά νά ἀλλοιώσουν τήν πίστη του, νά τόν κάνουν νά συμβιβαστεῖ ἤ νά ὑποχωρήσει ἀπό τίς ἀρχές του.
Ἔμεινε σταθερός καί ἀκλόνητος, ἁγνός στήν ψυχή καί στό σῶμα, ἀφοσιωμένος στήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ καί τή διδασκαλία τοῦ εὐαγγελίου του πρός τούς νέους πού συγκεντρωνόταν γιά νά τόν ἀκούσουν στόν χῶρο τῆς Καραφυγῆς.
Παρέμεινε ἀκλόνητος καί ὅταν κλήθηκε νά ὁμολογήσει τήν πίστη του στόν Χριστό καί νά μαρτυρήσει γι᾽ αὐτήν, ὅταν ὁ αὐτοκράτορας πληροφορήθηκε πώς μέ τή δική του εὐχή εἶχε νικήσει ὁ νεαρός Νέστορας τόν καλύτερο μονομάχο του, τόν Λυαῖο.
Παρέμεινε ὅμως ὁ ἅγιος Δημήτριος ἀνά τούς αἰῶνες καί ἀκλόνητος προστάτης ἀπό ὅλους τούς κινδύνους πού ἀντιμετώπισαν οἱ συμπολίτες του, ἀλλά καί ὅσοι προσέφευγαν στήν πανσθενῆ βοήθειά του, εἴτε κινδύνευαν ἀπό ἐπιδρομές ἐχθρῶν, εἴτε ἀπό λιμούς καί λοιμούς, ἀπό ἀρρώστιες καί πείνα, εἴτε ἀκόμη καί ἀπό σεισμούς καί ἄλλες καταστροφές. Ὁ ἅγιος μεγαλομάρτυς Δημήτριος προσέφερε καί προσφέρει πάντοτε τήν προστασία του, πού εἶναι ἀποτέλεσμα τῆς μεγάλης πίστεως πού εἶχε στή ζωή του ἀλλά καί ἀπόδειξη τῆς παρρησίας πού ἔχει ἐνώπιον τοῦ Χριστοῦ, ὡς κήρυκας τοῦ λόγου του, ὡς μιμητής τοῦ πάθους του, ὡς καθαρός καί ἁγνός στήν ψυχή καί στό σῶμα.
Αὐτόν τόν λαμπρό πύργο τῆς εὐσεβείας, τόν ἅγιο μεγαλομάρτυρα καί μυροβλύτη Δημήτριο προβάλλει καί τιμᾶ ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία, ὄχι μόνο γιά νά ἀσπασθοῦμε τήν ἱερή του εἰκόνα ἤ νά προσκυνήσουμε τά μυρόβλυτα λείψανά του, ἀλλά καί γιά νά μιμηθοῦμε τήν πίστη καί τήν εὐσέβειά του. Νά μιμηθοῦμε τή σταθερότητά του στούς πειρασμούς καί τίς προκλήσεις τῆς ἁμαρτίας καί τοῦ κόσμου. Νά μιμηθοῦμε τήν καθαρότητα καί τήν ἁγνότητα τῆς ζωῆς του. Νά τόν ἔχουμε, ἰδιαιτέρως οἱ νέοι μας, πρότυπο καί παράδειγμα στή ζωή μας. Καί ἀκόμη νά τόν ἔχουμε ὡς πύργο ἀσφαλείας, ὡς πρόμαχο καί καταφύγιό μας στίς δύσκολες αὐτές ἡμέρες πού διέρχεται ὁ κόσμος μας καί ἰδιαιτέρως ἡ πατρίδα μας, ἀφενός ἐξαιτίας τοῦ κινδύνου τοῦ κορωνοϊοῦ καί ἀφετέρου ἐξαιτίας τῶν προκλήσεων καί τῶν ἀπαιτήσεων τῶν γειτόνων μας.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Η απάντηση του Μητροπολίτη Μεσσηνίας στην "ΑΥΓΗ"
Ἄς τόν παρακαλοῦμε τόν ἅγιο Δημήτριο, ἄς προσφεύγουμε σ᾽ αὐτόν καί ἄς τόν ἱκετεύουμε νά προστατεύσει καί νά σώσει καί ἐμᾶς καί ἀπό τούς δύο αὐτούς πειρασμούς, ὅπως ἔσωσε πολλές φορές στό παρελθόν τήν πόλη του καί τόν κόσμο.
Καί νά εἴμεθα βέβαιοι ὅτι, ἄν τοῦ τό ζητοῦμε μέ πίστη καί ἄν ἀγωνιζόμεθα νά τόν μιμηθοῦμε, ὁ ἅγιος μεγαλομάρτυς Δημήτριος δέν θά μᾶς ἐγκαταλείψει, ἀλλά θά εἶναι προστάτης καί μεσίτης στόν Θεό γιά ὅλους μας.
Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του στην Θεία Λειτουργία ανέφερε μεταξύ άλλων:«Ἐνδυναμοῦ ἐν τῇ χάριτι τῇ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ».
Μέ στοργή ἀπευθύνεται ὁ ἀπόστολος Παῦλος στόν μαθητή του, ἐπίσκοπο Ἐφέσου Τιμόθεο, γιά νά τοῦ εὐχηθεῖ καί συγχρόνως νά τόν προτρέψει: «ἐνδυναμοῦ ἐν τῇ χάριτι τῇ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ». Νά ἐνισχύεσαι καί νά ἐνδυναμώνεσαι μέ τή χάρη τοῦ Χριστοῦ.
Ὁ πρωτοκορυφαῖος ἀπόστολος γνωρίζει τή σημασία καί τή δύναμη τῆς χάριτος τοῦ Χριστοῦ. Σέ αὐτήν ὀφείλει ὅτι εἶναι ἀπόστολος καί κήρυκας τοῦ Εὐαγγελίου. Σέ αὐτήν ὀφείλει ὅτι παρά τίς ταλαιπωρίες καί τίς κακουχίες, παρά τίς φυλακίσεις καί τούς διωγμούς, παρά τίς περιπέτειες καί τά ἐμπόδια πού συνάντησε στίς περιοδεῖες του, παρά τή φυσική ἀδυναμία καί τή σωματική του ἀσθένεια συνεχίζει νά κηρύττει τό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ.
Γνωρίζει ὁ ἀπόστολος Παῦλος καλύτερα ἀπό κάθε ἄλλον τή δύναμη τῆς χάριτος τοῦ Χριστοῦ, διότι ὁ ἴδιος ὁ Ἰησοῦς τόν διαβεβαίωσε γι᾽ αὐτήν. «Ἀρκεῖ σοι ἡ χάρις μου», τοῦ εἶπε ὁ Χριστός, ὅταν ἐκεῖνος τοῦ ζήτησε τρεῖς φορές νά τόν ἀπαλλάξει ἀπό τόν σκόλοπα τῆς σαρκός, προκειμένου νά διακονεῖ εὐχερέστερα τό Εὐαγγέλιο. «Σοῦ ἀρκεῖ ἡ χάρη μου, γιατί ἡ δύναμή μου ἀποδεικνύεται σέ ὅλη της τήν ἔκταση στήν ἀσθένεια καί τήν ἀδυναμία». Γι᾽ αὐτό καί συστήνει στόν μαθητή του Τιμόθεο νά ἀντλεῖ δύναμη ἀπό τή χάρη τοῦ Χριστοῦ.
Ὅμως ἡ χάρη τοῦ Χριστοῦ δέν ἀφορᾶ καί δέν ἐνδυναμώνει μόνο τόν μέγα ἀπόστολο Παῦλο καί τόν μαθητή του Τιμόθεο. Ἐνδυναμώνει κάθε πιστό πού ἐμπιστεύεται τή δύναμή της καί ἐπιδιώκει νά τήν ἔχει στή ζωή του.
