Πανηγυρικός Εσπερινός στον Ιερό Ναό Γενεσίου της Θεοτόκου Μαλγάρων

Τη Δευτέρα 7 Σεπτεμβρίου το απόγευμα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στον Πανηγυρικό Εσπερινό και κήρυξε το θείο λόγο στον Εσπερινό στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Γενεσίου της Θεοτόκου Μαλγάρων. 
 

Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Καί ἰδού κλῖμαξ ἐστηριγμένη ἐν τῇ γῇ, ἧς ἡ κεφαλή ἀφικνεῖτο εἰς τόν οὐρανόν». Αἰῶνες πρίν ἀπό τή γέννηση τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, τήν ὁποία ἑορτάζει καί τιμᾶ ἡ Ἁγία μας Ἐκ­κλησία καί ἰδιαιτέρως ἡ ἐνορία σας, οἱ ἱεροί συγγραφεῖς τῆς Πα­λαι­ᾶς Διαθήκης προεικονίζουν τήν ἱερή μορφή της καί τήν πα­ρουσία της μεταξύ τῶν ἀνθρώ­πων. Καί τήν προεικονίζουν ὄχι ἀφ᾽ ἑαυτῶν, ἀλλά κατά θεία ἀπο­κάλυψη, ὥστε νά ἀποδεικνύεται καί δι᾽ αὐτῶν ὅτι τό σχέδιο τοῦ Θεοῦ γιά τή σωτηρία τῶν ἀνθρώ­πων δέν ἦταν κάτι εὐκαιριακό ἀλλά ἦταν προαιώνιο.

Μία ἀπό τίς πολλές προεικο­νί­σεις τῆς Παναγίας Παρθένου εἶναι καί αὐτή πού ἀκούσαμε νά περι­γράφει ὁ θεόπτης Μωυσῆς στό πρῶτο ἀνά­γνω­σμα τοῦ Ἑσπερινοῦ, ἀπό τό βιβλίο τῆς Γενέσεως, ἀνα­φε­ρόμενος στό ὄνειρο τοῦ πα­τριάρχου Ἰα­κώβ.

Μία ἡμέρα, γράφει, πορεύθηκε ὁ Ἰακώβ πρός τήν Χαρράν. Καί ὅταν νύχτωσε, ἀκούμπησε κουρασμένος τό κεφάλι του σέ μία πέτρα καί ἀποκοιμήθηκε. Καί τότε εἶδε ἕνα ὄνειρο. Εἶδε μία κλίμακα, μία σκά­λα, πού στηριζόταν στή γῆ καί ἡ κορυφή της ἄγγιζε τόν οὐρανό. Καί εἶδε ἀγγέλους νά ἀνεβοκατε­βαί­νουν καί τόν Θεό νά στηρίζεται σέ αὐτήν καί νά τοῦ μιλᾶ καί νά τοῦ ὑπόσχεται τήν εὐλογία του.

Ἡ ἀσυνήθιστη αὐτή κλίμακα πού εἶδε ὁ πα­τριάρχης Ἰακώβ προεικο­νίζει κατά τούς ἱερούς ἑρμηνευτές τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο. Γιατί ἡ Παναγία ἔγινε ὄντως ἡ κλίμακα, «δι᾽ ἧς κατέβη ὁ Θεός» στή γῆ καί ἔγινε ἄνθρωπος γιά τή σωτηρία μας, ἀλλά εἶναι καί ἡ κλίμαξ ἡ ὁποία ἀνεβάζει «τούς ἐκ γῆς πρός οὐρανόν», ὅπως γράφει, ἐγκωμιά­ζοντας τήν Παναγία μας καί ὁ ποιητής τοῦ Ἀκαθίστου Ὕμνου.

Καί μάλιστα ἡ εὐαρέστηση τοῦ Θεοῦ γιά τήν ἁγνότητα καί τήν καθα­ρό­τητα τῆς Παναγίας μας, ἐκφρά­ζεται στό κείμενο τῆς Γενέσεως μέ τήν πληροφορία ὅτι ὁ Θεός ἀκου­μποῦσε ἐπάνω στήν κλίμακα, ἀκου­μποῦσε ἐπάνω στήν Παναγία Παρθένο. Καί ὄχι μόνο στηριζόταν ἐπάνω σέ αὐτήν, ἀλλά καί στήριξε στήν Ὑπεραγία Θεοτόκο τό σχέδιο τῆς θείας οἰκονομίας, τό σχέδιο τῆς σωτηρίας μας.

Γι᾽ αὐτό τιμοῦμε καί ἐμεῖς τήν Παναγία Παρθένο. Γι᾽ αὐτό πανη­γυρί­ζου­με τή γέννησή της. Διότι ἀποτε­λεῖ ἀπαρχή τῆς σωτηρίας μας, ἀπαρχή τῆς ἐκπληρώσεως τοῦ σχε­δίου τοῦ Θεοῦ γιά νά μᾶς σώσει ἀπό τήν καταδυναστεία τοῦ διαβόλου καί ἀπό τίς συνέπειες τῆς παρακοῆς τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ καί τῆς ἁμαρτίας. 

