Τι 30, τι 40, τι… 51! Ο Ιάπωνας Καζιόσι Μιούρα (για τους φίλους απλώς Κάζου) αποτελεί τη ζωντανή απόδειξη ότι η ηλικία είναι μόνο ένας αριθμός.
Οτι οι 50άρηδες έχουν… διπλές τις χάρες και κάνουν για δύο… 25άρηδες. Οταν μιλάμε για ποδόσφαιρο, ίσως ακούγονται λίγο υπερβολικά όλα αυτά. Οχι για τον Μιούρα. Γεννημένος στις 26 Φεβρουαρίου 1967, έκλεισε τα 51 και είναι ο γηραιότερος εν ενεργεία ποδοσφαιριστής που μετέχει σε επαγγελματική ομάδα.
Φέτος διανύει την 33η περίοδο ως ποδοσφαιριστής και ανήκει στο δυναμικό της Γιοκοχάμα FC που διεκδικεί με αξιώσεις την άνοδό της στην Α’ κατηγορία Ιαπωνίας. Μέχρι τώρα έχει αγωνιστεί ως αλλαγή σε 8 παιχνίδια. Είναι επιθετικός και πέρυσι είχε πετύχει ένα γκολ στις 12 συμμετοχές του στο πρωτάθλημα. Εκείνο το γκολ, στις 5 Μαρτίου 2017, είχε ιστορική σημασία. Εκανε τον Μιούρα το γηραιότερο σκόρερ σε αγώνα επαγγελματικών ομάδων. Πήρε το ρεκόρ για δύο μόνο μέρες διαφορά από τον Στάνλεϊ Μάθιους, το οποίο κρατούσε από το 1965. Ο Μιούρα ξεκίνησε την επαγγελματική καριέρα του το 1986 από τη Βραζιλία. Πέρασε από Σάντος, Παλμέιρας και Κοριτίμπα, για να επιστρέψει στην πατρίδα του. Εκτός Ιαπωνίας αγωνίστηκε με τη φανέλα της Τζένοα το 1993 και με αυτή της Ντιναμό Ζάγκρεμπ το 1999. Το 2005 αγωνίστηκε και στη Σίδνεϊ της Αυστραλίας.
Από το 2006 παίζει με τη Γιοκοχάμα, με την οποία στα 40 του μετείχε στο πρωτάθλημα της Α’ κατηγορίας. Τον Μιούρα τον γνωρίζουν οι πάντες στην Ιαπωνία. Μάλιστα οι αγώνες της Γιοκοχάμα συγκεντρώνουν πλήθος κόσμου που περιμένουν να τον δουν έστω και στο ζέσταμα. Πολλοί είναι και οι δημοσιογράφοι που θέλουν να τον παρακολουθήσουν να παίζει. Ξεχωρίζει αμέσως με το έντονα γκριζαρισμένο μαλλί. Ο προπονητής του, ο Βραζιλιάνος Εντσον Ταβάρες, είναι ειλικρινής: «Δεν μπορεί να είναι βασικός ο Μιούρα, όμως όποτε τον χρειαστώ, θα τον ρίξω για λίγα λεπτά στη μάχη».
Λίγες μόνο μέρες πριν, η φήμη του ταξίδεψε μακριά. Η εφημερίδα «New York Times» έστειλε απεσταλμένο στην Ιαπωνία για να μιλήσει με τον Μιούρα, τον παίκτη-φαινόμενο που δεν έχει απάντηση στην ερώτηση πότε θα σταματήσει το ποδόσφαιρο.
«Το μόνο που ξέρω είναι ότι το προσδόκιμο ζωής των ανδρών στην Ιαπωνία είναι τα 83,8 χρόνια», τονίζει με νόημα. Η καθημερινότητά του, όπως την περιγράφει ο ίδιος, είναι εντυπωσιακή. «Ξυπνάω στις 5 το πρωί κάθε μέρα και ακολουθώ ειδική διατροφή την οποία μου έχει προτείνει προσωπικός διατροφολόγος. Αν τα επίπεδα του σιδήρου στο αίμα μου δεν είναι πολύ υψηλά, τρώω συκώτι. Γενικά τρέφομαι με στεγνές μπριζόλες, με σαλάτες και ελαιόλαδο». Τον ακολουθούν πολλές φήμες και ιστορίες οι οποίες δεν έχουν επιβεβαιωθεί ούτε όμως και διαψευσθεί. Λέγεται ότι είναι υπερβολικός με τον έλεγχο του βάρους του και ζυγίζεται 4-5 φορές τη μέρα
. Επίσης, μετά από κάθε προπόνηση βάζει τα πόδια του σε νερό γεμάτο παγάκια και πίνει ένα ειδικό ανθρακούχο νερό που το φέρνει από την Ιταλία, το… μαγικό του φίλτρο. Η προσφορά του στην ομάδα του, τη Γιοκοχάμα, δεν είναι μόνο αγωνιστική. Φοράει τη φανέλα με το 11 και το όνομά του με αυτό τον αριθμό κάνει… τρελές πωλήσεις όπου κι αν εμφανίζεται: Σε εμφανίσεις της ομάδας, σε αναμνηστικές μπάλες, σε καπέλα, ακόμα και σε θήκες κινητών τηλεφώνων. Εξω από τα αποδυτήρια μαζεύεται κόσμος για να του σφίξει το χέρι. Κι ας έχει σκοράρει άλλος παίκτης κι έχει χαρίσει τη νίκη στη Γιοκοχάμα. Ο Μιούρα έχει το δικό του φανατικό κοινό. Ο προπονητής του δεν θέλει ούτε να ακούσει ότι ο Μιούρα θα σταματήσει το ποδόσφαιρο.
«Είναι επαγγελματίας 100%, αποτελεί φωτεινό παράδειγμα για τους συμπαίκτες του και τους δίνει κίνητρο». Ο γενικός διευθυντής της Γιοκοχάμα προχωράει ακόμα περισσότερο: «Χωρίς τον Κάζου η λίγκα δεν θα είχε την επιτυχία που έχει σήμερα».
Απωθημένο το Μουντιάλ
Το καταπληκτικό με τον Μιούρα είναι ότι κάνει ποδοσφαιρικά όνειρα στα 51 του. Θέτει στόχους. «Θέλω να παίξω σε ένα Παγκόσμιο Κύπελλο με την Ιαπωνία», τονίζει. Το έχει απωθημένο από το 1998. Με 14 δικά του γκολ στα προκριματικά οι «Μπλε Σαμουράι» κέρδισαν την πρώτη τους συμμετοχή σε Μουντιάλ, αλλά ο Μιούρα κόπηκε από την αποστολή που ταξίδεψε στη Γαλλία. Το περασμένο καλοκαίρι πήγε στη Ρωσία και παρακολούθησε από κοντά τους αγώνες της Εθνικής του στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Τηλεφωνούσε στους παίκτες της Ιαπωνίας και τους εμψύχωνε. Στον προπονητή, Ακίρα Νισίνο, έστειλε ένα SMS: «Είμαι έτοιμος αν με χρειαστείς. Μπορώ να παίξω στο επίπεδο που επιθυμείς για 15 λεπτά»…
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής
