Τη βεντάλια των συναισθημάτων που ένιωσε την Κυριακή στο ΟΑΚΑ, όταν ο «Greek Freak» τού χάρισε υπογεγραμμένη τη φανέλα με το νούμερο 34, με την οποία είχε σκοράρει νωρίτερα 26 πόντους στον αγώνα της Ελλάδας με το Βέλγιο, ξεδιπλώνει στα «ΝΕΑ» ο 27χρονος, εκ γενετής ΑμεΑ, Μάριος Ψαραδέλλης, ο οποίος πάσχει από τη νόσο Little.
Σύμφωνα με την εφημερίδα «Τα Νέα» και όπως μεταδίδει το thestival.gr, από το σαλόνι του σπιτιού του, λίγες ώρες πριν από την πρεμιέρα της επίσημης αγαπημένης στο Eurobasket 2022, ο Μάριος περιγράφει καρέ-καρέ τις μοναδικές στιγμές που έζησε από τη στιγμή που ο Γιάννης Αντετοκούνμπο ανταποκρίθηκε στο αίτημά του για μια φωτογραφία.
«Ηθελα πολύ να δω τον Αντετοκούνμπο από κοντά, αλλά όλο κάτι τύχαινε. Ενας φίλος μού πρότεινε να πάμε μαζί στο ΟΑΚΑ. Το πρώτο που έκανα ήταν να πάρω βιντεοκλήση τον αδελφό μου να δει πού ακριβώς είμαι. Τρελάθηκε. Ημουν πολύ κοντά στο παρκέ. Μου λέει «κανόνισε τουλάχιστον μία φωτογραφία με τον Γιάννη». Μου είχε δώσει να φορέσω και την μπλούζα του, που έγραφε «Freak», για να του την υπογράψει. Είναι μεγάλος φαν του Αντετοκούνμπο, όπως κι εγώ» περιγράφει ο Μάριος με ενθουσιασμό.
«Το κλίμα στο γήπεδο ήταν συγκλονιστικό. Ο Γιάννης έκανε δύο καρφώματα ακριβώς μπροστά μου κι ένιωσα την ένταση του σώματός του λες και έβαζα εγώ το καλάθι. Σκεφτόμουν «μακάρι να μπορούσα κι εγώ με τα χέρια μου να σουτάρω». Αλλά η τετραπληγία δεν με αφήνει» συνεχίζει την εξιστόρηση, εμφανώς συγκινημένος.
«Μετά τη λήξη του ματς γινόταν χαμός. Πλησιάσαμε τον αγωνιστικό χώρο, αλλά ήταν δύσκολο να περάσω. Ξαφνικά, όπως μιλούσε ο Γιάννης με προπονητές, τον φωνάζουμε και στρέφει το βλέμμα του προς εμένα. Για τη φωτογραφία μας, φόρεσα το πιο λαμπερό μου χαμόγελο. Και στο τελευταίο κλικ, μου λέει «θες να σου δώσω τη φανέλα μου;». Πριν προλάβω να πω «ναι», είχε βγάλει τη φανέλα, η οποία έσταζε από τον ιδρώτα, και μου την παρέδιδε. Ημουν με τη φανέλα αγκαλιά, που ο Γιάννης τοποθέτησε με τόσο σεβασμό στα πόδια μου. Ηταν μια στιγμή ιερή. Αμέσως περικυκλώθηκα από κάμερες και από 20.000 βλέμματα, ο κόσμος χειροκροτούσε, ήταν συγκλονιστικό» διηγείται ο 27χρονος, σαν να ξαναζεί εκείνα τα δευτερόλεπτα.
«Βγαίνοντας από το γήπεδο, πήρα τον αδελφό μου. Του λέω «πήρα τη φανέλα του Αντετοκούνμπο». Μου λέει «ναι καλά, αποκλείεται». Είχα τέτοια αγωνία που δεν περίμενα καν να ανέβω σπίτι, με το που έφτασα λέω «κατεβείτε και οι τρεις». Ενιωθα σαν να έχω γυρίσει με τρόπαιο. Το βράδυ δεν μπορούσα να κοιμηθώ από τη χαρά μου» λέει ο Μάριος που από την επομένη άρχισε να δέχεται προτάσεις για… αξιοποίηση της φανέλας με το 34.
