Με μια ιστορική αναδρομή στην πορεία της Ορθόδοξης Εκκλησίας, από την Α' Οικουμενική Σύνοδο στη Νίκαια, επέλεξε να αναδείξει το ρόλο της Αγίας Συνόδου, ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος.
Ο λόγος για τον οποίο έγινε αυτή η αναδρομή με σημείο αναφοράς το Σχίσμα των παπικών από τους Ορθόδοξους ποιος είναι; Ήθελε ο κ. Παυλόπουλος να θυμίσει κάτι στους προκαθήμενους; Ίσως ότι έχουν υποχρέωση να επανεξετάσουν στο Σχίσμα; Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε το λόγου αυτούσιο, για να βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα.
Κατά το χαιρετισμό του στη σύγκληση και έναρξη της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθόδοξης Έκκλησίας αναφέρθηκε στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο, την οποίαν συνεκάλεσε στη Νίκαια της Βιθυνίας ο Μέγας Κωνσταντίνος το 325 και στην οποία μετείχαν οι τότε Μεγάλοι Πατέρες της Εκκλησίας. «Πρόκειται για οφειλόμενη, εκ μέρους μου, αναδρομή, δοθέντος ότι η προαναφερόμενη Α΄ Οικουμενική Σύνοδος καθόρισε κατά μεγάλο μέρος, και δη διαχρονικώς, την δομή και την ιστορική πορεία της Ορθόδοξης Εκκλησίας.» Στον χαιρετισμό του ο κ. Παυλόπουλος ανέφερε τα εξής:
I. Ειδικότερα, η Α΄ Οικουμενική Σύνοδος ανέδειξε το Συνοδικό Σύστημα όχι βεβαίως ως μια απλή διοικητική πρακτική αλλά ως υπαρξιακό τρόπο με τον οποίον η Ορθόδοξη Εκκλησία, απανταχού του κόσμου, λειτουργεί, με κεφαλή τον Κύριο Ημών Ιησού Χριστό και μέλη τους πιστούς, εκφράζοντας την αυτοσυνειδησία της, λαμβάνοντας τις αποφάσεις της με την χάρη του Αγίου Πνεύματος και διατυπώνοντας το δόγμα ως μαρτυρία για την αλήθεια απέναντι σε κάθε αίρεση.
II. Τα μαρτυρούντα για τις ανωτέρω κατευθύνσεις και την εντεύθεν αξία του Συνοδικού Συστήματος, ως αναντικατάστατης εγγύησης της ενότητας της Ορθόδοξης Εκκλησίας, αφθονούν. Σταχυολογώ μόνον εκείνα τα οποία –και ας μου συγχωρηθεί κάθε, ενδεχόμενη, αυθαιρεσία- θεωρώ ως τα πλέον αντιπροσωπευτικά:
Α. «Εν αρχή ην» το κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο (17,21-22), το οποίο καταγράφει την Αρχιερατική Προσευχή του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού. Εκεί ο Ιησούς, μιλώντας στους μελλοντικούς Αποστόλους και σ’ εκείνους που θα πιστεύσουν στον λόγο τους, απευθύνεται στον Πατέρα του ευχόμενος: «Ίνα πάντες εν ώσι».
Β. Συνακόλουθα, το Σύμβολο της Πίστεως, εκκινώντας από την θεμελιώδη σχέση ενότητας των τριών προσώπων της Αγίας Τριάδας, εκφράζει την προσήλωση «εις μιαν, αγίαν, καθολικήν και αποστολικήν Εκκλησίαν».
Γ. Τέλος, στην Θεία Λειτουργία του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου κυριαρχεί η δέηση: «Υπέρ της ειρήνης του σύμπαντος κόσμου, ευσταθείας των αγίων του Θεού Εκκλησιών και της των πάντων ενώσεως».
III. Ύστερα από 10, περίπου, αιώνες, ήτοι μετά το βαθύτατα τραυματικό Σχίσμα του 1054, η σημερινή Αγία και Μεγάλη Σύνοδος της Ορθόδοξης Εκκλησίας καλείται να θωρακίσει την αρραγή της ενότητα, ως θεμελιώδους σημασίας παράγοντα επιτέλεσης της Θείας Αποστολής της. Αποστολής η οποία αποκτά πανανθρώπινες διαστάσεις, αφού η Χριστιανοσύνη, μ’ επίκεντρο την Ορθοδοξία, καλείται να υπερασπισθεί, πέραν των άλλων, τις αρχές και τις αξίες του Ευρωπαϊκού και του εν γένει Δυτικού Πολιτισμού, μ’ έμφαση σ’ εκείνες της Ειρήνης, της Δημοκρατίας, της Ελευθερίας και της Δικαιοσύνης.
Εν όψει τούτων, προσευχόμαστε ευλαβικά η Κεφαλή της Ορθόδοξης Εκκλησίας, ο Κύριος Ημών Ιησούς Χριστός, «ο πανσόφους τους αλιείς αναδείξας, καταπέμψας αυτοίς το Πνεύμα το Άγιον και δι’ αυτών την Οικουμένην σαγηνεύσας», κατά το απολυτίκιον της Πεντηκοστής, να φωτίζει την σκέψη σας και να καθοδηγεί τα βήματά σας, έτσι ώστε να επιβεβαιώνεται, αενάως, η ρήση του Αποστόλου Παύλου (προς Εβραίους, 4,12): «Ζων γαρ ο Λόγος του Θεού και εναργής και τομώτερος υπέρ πάσαν μάχαιραν δίστομον».
Πληροφορίες από το iefimerida.gr