Ἀπό αὐτή τή χάρη ἀντλοῦσε τή δύναμή του καί ὁ ἑορταζόμενος σήμερα καί τιμώμενος ἅγιος μεγαλομάρτυς καί μυροβλύτης Δημήτριος, γιά νά παραμένει σταθερός στήν πίστη του στόν Χριστό μέσα στό εἰδωλολατρικό περιβάλλον στό ὁποῖο ζοῦσε ὡς ἀξιωματοῦχος τοῦ Ρωμαίου αὐτοκράτορος.
Ἀπό αὐτή τή χάρη ἀντλοῦσε τή δύναμή του γιά νά κηρύσσει τόν Χριστό στούς νέους τῆς Θεσσαλονίκης, χωρίς νά σκέφτεται καί χωρίς νά ὑπολογίζει οὔτε τό ὑψηλό ἀξίωμά του, οὔτε τίς συνέπειες πού μποροῦσε νά ἔχει αὐτή ἡ δράση του.
Ἀπό αὐτή τή χάρη τοῦ Χριστοῦ ἄντλησε δύναμη ἀλλά καί μετέδωσε δύναμη, ὅταν ὁ νεαρός μαθητής του, ὁ Νέστορας, τόν πλησίασε γιά νά τοῦ ζητήσει τήν εὐχή του, προκειμένου νά κατέλθει στό στάδιο καί νά ἀντιμετωπίσει τόν Λυαῖο πού προκαλοῦσε τούς χριστιανούς. Ἀλλά καί αὐτή τή χάρη τοῦ συνέστησε ὡς πηγή δυνάμεως γιά νά ἀντιμετωπίσει τόν θηριώδη ἀντίπαλό του, τόν Λυαῖο, στό στάδιο τῆς Θεσσαλονίκης.
«Ἐνδυναμοῦ ἐν τῇ χάριτι τήν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ». Αὐτή τήν εὐχή καί αὐτή τήν προτροπή θά ἐπανέλαβε ὁ κατά πνεῦμα μαθητής τοῦ ἀποστόλου Παύλου, ὁ μεγαλομάρτυς καί μυροβλύτης ἅγιος Δημήτριος στόν μαθητή του, λίγο πρίν καί ἐκεῖνος τήν ἐπικαλεσθεῖ λέγοντας: «Ὁ Θεός τοῦ Δημητρίου βοήθει μοι».
Καί νίκησε μέ τή δύναμη τῆς χάριτος τοῦ Χριστοῦ ὁ ἅγιος Νέστορας. Νίκησε ὁ Θεός τοῦ ἁγίου Δημητρίου, τοῦ ὁποίου τό ὄνομα ἐπικαλέσθηκε ὁ νεαρός χριστιανός. Νίκησε ὁ ἅγιος Δημήτριος πού μέ τήν ἴδια δύναμη κέρδισε στήν πίστη τοῦ Χριστοῦ τόν νεαρό Νέστορα, ὁ ὁποῖος ἀξιώθηκε νά μαρτυρήσει γιά τή χάρη τοῦ Χριστοῦ.
«Ἐνδυναμοῦ ἐν τῇ χάριτι τήν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ»
Αὐτή τήν προτροπή ἀπευθύνει καί σέ μᾶς σήμερα ὁ ἀπόστολος Παῦλος, ἀλλά καί ὁ ἅγιος μεγαλομάρτυς καί μυροβλύτης Δημήτριος, τοῦ ὁποίου τήν παμφαῆ μνήμη τιμοῦμε καί πανηγυρίζουμε. Διότι καί ἐμεῖς ἔχουμε ἀνάγκη ἀπό τήν ἐνίσχυση τῆς θείας χάριτος στόν ἀγώνα μας, τόσο τόν πνευματικό ὅσο καί τόν καθημερινό, προκειμένου νά ἀνταπεξέλθουμε νικηφόρα στούς πειρασμούς καί τίς δυσκολίες πού ἀντιμετωπίζουμε. Τίποτε δέν εἶναι τόσο δυνατό ὅσο ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ, τήν ὁποία προσφέρει καί σέ μᾶς ὁ Θεός, ἄν τήν ζητήσουμε μέ θέρμη καί ἄν ἐπιδιώκουμε νά τήν λαμβάνουμε καί νά τήν διατηροῦμε στήν ψυχή μας.
Καί ὁ Θεός μᾶς τήν προσφέρει διά τῆς μεσιτείας τῶν ἁγίων του, ὅπως συνέβη μέ τόν ἅγιο μεγαλομάρτυρα καί ἀθλοφόρο καί μυροβλύτη Δημήτριο. Μᾶς τήν προσφέρει διά τῆς Ἐκκλησίας καί τῶν ἱερῶν μυστηρίων της, τά ὁποῖα ἀποτελοῦν τόν ἀγωγό τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ στούς ἀνθρώπους, ἀνάλογα μέ τή δεκτικότητα τῆς ψυχῆς μας, ἀνάλογα μέ τήν πίστη καί τήν καθαρότητα τῆς καρδίας μας, ἀνάλογα μέ τήν ἐπιθυμία καί τόν πόθο μας νά τήν λάβουμε.
Ἄς ζητοῦμε ἀπό τόν Χριστό νά μᾶς ἐνισχύει καί νά μᾶς ἐνδυναμώνει μέ τή χάρη του, ἐπικαλούμενοι καί τήν πρεσβεία τοῦ προστάτου μας ἁγίου Δημητρίου, ὥστε ὁ καθένας μας νά ἀντιμετωπίζει καί τούς προσωπικούς του πειρασμούς ἀλλά καί τόν κοινό πειρασμό, τόν ὁποῖο ἀντιμετωπίζει τό τελευταῖο διάστημα καί ἡ πατρίδα μας ἀλλά καί ὁ κόσμος ὅλος, τόν πειρασμό τοῦ κορωνοϊοῦ, πού δυστυχῶς διαδίδεται τό τελευταῖο διάστημα καί πάλι ταχύτατα, καί ἀκόμη τόν ἐχθρικό πειρασμό πού ἀπειλεῖ τήν πατρίδα μας.
Ἄς ἐπιδιώκουμε νά ἔχουμε τή χάρη τοῦ Θεοῦ στή ζωή μας καί νά μήν ἀνησυχοῦμε. Μέ τή δύναμή της θά ἀνταπεξέλθουμε σέ ὅλους τούς πειρασμούς, μέ τίς εὐχές καί τίς πρεσβεῖες καί τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Δημητρίου, οἱ ὁποῖες ὄχι μόνο ἐνίσχυσαν τόν μαθητή του, ἅγιο Νέστορα, ἀλλά καί ἔσωσαν ἐπανειλημμένα τήν πόλη του καί θά σώσουν καί ἐμᾶς, ἀρκεῖ νά πιστεύουμε καί νά ζητοῦμε τή χάρη καί τήν ἐνίσχυση τοῦ μεγάλου ἁγίου μας, τοῦ ἁγίου Δημητρίου τοῦ μυροβλύτου, ὁ ὁποῖος ἐπανειλημμένα ἔχει δείξει αὐτή τήν ἀγάπη ὄχι μόνο πρός τήν πατρίδα του, πρός τή Μακεδονία μας, ἀλλά καί στόν κάθε ἕνα, ὁ ὁποῖος ἐπικαλεῖται τή δύναμή του. Καί τή βλέπουμε καθημερινά μέ τά θαύματα τά ὁποῖα ἐπιτελεῖ καί μέ τό μύρο τό ὁποῖο ἐκχέεται ἀπό τά μυρόβλυτα καί χαριτόβρυτα λείψανά του. Ἄς ἐπικαλεσθοῦμε τή χάρη τοῦ ἁγίου Δημητρίου νά εἶναι μαζί μας, νά εἶναι μέ τήν πατρίδα μας. Ἀμήν.