Ἡ γέννησή της εἶναι ἡ ἀρχή τῆς ἐγκαθιδρύσεως τῆς μυστικῆς κλί­μα­κος πού συνδέει τή γῆ μέ τόν οὐρανό, τῆς κλίμακος πού δέν θά καταργηθεῖ οὔτε ὅταν θά κατέλθει ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ στή γῆ ὡς ἄνθρωπος, οὔτε ὅταν θά ἀνέλ­θει ἡ Παναγία μετά τήν Κοίμησή της γιά νά μείνει μόνιμα πλησίον τοῦ Υἱοῦ της. 

Παραμένει πάντοτε, συνδέοντας τόν ἄνθρωπο μέ τόν Θεό. Παρα­μέ­νει πάντοτε, δίδοντας σέ ὅλους μας τή δυνατότητα νά ἀνεβοῦμε δι᾽ αὐ­τῆς καί νά συνα­ντή­σουμε τόν Θεό. Γιατί αὐτός εἶναι ὁ ρόλος τῆς Πα­ναγίας μας. Νά εἶναι ἡ κλίμακα πού ὁδη­γεῖ ἐμᾶς τούς χοϊκούς καί ἁμαρ­τωλούς ἀνθρώπους στόν Θεό.

Ἄς ἀξιοποιήσουμε αὐτή τήν εὐ­και­ρία πού μᾶς προσφέρει ἡ Πα­να­γία μας γιά νά πλησιάσουμε τόν Θεό, γιά νά ἀπομακρυνθοῦμε ἀπό τά χοϊκά καί τά γήινα, ἀπό τά πάθη καί τίς ἀδυναμίες μας, πού μᾶς κρατοῦν στή γῆ καί δέν μᾶς ἀφή­νουν νά συναντήσουμε τόν Θεό. Ἄς ἀξιοποιήσουμε τή δυνα­τό­­τητα πού μᾶς προσφέρει ἡ Πα­να­γία μας ὄχι μόνο δίδοντάς μας τό μέσο, τήν κλίμακα, γιά νά ἀνε­βοῦ­με στόν οὐρανό, ἀλλά στηρί­ζο­ντας μέ κάθε τρόπο τήν προσπά­θειά μας, στηρίζοντάς μας κυρίως μέ τή χά­ρη καί τίς πρεσβεῖες της γιά νά τήν ἀνεβοῦμε.

Ἕνα μόνο ζητᾶ ἀπό ἐμᾶς ἡ Πανα­γία. Νά εὑρι­σκό­­με­θα πάντοτε κο­ντά της, μι­μού­μενοι κατά τό δυνα­τόν τήν κα­θαρότητα τῆς ζωῆς της, τήν ἀγά­πη καί τήν ἀφοσίωσή της στόν Υἱό καί Θεό της, στόν Κύριό μας, καί τήν ὑπα­κοή της στό θέ­λημά του. Ἄς προ­σπαθήσουμε νά ἀκολουθή­σουμε τό δικό της πρό­τυ­πο, ὥστε καί νά τήν τιμοῦμε πραγ­ματικά, καί νά τήν ἔχουμε πάντοτε βοηθό καί προ­στάτιδα στήν προσπάθειά μας, ἀλλά καί νά ἐπιτύχουμε νά ἀνεβοῦμε καί ἐμεῖς τήν οὐρα­νο­δρόμο κλίμακα καί νά φθά­σου­με στόν Χριστό δίπλα στόν ὁποῖο εὑρί­σκεται καί ἡ Παναγία μας ἀνα­μέ­νοντας ὅλους ἐμᾶς.

Ἰδιαιτέρως ὅμως αὐτό τό διά­στη­μα ἄς τήν παρακαλοῦμε καί γιά κάτι ἀκόμη. Ἄς τήν παρακα­λοῦμε νά μᾶς προφυλάττει μέ τή χάρη της ἀπό τή δοκιμασία τοῦ κο­ρω­νοϊοῦ, ἀπό τήν ὁποία τόσοι ἄν­θρω­ποι γύρω μας ὑποφέρουν, καί νά πρεσβεύει στόν Υἱό της, τόν Σωτήρα καί Λυτρωτή τοῦ κόσμου, νά μᾶς ἀπαλλάξει καί ἀπό αὐτόν τόν πειρασμό, ἀλλά καί νά μᾶς βοηθήσει καί στά ἐθνικά μας θέματα, ὅπως πάντοτε ὡς Ὑπέρμαχος Στρατηγός, βοήθησε τό ἔθνος μας. Οἱ ἡμέρες εἶναι, ὅπως ὅλοι γνωρίζουμε, δύσκολες, ἔχουν αὐτόν τόν ἐθνικό πειρασμό. Γι᾽ αὐτό ἄς προσευχηθοῦμε στήν Παναγία μας, νά εἶναι τεῖχος καί στά σύνορά μας καί στά νησιά μας γιά νά ἀποφύγουμε ὅλους αὐτούς τούς κινδύνους πού ζοῦμε τήν περίοδο αὐτή. Ἀμήν.