Ιδιαίτερη ευλογία και πνευματική αγαλλίαση πλήρωσαν σήμερα τις καρδιές του χριστεπώνυμου πληρώματος της ενορίας τού Αγίου Σάββα στην παλαιά Λευκωσία, Εξαρχίας του δευτερόθρονου Πατριαρχείου Αλεξανδρείας στην Κύπρο, αφενός εξαιτίας τής λαμπράς ευλογητικής παρουσίας τού Προκαθημένου τής κατά Αλεξάνδρειαν Εκκλησίας, Μακαριωτάτου Πατριάρχου κ.κ. Θεοδώρου, αφενός από την προχείριση τού υπηρετούντος στην Εξαρχία ιερομονάχου Διονυσίου σε Αρχιμανδρίτη, από τα σεπτά χέρια τού Πατριάρχου του.
Στο αρχιερατικό συλλείτουργο που τελέσθηκε, με την ευκαιρία τής μεγάλης δεσποτικής εορτής τής Υψώσεως τού Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού, συλλειτούργησαν με τον Μακαριώτατο Αλεξανδρείας οι Επίσκοποι Κισούμου κ. Μάρκος και Νιτρίας κ. Νικόδημος.
Παρόντες στην ακολουθία ήταν ο Πρέσβης τής Ελλάδος στην Κύπρο κ. Θεοχάρης Λαλάκος, ο Υπαρχηγός τής Αστυνομίας κ. Χρίστος Μαυρής, ο Άρχων οφφικίαλος τού Πατριαρχείου Αλεξανδρείας κ. Κωνσταντίνος Τσιρίδης και πλήθος πιστών.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Με μεγαλοπρέπεια τιμήθηκε η Ύψωση του Τιμίου Σταυρού στη Σίκινο
Επίσης, με όλες τις προβλεπόμενες από το Τυπικό διατάξεις τελέσθηκε η ύψωση και περιφορά τού Τιμίου Σταυρού στον σολέα, όπου αναπέμφθηκαν δεήσεις διά στόματος τού Μακαριωτάτου Πατριάρχου και εψάλησαν οι εκατοντάδες των «Κύριε ἐλέησον».
Στη συνέχεια, με την ευλογία και του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Κύπρου, έλαβε χώρα η προχείριση τού π. Διονυσίου Χαριτάκη σε Αρχιμανδρίτη από τον Μακαριώτατο Πατριάρχη Αλεξανδρείας, ο οποίος επιθυμώντας να ανταμείψει τον νέο Αρχιμανδρίτη για την προσφορά του στο παλαίφατο Πατριαρχείο του, τού απένειμε το οφφίκιο τού Αρχιμανδρίτη.
Με λόγια πατρικής αγάπης απευθύνθηκε ο Μακαριώτατος Αλεξανδρείας προς τους παρευρισκομένους επισημαίνοντας εμφαντικά πως η εν Κύπρω παρουσία τού Πατριαρχείου Αλεξανδρείας οφείλεται ως επί το πλείστον στην υπερπερισσή αγάπη τού Προκαθημένου τής Εκκλησίας τής Κύπρου Αρχιεπισκόπου κ. Χρυσοστόμου, ο οποίος πολυμερώς και πολυτρόπως ενισχύει το έργο τού Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, τόσο υλικά όσο και πνευματικά.