«Μου λένε να την πουλήσω γιατί κοστίζει πολλά. Εγώ λέω «παιδιά, δεν την πουλάω, για μένα έχει συναισθηματική αξία». Αλλοι μού λένε «μια φανέλα είναι, πώς κάνεις έτσι». Μάλλον δεν έχουμε συνειδητοποιήσει ότι είναι η φανέλα ενός παίκτη που είναι στην κορυφή του κόσμου και ενός ανθρώπου που μπορεί να βοηθήσει νέα παιδιά. Εγώ στηρίζομαι πολύ στον Γιάννη, θεωρώ ότι μπορεί να εξαλείψει τα φαινόμενα του ρατσισμού» εξηγεί ο Μάριος, προσθέτοντας: «Εχω βιώσει ρατσισμό και bullying για την αναπηρία μου. Παλαιότερα με στενοχωρούσε, τώρα με προβληματίζει ως κοινωνικό ζήτημα».
«Σαν να παίζω και εγώ».
Εκτός από τους «Αντετοκούνμπρος», ο Μάριος ξεχωρίζει και άλλους παίκτες, ενώ έχει και μερικά… tips για το προπονητικό team. «Μου αρέσουν ο Καλάθης, ο Παπανικολάου και ο Ντόρσεϊ, που έχει την ικανότητα να σουτάρει υπό πίεση. Χρειαζόμαστε μια προσοχή στα ριμπάουντ, καλή άμυνα και να απορροφάμε επιθέσεις και αιφνιδιασμούς» σημειώνει, ενώ στο ερώτημα αν θα τον ενδιέφερε ο αθλητισμός, γνέφει θετικά. «Εχω σπουδάσει ψυχολογία, ναι, ίσως να ήθελα να ασχοληθώ με την αθλητική ψυχολογία». Οσο για τα σχέδιά του για το αποψινό παιχνίδι με την Κροατία, αναφέρει: «Εχω μάθει να αποστασιοποιούμαι από αρνητικές εμπειρίες και να ταυτίζομαι με θετικές. Με την Εθνική νιώθω σαν να παίζω εγώ, βάζω τον εαυτό μου νοερά στη θέση της ομάδας. Θα δούμε την Εθνική εδώ, με όλη την οικογένεια. Και, εννοείται, θα φοράω τη φανέλα του Γιάννη».
«Καλή επιτυχία στην Εθνική!»
Γράμμα του Μάριου Ψαραδέλλη στον Γιάννη Αντετοκούνμπο μέσω των «ΝΕΩΝ»
Ο Γιάννης με συγκινεί γιατί νιώθω ότι έχουμε κοινά. Νιώθω ότι και αυτός είναι ένα παιδί που ξεκίνησε με πολλές δυσκολίες, από τα Σεπόλια, τότε που δεν τον ήξερε κανένας. Και ξαφνικά ένας άνθρωπος του έδωσε, ας πούμε, το χέρι για να ξεκινήσει αυτό το όμορφο ταξίδι προς την κορυφή. Η ιστορία του Γιάννη με συγκινεί γιατί έχει βιώσει κι εκείνος ρατσισμό όπως κι εγώ και το μήνυμα που προσπαθεί να περάσει είναι σπουδαίο. Του αξίζουν τα καλύτερα γιατί πάνω από όλα είναι άνθρωπος, με κεφαλαία γράμματα. Είναι ένα ταπεινό παιδί το οποίο, από όσο ξέρω, βοηθά πάρα πολύ κόσμο και το κάνει με την καρδιά του. Δεν θεωρώ ότι έχει ανάγκη καμίας δημοσιότητας. Και μέσα από τις δυσκολίες του Γιάννη παίρνω και εγώ δύναμη γιατί η ανθρώπινη φύση μας, μας ανεβοκατεβάζει ψυχολογικά, οπότε, βλέποντας στον ελεύθερό μου χρόνο τα βιντεάκια του Γιάννη στο YouTube, δυναμώνω.
Αν διαβάζεις αυτές τις γραμμές τώρα, Γιάννη, λίγο πριν απ’ το σημερινό πρώτο παιχνίδι της Εθνικής, θα ήθελα να σου πω ένα τεράστιο ευχαριστώ, μέσα από την καρδιά μου. Είσαι, πραγματικά, πολύ ξεχωριστός άνθρωπος και οι αξίες που σε διέπουν είναι μοναδικές. Να συνεχίσει έτσι, με θάρρος, και είμαι σίγουρος ότι φέτος θα πάρουμε μετάλλιο! Και, σίγουρα, θέλω να πανηγυρίσω μαζί σου, μετά την επιστροφή της ομάδας από το εξωτερικό. Εύχομαι καλή επιτυχία σε όλα τα παιδιά.
