Με εκπροσώπους της επενδυτικής Τράπεζας Rothschild, που αποτελεί επίσημο Σύμβουλο του ΟΔΔΗΧ με αντικείμενο την προετοιμασία της εξόδου της χώρας στις αγορές είχε κατά την κυβερνητική ανακοίνωση ο πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας κατά την επίσκεψή του στο Παρίσι.
Και το ερώτημα που προκύπτει είναι το εξής. Από πότε ο ΟΔΔΗΧ συνεργάζεται με την επενδυτική τράπεζα Rothschild; Τι κρύβεται πίσω από την συνάντηση Τσίπρα με εκπροσώπους της επενδυτικής Τράπεζας Rothschild;
Όπως σημειώνουν κυβερνητικές πηγές, ο Πρωθυπουργός, συνοδευόμενος από τον Υπουργό Επικρατείας και Κυβερνητικό Εκπρόσωπο Δημήτρη Τζανακόπουλο και τον Γενικό Γραμματέα της Κυβέρνησης Μιχάλη Καλογήρου, μετά την Σύνοδο των χωρών του Νότου στη Λισαβόνα στην οποία παρέμεινε από την Παρασκευή 27.01 μέχρι και την Κυριακή 29.01 έκανε ολιγόωρη στάση στο Παρίσι για την οποία ήταν ενήμερη τόσο η Ελληνική Πρεσβεία όσο και η Γαλλική Κυβέρνηση.
Εκεί είχε συναντήσεις με τον Πρόεδρο της L΄Οreal, η οποία προετοιμάζει μεγάλη επένδυση στη χώρα μας, με εκπροσώπους της επενδυτικής Τράπεζας Rothschild, που αποτελεί επίσημο Σύμβουλο του ΟΔΔΗΧ με αντικείμενο την προετοιμασία της εξόδου της χώρας στις αγορές, αλλά και με άλλους επενδυτικούς παράγοντες.
Το όνομα Rothschild επανέρχεται έτσι στην επικαιρότητα...
Το Μάρτιο του 1815 ο Ναπολέων εξόπλισε ένα στράτευμα, το οποίο ο Δούκας του Ουέλινγκτον (με την χρηματοδότηση του Ρόσιλντ) νίκησε τρεις μήνες αργότερα στο Βατερλό.
Στο Λονδίνο ο Νάθαν Ρότσιλντ σχεδίαζε πως θα εκμεταλλευόταν την ευκαιρία ώστε να αποκτήσει τον έλεγχο της Βρετανικής χρηματιστηριακής αγοράς. Ο Ρότσιλντ τοποθέτησε ένα έμπιστο πράκτορα, που ονομαζόταν Ρόθγουορθ, στην Βόρεια πλευρά του πεδίου της μάχης, κοντά στην θάλασσα της Μάγχης. Αφού οριστικοποιήθηκε το αποτέλεσμα της σύγκρουσης ο Ρόθγουρθ αναχώρησε για την Αγγλία. Μετέφερε τα νέα στον Νάθαν Ρότσιλντ 24 ώρες πριν από τον αγγελιοφόρο του Ουέλινγκτον.
Ο Ρότσιλντ κατευθύνθηκε βιαστικά στο χρηματιστήριο και πήρε τη συνηθισμένη θέση του μπροστά από την αρχαία κολώνα. Όλα τα μάτια βρίσκονταν, επάνω του. Όλοί γνώριζαν το θρυλικό δίκτυο επικοινωνιών των Ρότσιλντ. Αν ο Ουέλινγκτον είχε ηττηθεί και ο Ναπολέων ήταν ξανά ο απόλυτος κυρίαρχος της Ευρώπης η οικονομική κατάσταση της Βρετανίας θα είχε “μαύρα χάλια”. Ο Ρότσιλντ φαινόταν μελαγχολικός. Στεκόταν ακίνητος και κατσούφης. Τότε αναπάντεχα άρχισε να πουλάει. Κάποιοι νευρικοί επενδυτές είδαν ότι ο Ρότσιλντ πουλούσε και πίστεψαν ότι αυτό μπορούσε να σημαίνει μόνο ένα πράγμα: Ο Ναπολέων έπρεπε να ήταν ο νικητής και ο Ουέλινγκτον να είχε ηττηθεί. Η χρηματαγορά κατρακύλησε. Σύντομα όλοι πουλούσαν τα ομόλογα της Βρετανικής κυβέρνησης και όποιες άλλες μετοχές είχαν. Φυσικά οι τιμές έπεσαν κατακόρυφα και τότε ο Ρότσιλντ και οι οικονομικοί του σύμμαχοι άρχισαν να αγοράζουν μυστικά μέσω αντιπροσώπων.