Ακόμη, αναφερόμενος στη μεγάλη δεσποτική εορτή τής Υψώσεως τού Τιμίου Σταυρού, ο Μακαριώτατος με εμφανή τη συγκίνηση είπε: «Τὸν Σταυρόν Σου προσκυνοῦμεν Δέσποτα καὶ τὴν ἁγίαν σου Ἀνάστασιν ὑμνοῦμεν καὶ δοξάζομεν! Υμνολογία, δοξολογία, μετάνοια, δάκρυα, ελπίδα, αγκάθινα στεφάνια, τριαντάφυλλα, ηλιαχτίδες, σύννεφα που λάμπουν στον ουρανό, άστρα λαμπερά είναι η ζωή του κάθε πιστού. Πήραμε πρωί πρωί από το πιο ευλογημένο άνθος που μας προσέφερε ο Τίμιος Σταυρός από τα Ιεροσόλυμα, με την αγία μητέρα την Ελένη, τον βασιλικό. Πήραμε τριαντάφυλλα κόκκινα για να συμβολίζουν το αίμα του Χριστού μα και γυρίσαμε αιώνες, αιώνες πίσω στην Αγία Πόλη τής Ιερουσαλήμ και είδαμε στα μάτια μας έναν αγιασμένο Πατριάρχη Ιεροσολύμων, τον Μακάριο, να υψώνει τον Τίμιο Σταυρό και όλοι χαιρετίζουμε τον Κύριό μας από τότε μέχρι σήμερα με δύο λέξεις «Κύριε Ἐλέησον, Κύριε Ἐλέησον».
Αυτή η αγάπη, αυτή η ελπίδα που πηγάζει από τον Σταυρό του Κυρίου μας, μας συντροφεύει σε όλη την χρονιά που θα έρθει, σε όλα τα χρόνια που θα έρχονται και θα φεύγουν. Και όπως λέμε φέτος, υψώνεται ο Τίμιος Σταυρός εν τω μέσω της πανδημίας, ένα τηλεγράφημα από τον Χριστό ότι είμαστε χώμα, μια χούφτα χώμα γεμάτη από Θεό.
Έτσι λοιπόν ήρθα κι εγώ παιδιά μου από την άλλη μεγάλη Πόλη της Αλεξανδρείας. Ήλθα στο ευλογημένο μας νησί την Κύπρο μας. Το δικό μου νησί είναι η Κρήτη κι όμως μοιάζουν τόσο πολύ. Ευλογημένα και τα δύο με ανθρώπους εργατικούς, φιλειρηνικούς και έρχομαι εδώ στην εξαρχία μας σε αυτό το μετερίζι του Αλεξανδρινού Πατριαρχείου για να ευχαριστήσω από την καρδία μου τον Μακαριώτατο μας Χρυσόστομο Β΄ Κύπρου που άνοιξε την καρδία του και μου έδωσε εκκλησία, μου έδωσε μια ανοιχτή αγκαλιά εδώ στην Κύπρο, για να μπορώ να έρχομαι να λειτουργώ, να σας χαιρετώ, να σας δίδω το αντίδωρο, να σας ακούω, να με ακούτε και να πορεύομαι με τά παιδιά μου στις ατελείωτες ιεραποστολές.
Κοντά μας ένα παιδί δικό σας, ο Επίσκοπος Κισούμου Μάρκος γεννημένος στην Νότια Αφρική αλλά οι γονείς του από την Κύπρο μας. Έτσι λοιπόν σήμερα εκπροσωπείς, Θεοφιλέστατε Μάρκε μου, την Ιεραποστολή εκεί που σε έστειλα στην μακρινή Κένυα για να δείξεις σε αυτούς τους ανθρώπους ότι το μόνο κουράγιο που έχουνε είναι ο Τίμιος Σταυρός. Δεν έχουμε παιδιά μου να τους χαρίσουμε κόσμημα, δεν έχουμε να τους χαρίσουμε τους ωραίους σταυρούς που φοράτε, το μόνο που κουβαλάμε είναι ένα μικρό ξύλινο Σταυρουδάκι με ένα μαύρο κορδόνι. Κι όταν το φοράνε είναι οι πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι γιατί στο στήθος τους έχουν τον Τίμιο Σταυρό.
Άγιε Νιτρίας, μας εκπροσωπεύεις εδώ στην Κύπρο μας μαζί με τους άρχοντες, σε ευχαριστώ. Σε γνώρισα πριν από σαράντα ολόκληρα χρόνια, ίσως και παραπάνω στην Αγία Πόλη την Ιερουσαλήμ, εκεί Νικόδημε μου που υψώθηκε ο Τίμιος Σταυρός, από εκεί που εξήλθε το μήνυμα της Ανάστασης και σε ευχαριστώ, σε ευχαριστώ μέσα από την καρδία μου κι εσένα και όλους που μοχθείτε και μοχθήσατε για να χτυπάει η Αλεξανδρινή καρδιά σε αυτό το ευλογημένο μετόχιο μας. Και που στον Άγιο Σάββα τον Ηγιασμένο, μιας και ο δικός μου Πατριαρχικός Ναός κάτω στην Αλεξάνδρεια Σάββας ο Ηγιασμένος και η Λαύρα του κάτω στα Ιεροσόλυμα ολόχαρη ποτίζει την Νεκρά Θάλασσα με τα δάκρυα των Πατέρων και Ασκητών.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Εορτή του Τιμίου Σταυρού: «Εσύ αδελφέ μου με ποιους είσαι;»
Εξοχότατε Κύριε Πρέσβη, πάνω από όλα όμως όπως σας προσφώνησα στα Άγια των Αγίων φίλο και αδελφό. Ο κύριος Πρέσβης ήταν Γενικός Πρόξενος στην Αλεξάνδρεια μετά από τον μαρτυρικό θάνατο του Πατριάρχου μας Πέτρου. Και τις ημέρες που έγινε η εκλογή μου, ο κύριος Πρέσβης, ο κύριος Λαλάκος, ήταν Γενικός Πρόξενος και πάνω από όλα με την ευγένεια της καρδίας του ένας ευπατρίδης, ένας Έλληνας πραγματικός ένας άριστος διπλωμάτης. Θέλω να τον ευχαριστήσω που σήμερα είναι κοντά μας. Να ευχαριστήσω την μάνα μας την Ελλάδα που μαζί με την Κύπρο μας αλλά και στην χώρα που ζω, εξοχότατε κύριε Πρέσβη, την Αίγυπτο, αποτελούν ένα τρίκερο αγάπης για την ειρηνική θάλασσα της Μεσογείου. Σε ευχαριστώ, Χάρη μου, για όσα έκανες όταν ξεκινούσα την Πατριαρχεία μου. Ήδη έχουν πέρασε δεκαέξι χρόνια, είναι όμως σαν χθες, γιατί στο ξεκίνημα είχα εσένα που με την ευγένεια σου, το κουράγιο που μου έδινες ξεκίνησα ώστε η πορεία μου να είναι ευλογημένη και ειρηνική.
Υπαρχηγέ μου, ο Θεός να ευλογεί την Κύπρο μας, να ευλογεί αυτό το νησί, όπως και την Κρήτη μας και η Κύπρος μας είναι δύο διαμάντια που στολίζουνε τον Τίμιο Σταυρό κι εύχομαι ειρήνη, δικαιοσύνη σε αυτόν τον τόσο βασανισμένο τόπο την Κύπρο μας. Και ο Ελληνικός και ο Κυπριακός λαός πάντα να αγναντεύει ψηλά στον Τίμιο Σταυρό το δικό του μαρτύριο που όμως, όπως είπαμε· τὴν ἁγίαν Σου Ἀνάστασιν ὑμνοῦμεν καὶ δοξάζομεν. Αυτή η Ανάσταση θα δώσει καρπούς δικαιοσύνης και ειρήνης, διότι ο Θεός είναι Άρχων ειρήνης, αγάπης αλλά και ελπίδας. Ευχαριστώ για την παρουσία σας.