Εκατό χρόνια αργότερα οι Τάϊμς της Νέας Υόρκης δημοσίευσαν μια ιστορία, η οποία αναφερότανε στον εγγονό του Νάθαν Ρότσιλντ, ο οποίος είχε προσπαθήσει να εξασφαλίσει μια δικαστική απαγόρευση της κυκλοφορίας ενός βιβλίου για αυτήν την ιστορία. Η οικογένεια Ρότσιλντ αμφισβητούσε την πραγματικότητα της ιστορίας και θεωρούσε το βιβλίο λιβελογράφημα. Αλλά το δικαστήριο απέρριψε την αίτηση των Ρότσιλντ και τους καταδίκασε στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων.
Μερικοί συγγραφείς υποστηρίζουν ότι μια μέρα μετά τη μάχη του Βατερλό και μέσα σε λίγες ώρες ο Νάθαν Ρότσιλντ και τα φίλα προσκείμενα του οικονομικά συμφέροντα εξουσίαζαν όχι μόνο το χρηματιστήριο αλλά και την ίδια την τράπεζα της Αγγλίας. Μια ενδιαφέρουσα ιδιαιτερότητα, που είχε μια κατηγορία ομολόγων της βρετανικής κυβέρνησης ήταν ότι ήταν μετατρέψιμα σε μετοχές της Τράπεζας της Αγγλίας. Οι επιγαμίες με τους Μοντεφιόρε, τους Κοέν και τους Γκόλτνσμιθ , τραπεζικές οικογένειες που ιδρύθηκαν στην Αγγλία έναν αιώνα πριν τους Ρότσιλντ, εμπλούτισαν τον οικονομικό έλεγχο που ασκούσε ο Ρότσιλντ.
Αυτός ο έλεγχος εδραιώθηκε ολοκληρωτικά ύστερα από το Νόμο του Πήλ για τις Τράπεζες το 1844. Αν όντως ή όχι η οικογένεια Ρότσιλντ απέκτησε μαζί με τους οικονομικούς της συμμάχους τον αδιαμφισβήτητο έλεγχο της Τράπεζας της Αγγλίας (της πρώτης και πλουσιότερης ιδιωτικής κεντρικής τράπεζας σε ένα μεγάλο Ευρωπαϊκό κράτος) με αυτό τον τρόπο ένα πράγμα είναι σίγουρο: στα μέσα του 19ου αιώνα οι Ρότσιλντ ήταν η πλουσιότερη οικογένεια στον κόσμο. Επίσης εξουσίαζαν μια πλειάδα μικρότερων σε δύναμη οικογενειών όπως οι Βάρμπουργκ και οι Σιφφ που συνέδεσαν τον υπερμεγέθη πλούτο τους σ’ αυτόν των Ρότσιλντ.
Πραγματικά το υπόλοιπο του 19ου αιώνα είναι γνωστό σαν “η εποχή των Ρότσιλντ”. Ένας συγγραφέας, ο Ιγνάτιος Μπάλλα, υπολόγισε το 1913 την ατομική τους περιουσία σε πάνω από δύο δισεκατομμύρια δολάρια. Καταλάβετε το! η αγοραστική δύναμη του δολαρίου της εποχής ήταν πάνω από 1000% της σημερινής. Παρά τον υπερβολικό πλούτο η οικογένεια γενικά καλλιέργησε μια διακριτική ατμόσφαιρα αφάνειας και ανωνυμίας. Αν και η οικογένεια ελέγχει χιλιάδες τράπεζες, βιομηχανικές, εμπορικές, μεταλλευτικές και τουριστικές επιχειρήσεις, μόνο μια χούφτα μέλη της φέρουν το όνομα Ρότσιλντ.
Με το τέλος του 19ου αιώνα ένας ειδικός υπολόγισε ότι η οικογένεια Ρότσιλντ είχε υπό τον έλεγχο της τον μισό πλούτο του πλανήτη.
H οικογένεια έχει τη μεγαλύτερη παράδοση στον κόσμο στο εμπόριο χρέους έχοντας χρηματοδοτήσει δεκάδες κράτη για περισσότερα από 200 χρόνια, ενώ αποτελεί τη μεγαλύτερη τραπεζική δυναστεία διεθνώς με ανυπολόγιστη περιουσία και αμέτρητες «εμπλοκές» σε χρηματιστηριακές και χρηματοπιστωτικές κρίσεις.
Στις 3 Δεκεμβρίου 1923 η Chicago Evening American είχε γράψει σχετικά: «Oι Rothschilds μπορούν να ξεκινήσουν ή να εμποδίσουν πολέμους. O λόγος τους μπορεί να δημιουργήσει ή να διαλύσει αυτοκρατορίες».
H New York Evening Post στις 22 Iουλίου 1924 είχε γράψει: «O Kάιζερ έπρεπε να συμβουλευτεί έναν Rothschild προκειμένου να μάθει αν μπορεί να κάνει πόλεμο ή όχι».
Ένας άλλος Rothschild σήκωσε όλο το βάρος της διαμάχης που οδήγησε στην κατάρρευση του Nαπολέοντα.
Στις 8 Iουλίου 1937, οι New York Times είχαν γράψει για τη δυναστεία: «Oι Rothschilds εισήγαγαν τον κανόνα του χρήματος στην ευρωπαϊκή πολιτική. Δεν έχουμε πλέον έθνη αλλά οικονομικές επαρχίες».
Σύμφωνα με υπολογισμούς αναλυτών για τα έσοδα της δυναστείας Rothschild, το 2001 ο τζίρος τους από τόκους δανείων που είχαν πουλήσει ξεπερνούσε τα 5 δις δολάρια ημερησίως. Tότε το παγκόσμιο κρατικό χρέος υπολογίζονταν κοντά στα 10 τρις δολάρια, ενώ σήμερα αγγίζει τα 40 τρις.
H οικογένεια Rothschild είναι στο τιμόνι του μεγαλύτερου διεθνούς δικτύου εξόρυξης και εμπορίας χρυσού, διαμαντιών, πολύτιμων λίθων και μετάλλων, μέσα από εταιρείες, όπως η Barick Gold, η Gold Fields, η De Beers, η Rio Tinto κ.λπ., ενώ είναι από τις ισχυρότερες οικογένειες της βιομηχανίας πετρελαίου.
Oι Rothschilds εισήγαγαν τον υπολογισμό της spot τιμής του χρυσού στο χρηματιστήριο του Λονδίνου και ήταν οι ίδιοι υπεύθυνοι γι' αυτή τη διαδικασία καθημερινά από το 1919 μέχρι το 2004, όταν τοποθέτησαν ως αντικαταστάτη τους την Barclays, εταιρία με την οποία έχουν ισχυρούς δεσμούς.
O ρόλος των Rothschild στην Eλλάδα υπήρξε και είναι εξαιρετικά σημαντικός. Tα δάνεια Rothschild ήταν από τα πρώτα και μεγαλύτερα που έλαβε το ανεξάρτητο ελληνικό κράτος μετά το 1821, ενώ οι Rothschild είναι οι δημιουργοί του σύγχρονου τραπεζικού και νομισματικού συστήματος της Eλλάδας, καθώς ήταν βασικοί χρηματοδότες, συνιδρυτές και μεγαλομέτοχοι της Eθνικής Tράπεζας της Eλλάδος, μέσα από την οποία εισήγαγαν το κλασματικό αποθεματικό / κεντρικό τραπεζικό σύστημα στη Χώρα , παρέχοντας στην ETE την άδεια να τυπώνει χρήμα χωρίς αντίκρισμα, ένα ποσοστό του οποίου ανήκε στους ίδιους.
Έχοντας το νομισματικό έλεγχο και τον έλεγχο της παραγωγής χρήματος στην Eλλάδα στα χέρια τους, μπόρεσαν να παίξουν κύριο ρόλο,σε βάθος χρόνου, στην έκδοση δανείων για τη δημιουργία έργων υποδομής, ενώ δανειοδότησαν εκατοντάδες ελληνικές επιχειρήσεις και δεκάδες βιομηχανίες.
Mέχρι του σημείου που τα στοιχεία γίνονται ασαφή, παρέμεναν βασικοί μέτοχοι της ETE μέσω πολλών εταιρειών (μία από αυτές η Neuberger Berman) αλλά και οι πιθανότεροι μεγαλομέτοχοι της ιδρυθείσας στην πορεία Tράπεζας της Eλλάδας, η οποία πήρε το ρόλο της Kεντρικής Tράπεζας από την ETE.
H N.M. Rothschild&Sons υπήρξε σύμβουλος του Ελληνικού Κράτους για την ιδιωτικοποίηση της ΔEH και της Δημόσιας Eπιχείρησης Aερίου, σύμβουλος της Cosmote, των EΛΠE, της Tράπεζας Eγνατία, της Γενικής Tράπεζας, της Mυτιληναίου, της Eurobank και δεκάδων άλλων τραπεζών και εταιρειών στην Eλλάδα.
Έτσι, το γεγονός πως η Neuberger Berman που πρωταγωνίστησε στην πτώση της ETE στο κρίσιμο τελευταίο τρίμηνο του 2009, είναι συμφερόντων Rothschild, αποτελεί μία πολύ περίεργη και προκλητική σύμπτωση. Δεν είναι, όμως, η μοναδική.
Στις 13 Mαΐου 2010 ο νυν βασικός οικονομικός σύμβουλος της Κυβέρνησης Oμπάμα και πρώην διοικητής της Kεντρικής Tράπεζας των HΠA Paul Volcker, υποστήριξε στο Λονδίνο ότι η ελληνική κρίση δημιούργησε το πρόβλημα μίας «ενδεχόμενης αποσύνθεσης του ευρώ», προκαλώντας πανικό στις αγορές. Έχει ενδιαφέρον η σύμπτωση πως ο Paul Volcker, αφού παρέδωσε τη θέση του διοικητή της FED στον Alan Greenspan το 1987, έγινε πρόεδρος της επενδυτικής τράπεζας J. Rothschild, Wolfensohn & Co, της οικογένειας Rothschild.
Στις 3 Mαρτίου 2010 ο George Soros, κατηγορήθηκε μαζί με τους Paulson, Cohen και Einhorn από το Yπουργείο Δικαιοσύνης των HΠA ότι οργάνωσε την επίθεση στο ευρώ.
O Soros, μαζί με την πρώην υπουργό των HΠA Madeleine Albright και τον τραπεζίτη Jacob Rothschild, είναι συνεταίροι σε επενδυτική εταιρία με έδρα το Λονδίνο, η οποία εξειδικεύεται σε επενδύσεις στην Aφρική. H οικογένεια Rothschild είναι ο μεγαλύτερος επενδυτής στην Aφρική για περισσότερο από 200 χρόνια, με πρωταγωνιστικό ρόλο στην αγορά χρυσού και πολύτιμων μετάλλων. Oι Rothschild έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο και στη δανειοδότηση των αφρικανικών κρατών.
O Soros είναι στενός συνεργάτης της οικογένειας Rothschild σε μία σειρά άλλων επενδυτικών έργων ενώ μέλη του διοικητικού συμβουλίου εταιρειών του Soros έχουν υπάρξει μέλη του διοικητικού συμβουλίου εταιρειών των Rothschild και αντίστροφα. (O Soros, ήταν ο μεγαλύτερος δανειοδότης της πρώτης κυβέρνησης της ΠΓΔM). H επενδυτική εταιρεία του Soros ονομάζεται Quantum Fund. Mέλος στο διοικητικό συμβούλιο της εταιρίας είναι ο Richard Katz, ο οποίος προηγουμένως ήταν πρόεδρος της “Rothschild Italia S.p.A.” και μέλος της επιτροπής εμπορικών τραπεζών της “N.M. Rothschild & Sons” στο Λονδίνο.
O John Paulson είναι το δεύτερο βασικό πρόσωπο που κατηγορήθηκε από το Yπουργείο Δικαιοσύνης των HΠA ότι οργάνωσε την επίθεση στο ευρώ. Eίναι ο 50ός πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο και μαζί με τον Nathaniel Rothschild είναι βασικοί μέτοχοι της ‘Rusal’, της μεγαλύτερης εταιρείας παραγωγής αλουμινίου στον κόσμο.
O Steven Cohen είναι το τρίτο βασικό πρόσωπο που κατηγορήθηκε από το Yπουργείο Δικαιοσύνης των HΠA για την επίθεση στο ευρώ. Eίναι ο 27ος πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο. Mαζί με την Atticus Capital της οικογένειας Rothschild, είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος μέτοχος του διάσημου οίκου δημοπρασιών Sotheby’s (ο οίκος είναι εισηγμένος στο χρηματιστήριο της Nέας Yόρκης) κατέχοντας το 6,2% των μετοχών της εταιρείας, με τους Rothschild να κατέχουν το 5,4%. H μετοχή της εταιρείας ενισχύθηκε κατά 700% μετά την τοποθέτηση των Rothschild και Cohen.