Στο πρόσωπο σου πρόεδρε μου, Άρχοντα, ευχαριστώ που από το υστέρημα ή περίσσευμα βοηθάτε στις Ιεραποστολές, με βοηθάτε να δώσω κουράγιο, ελπίδα σε αυτούς τους ανθρώπους που δεν έχουν ποῦ τὴν κεφαλὴν κλίναι. Σε ευχαριστώ πρόεδρε μου. Παιδιά μου, ευχαριστώ που αγαπάτε τον Άγιο Σάββα, να αγαπάτε την Εκκλησία μας, όποτε μπορείτε να έρχεστε, να μιλάτε στον Άγιο Σάββα ταπεινά και απλά. Διότι ο άγιος ήταν ασκητής αγάπης και θα σας ακούει και θα μεταφέρει όλα τα μηνύματα σας στον ουρανό και οι ουρανοί θα ανοίγουν και θα απαντούν αργά ή γρήγορα. Χρόνια σας πολλά παιδιά μου. Ο Τίμιος Σταυρός να είναι πάντοτε η βοήθεια σας».
Επίσης, ο Μακαριώτατος απευθύνοντας λίγα λόγια νουθεσίας προς τον νεοπροχειρισθέντα π. Διονύσιο ανέφερε τα εξής: «Αγαπητό μου παιδί, Διονύσιε, κατάγεσαι από την πατρίδα μου, από την Κρήτη, φέρεις το όνομα το δικό μου, αυτό που πήρα στο μοναστήρι μας στην Αγκάραθο. Όπως εσένα η μητέρα σου έτσι κι εμένα Νικόλαο με βάπτισαν. Το όνομα Διονύσιος πήρα στο μοναστήρι στην Αγκάραθό μας. Ο Θεός όμως το θέλησε να πάρω σαν ιερέας, του Γέροντός μου, Λάμπης και Σφακίων το όνομα, Θεόδωρος.
Σου έφερα αυτά από την Αλεξάνδρεια, τον Σταυρό, το προσωπικό μου Επανωκαλύμαυχο κι αυτό το επιγονάτιο με έναν άγγελο επάνω, για να είσαι ένας Άγγελος αγάπης, Διονύσιε μου, σε όλα τα χρόνια της ζωής σου.
Έχε την ευχή μου, πορεύσου εν ειρήνη σε αυτόν εδώ τον ευλογημένο τόπο της Αρχιεπισκοπής Κύπρου και όπως σας είπα, άνοιξε την αγκαλιά σου και δέξου τους ανθρώπους μικρούς και μεγάλους, πλούσιους και πτωχούς, γνωστούς και άγνωστους με ένα χαμόγελο, με μια ελπίδα.
Και λέγε τους· ο Τίμιος Σταυρός είναι το στήριγμά μας, είναι η ελπίδα μας. Να ζήσεις, γιέ μου, να σε χαίρεται ο άνθρωπος που αγάπησε την ιεραποστολή, ο π. Ζαχαρίας, η μητέρα σου και η οικογένειά σου, και να τιμήσεις το μοναστήρι μας την Αγκάραθο, μα πάνω από όλα τίμησε τον Πατριαρχικό Θρόνο Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής.
Ο Απόστολος Βαρνάβας έστειλε το παιδί της αδελφής του τον Μάρκο. Μάρκο πήγαινε στην Αλεξάνδρεια! Κι έτσι Αλεξάνδρεια και Κύπρος είναι αδελφές Εκκλησίες και στο όνομα του Κυρίου μας και του Αρχιεπισκόπου μας Χρυσοστόμου του Β΄, με υπακοή κοντά στον Επίσκοπό μας τον Άγιο Νιτρίας πορεύου, πορεύου, πορεύου, και μια αγάπη, μια προσευχή και ένα φως, μια ευλογία Πατριαρχική θα έρχεται πάντα να υψώνει την ζωή σου, από την Αλεξάνδρεια, από τον ταπεινό Ιεραπόστολο Πατριάρχη Θεόδωρο τον Δεύτερο. Άξιος και ευλογημένος να είσαι!»
